فرار از "محمره" به "بغداد"
عراق پيش از حمله متجاوزانه به خاك ايران، نقشه هايي در كتابهاي درسي مدارس چاپ كرده بود كه از خوزستان ايران را به عنوان "عربستان" نام برده، به جاي آبادان نوشته شده بود "عبادان"، به جاي خرمشهر "محمره" بجاي سوسنگرد "خفاجيه"، و به جاي اهواز "الاحواز"مهر ماه سال 59 هنگامي كه ارتش تا دندان مسلح عراق در برابر تعداد كمي از رزمندگان محلي مستقر در خرمشهر زمينگير شد و 45 روز تلفات داد تا بتواند شهر را بگيرد، در توجيه مقاومت سپاه و نيروهاي مردمي در خرمشهر، راديو عراق براي اينكه بر اين افتضاح عظيم ارتش عراق سرپوش بگذارد، اعلام كرد "مقاومت نيروها در خرمشهر، در اثر ترس از جوخه هاي اعدامي است كه به منظور اعدام افراد فراري از جبهه، در پشت سر نيروهاي ايراني تشكيل شده است."
- عراق براي اشغال خرمشهر در پاييز سال 1359، كه فقط دهها تن از بچه هاي سپاه و بسيج و مردم محلي با كمترين سلاح و مهمات در آن بودند، 45 روز پشت دروازه هاي خرمشهر جنگيد و تلفات داد.
در عمليات "بيت المقدس"- ارديبهشت/خرداد سال 1361- كه منجر به آزادسازي شهر خرمشهر و مناطق وسيعي از جنوب كشور شد، ارتش عراق با بجاي گذاردن 16 هزار كشته و زخمي و 19 هزار اسير، مجبور به فرار شد.
- در عمليات "بيت المقدس" 5400 كيلومتر مربع از اراضي جمهوري اسلامي از جمله مراكز مهمي چون شهر خرمشهر، هويزه، و پادگان حميد، طي 25 روز نبرد سخت توسط رزمندگان اسلام از اشغال دشمن آزاد شد.
- خرداد سال 61 رزمندگان اسلام فقط در يك روز و نيم نبرد در خرمشهر، كه دهها هزار سرباز عراقي مجهز به پيشرفته ترين سلاحها، تانكها و تجهيزات در آنجا مستقر بودند، اين شهر را آزاد كردند.
- در عمليات بزرگ فتح المبين، تبليغات عراق از "تار و مار شدن 12 لشكر ايران"، در حملات موفق عراق و "به كنترل گرفتن اوضاع جبهه هاي شوش و دزفول" سخن گفت، و در عمليات بيت المقدس كه به آزادسازي خرمشهر انجاميد، عراق از "وارد آوردن خسارات سنگين به نفرات و تجهيزات ايرانيها" و "سركوب نيروهاي ايراني و به اسارت گرفتن آنها" سخن به ميان آورد.
- عراق در سال 61 سنگين ترين ضربه ها را از ايران خورد كه عمده آن فتح خرمشهر بود. در آن سال، رژيم متجاوز صدام، هر لحظه كار خود را تمام شده مي دانست ولي با كمكهاي تسليحاتي و مالي كشورهاي غربي از جمله آمريكا اين ضعف را جبران كرد. صدام، در مراسم اعطاي نشان به "حميد شعبان" فرمانده نيروي هوايي عراق، در اين باره گفته است:
- سال 1982م (1361) براي ما سال خيلي دشواري بود. در آن سال از محمره(خرمشهر) عقب نشيني كرديم و از بوق و كرناهاي ايران، آهنگ اشغال بصره و اشغال سرزمينهاي عراق شنيده مي شد.
با وجود همه اينها، تصميم گرفتيم فقط از بغداد دفاع كنيم، چون با خود گفتيم بايد به فكر آن لحظه بود كه سربازان ايراني به پيش مي تازند و به سوي بغداد مي آيند. از اين رو، گارد رياست جمهوري را فقط براي دفاع از بغداد بسيج و آماده كرديم. بنا داشتيم گارد رياست جمهوري را در اطراف شهر بغداد مستقر كنيم تا بتواند در خارج از پايتخت همراه با پرسنل ديگر ارتش با دشمن پيكار كند."
