جنایت در روز نکبت/ یک گام دیگر به سوی نابودی اسرائیل برداشته شد
سهشنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۴۰
امسال روز نکبت چهره ای متفاوت به خود گرفته است. گویا مسیر نکبت بار رژیم صهیونیستی در حال به پایان رسیدن است.
فرایند حضور یهودیان صهیونیست بعد از روی کار آمدن هیلتر در آلمان و سخت گیری های وی بر یهودیان منجر به افزایش سرعت انتقال یهودیان به فلسطین شد اما هیچگاه این سوال از کسی پرسیده نشد که چرا پاسخ یهود ستیزی در اروپا را، فلسطینی ها در آسیا باید بدهند؟
15 می سال 1948 مصادف با 26 اردیبهشت 1327، یعنی حدود هفتاد سال پیش و درست بر خلاف تمامی اعتراضات، صهیونیست ها که با تصرف، کشتار و جنگ و تحمیل آوارگی مردمشان را در فلسطین ساکن کرده بودند، بعد از خروج سربازان انگلیسی از فلسطین، توانستند با حمایت سازمان ملل کشوری جعلی تحت عنوان اسرائیل را تشکیل دهند.
فرایند حضور یهودیان صهیونیست بعد از روی کار آمدن هیلتر در آلمان و سخت گیری های وی بر یهودیان منجر به افزایش سرعت انتقال یهودیان به فلسطین شد اما هیچگاه این سوال از کسی پرسیده نشد که چرا پاسخ یهود ستیزی در اروپا را، فلسطینی ها در آسیا باید بدهند؟
همیشه پای اعراب در میان است
در نهم ماه می 1916 توافقنامهای پنهانی میان فرانسه و انگلیس شکل میگیرد که به موافقتنامه «سایکس-پیکو» یا موافقتنامه آسیای صغیر مشهور است. برطبق این موافقت نامه کشورهای تحت سلطه عثمانی با نگاهی کاملا استعمارگرایانه، توسط دو کشور فرانسه و انگلستان اداره میشوند. اما انگلیسیها برای موفقیت این توافق نامه نیازمند به این بودند که اعراب را علیه عثمانی به کار بگیرند به همین دلیل با همان سیاست قدیمی تفرقه بینداز و حکومت کن، به اعراب قول برقراری دولتی مستقل خارج از تسلط عثمانی را دادند تا بر علیه این امپراطوری دست به شورش بزنند.
در واقع اولین خیانت برای سلطه انگلیس در خاورمیانه که منجر به تشکیل رژیم صهیونیستی شد، توسط اعراب صورت گرفت. اما اعلامیه بالفور در سال 1917 میلادی نشان داد که هدف انگلستان از چنین نقشه ای چه بوده است. اعلامیه بالفور که توسط آرتور جیمز بالفور وزیر خارجه دولت بریتانیا به والتر روتشیلد نوشته شده بود اعلام می کرد که دولت بریتانایا نسبت به تاسیس خانه ملی یهودیان نظر مثبتی دارد.
ورود صهیونیست ها به خاک فلسطین بعد از قطعنامه 181 سازمان ملل که فلسطین را به دو بخش یهودی و مسلمان تقسیم میکرد با کشتار در مناطق بلده الشیخ سعسع، الجلیل، قطار قاهره – حیفا، دیریاسین و ناصرالدین توسط تروریستهای صهیونیست همراه بود. هدفی که امروز در قالب تروریسم دولتی در ساختار رژیم اشغالگر قدس خود نمایی می کند.
اعلام موجودیت اسرائیل به عنوان روز نکبت شناخته شده است. روزی که بعد از گذشت 70 سال همچنان به عنوان بهانه ای مهم جهت مخالفت با این رژیم نامشروع توسط آزادی خواهان یاد می شود.
آغازی بر پایان نکبت
اما امسال روز نکبت چهره ای متفاوت به خود گرفته است. گویا مسیر نکبت بار رژیم صهیونیستی در حال به پایان رسیدن است. حضور قدرتمند ایران در منطقه خاورمیانه که با تکیه بر مردم کشورهای این منطقه و نفوذ در دل های آنان صورت گرفته اسرائیل و آمریکا را از هدف اخیر خود یعنی تشکیل خاورمیانه جدید دور کرده است.
وضعیت کنونی اسرائیل علیرغم تمام حمایت های تسلیحاتی آمریکا، از سه جبهه عراق، سوریه و لبنان مورد تهدید است. در واقع شکست داعش در منطقه سوریه توسط ایران، پیروزی حزب الله لبنان در انتخابات اخیر و نفوذ ایران در عراق، اسرائیل را در موضع ضعف قرار داده است. به عنوان مثال در حملهی موشکی اخیر ارتش رژیم صهیونیستی به سوریه، در پاسخی عجیب مراکز اطلاعاتی این رژیم در جولان مورد حمله موشکی محور مقاومت قرار گرفت. اگرچه صهیونیست ها می گویند که این حمله تلفاتی نداشته اما مهمتر از تلفات، مختصات جغرافیایی مراکز عملیاتی-اطلاعاتی رژیم صهیونیستی است که در اختیار محور مقاومت قرار گرفته است.
سید حسن نصرالله نیز در آخرین سخنرانی خود نیز اعلام کرد که اگر اسرائیل به حملات خود علیه سوریه ادامه دهد، پاسخ آن در قلب فلسطین اشغالی خواهد بود. در نقطه دیگر این معادله عربستان سعودی قرار دارد که پادشاه جوان و بی خرد آن اعلام کرده که مسئله فلسطین برای کشورش اهمیتی ندارد و به دنبال گسترش روابط خود با اسرائیل و آمریکا است.
عربستان که میتوان آن را ایالت 51 آمریکا نامید در یمن دچار بحرانی شده که خروج از آن عملا غیر ممکن است. مردم یمن اگرچه با دستان خالی مقابل عربستان مقاومت می کنند اما پاسخ های موشکی ارتش یمن به شرکت های نفتی عربستان همچون آرامکو(بزرگترین شرکت نفتی عربستان) همچنان امنیت این کشور را با مخاطره همراه کرده است.
انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس و شناخت این مرکز به عنوان پایتخت اسرائیل اقدام سومی بود که شیب مسیر اضمحلال رژیم صهیونیستی را تندتر کرده است. اکنون آمریکا و اسرائیل خود را وارد درگیری دیگری خواهند کرد که قرار است به طرحی فاجعه بار به نام «معامله قرن» منجر شود. بر طبق این طرح عملا کشور فلسطین در نواز غزه خلاصه می شود. اگرچه شاید این تصمیم ترامپ از نظر کسب رضایت صهیونیست ها از سوی مقامات آمریکایی قابل دفاع باشد اما حقیقت آن است که اجرای این طرح به معنی افزایش درگیری داخلی میان حماس و اسرائیل است. درگیری که در جنگ 22 روزه شاهد آن بودیم.
از برآیند کنونی منطقه می توان به این نتیجه رسید که وضعیت کنونی اسرائیل و آمریکا به همراه سگ ژاندارم منطقه یعنی عربستان بیش از هر زمان دیگری متزلزل است. وضعیت کنونی منطقه خاورمیانه نشان می دهد که هژمونی سیاسی – نظامی آمریکا در منطقه عملا از بین رفته است؛ یعنی پایان زود هنگام دست برتر زورگویان در منطقه. گویا باید منتظر بازگشت قدرت به دست مردم منطقه بود.
نویسنده : مصطفی ساجدی
نظر شما