تأكيد وافر شهيد سيد عباس موسوي

گفت وگو با شيخ اسدالله حرشي، همكلاسي شهيد حجت الاسلام سيد عباس موسوي

در آغاز گفت وگو بفرماييد برخورد امام موسي صدر با سيد عباس موسوي چگونه بوده است؟
همان گونه كه بيشتر لبناني ها مي دانند، شهيد سيد عباس موسوي ابتدا توسط امام موسي صدر شناسايي، و در دانشسراي علوم اسلامي شهر صور پذيرفته شد.نظر به اينكه سيد موسي صدر در زمينه هاي دانش و اخلاق و رفتار نيكو طلاب علوم ديني را ارشاد و توجيه مي كرد، در سايه اين عنايت ها ميان ساير طلاب و سيد عباس موسوي از آغاز ورود او به دانشسرا روابط دوستانه برقرار شد.گمان كنم راهيابي سيد عباس به دانشسراي علوم اسلامي شهر صور در نتيجه نگرش او به شخصيت علمي و فرهنگي شخصيت امام موسي صدر بوده است.به ياد دارم هنگامي كه سيد موسي صدر مردم جنوب لبنان را به اهداي خون به مجاهدان فلسطيني فرا خواند، سيد عباس يكي از پيشگامان اجراي اين طرح بود.او با انگيزه فراوان مردم را به اهداي خون تشويق كرد.شهروندان لبناني در دوران حضور مقاومت فلسطيني در جنوب لبنان به صورت گروهي به بيمارستان ها و مراكز درماني شهر صور مراجعه مي كردند و هر شهروند چند بار خون اهدا كرد.درست است كه امام موسي صدر اين فراخوان را مطرح كرد اما، سيد عباس اين كار را با شور و اشتياق و به بهترين شكل ادامه داد.
چگونه جنابعالي و شهيد موسوي تصميم گرفتيد به نجف اشرف برويد؟
در اوايل دهه هفتم از قرن بيستم، هر دو تصميم گرفتيم تحصيلات علوم ديني را در حوزه علميه نجف اشرف ادامه دهيم، همه گونه وسايل سفر را آماده كرديم و از طريق سوريه عازم عراق شديم.در نجف كسي را نمي شناختيم و چمدان هاي خود را كنار خيابان پياده كرديم.آنگاه شيخ حسن قبيسي كه يكي از علماي لبناني است و شناخت قبلي از او نداشتيم، به طور اتفاقي در حال گذر از آن خيابان بود به طرف ما آمد و پرسيد كه شما از لبنان آمده ايد؟ به او گفتيم آري ما طلبه هستيم و از لبنان آمده ايم و همين الآن وارد شهر نجف شده ايم. آقاي قبيسي به مدت دو هفته در منزل شخصي اش از ما پذيرايي كرد، تا اينكه توانستيم محل سكونتي در مدرسه ازديه تهيه كنيم.
سپس دروس خود را بيدرنگ با دكتر شيخ محمد جعفر شمس الدين و برخي روحانيون آغاز كرديم اما، اولين تماس ما با علماي بزرگ حوزه علميه نجف اشرف با آيت الله شهيد سيد محمدباقر صدر بود.هنگامي كه در لبنان زندگي مي كرديم و درباره ابعاد فكري و فرهنگي اين شخصيت بزرگ مطالب زيادي شنيده بوديم، به ويژه اينكه كتاب هاي ارزشمند او همچون «اقتصاد ما» و «فلسفه ما»را خوانده بوديم، و تاثير ژرفي بر روحيه مان گذاشته بود.در واقع شناختي كه از شهيد سيد محمدباقر صدر داشتيم ما را براي ديدار او بسيار علاقه مند كرده بود.سيمايي كه از شهيد صدر در ذهن خويش ترسيم كرده بوديم، اين سيما پس از اولين ديدار با او دگرگون شد.همچنين در جلسات متعددي كه به محضر ايشان مي رسيديم او را بزرگ تر از آنچه كه شناخته بوديم مي يافتيم.به هر حال شهيد صدر مسئوليت رسيدگي به تحصيلات حوزوي مان را به بهترين شاگردان خود مانند دكتر جعفر شمس الدين و شهيد آيت الله سيد محمدباقر حكيم و آيت الله سيد محمود هاشمي و آيت الله سيد كاظم حائري واگذار كرد.و اين اساتيد ما را مورد عنايت ويژه خود قرار دادند.

آيا سيد شهيد علاوه بر تحصيل در نجف، در فعاليت هاي سياسي و اجتماعي و فرهنگي آن روز عراق شركت مي كرد؟
در حقيقت هدف اصلي شهيد سيد عباس موسوي از عزيمت به نجف اشرف فراگيري علوم ديني و معارف اسلامي و ساير برنامه هاي درسي حوزه علميه بود. او با علاقه مندي و نشاط فراوان در همه كلاس هاي درس شهيد صدر به ويژه در مراسم سخنراني هاي ايام تعطيلات مذهبي مانند ايام ولادت و رحلت ائمه معصومين (ع)حضور مي يافت.بي ترديد شهيد سيد عباس موسوي براي تحصيل علم و انتقال آن به جامعه لبنان زحمات زيادي متحمل شد اما، با اين حال همه خاطره هاي دوران تحصيل چند ساله در كنار اين شهيد گرانقدر در نجف اشرف زيبا و شيرين است.او پس از بازگشت به لبنان در راه تأسيس حوزه علميه اي پويا، به منظور آموزش انسان هاي متعهد و فداكار گام برداشت.تا اين حوزه بتواند مشكلات و نيازمندي هاي روز جامعه را رسيدگي كند و خدا را سپاس كه به آرزوي خود رسيد.
بفرماييد سيد عباس موسوي نسبت به ناپديد شدن امام موسي صدر چه واكنشي نشان داد؟
شكي نيست كه شهيد سيد عباس موسوي، پس از ناپديد شدن امام موسي صدر، يكي از افرادي بود كه شكوهمندترين تظاهرات اعتراض آميز را در لبنان به راه انداخت. او همواره ميان شيخ محمد مهدي شمس الدين و علامه سيد محمد حسين فضل الله در حال رفت و آمد بود، تا به تحركات همگاني قوي و سرنوشت ساز در جهان اسلام در اعتراض به ناپديد شدن امام موسي صدر دامن بزند زيرا، روابط و همكاري امام صدر و سيد عباس به ويژه پس از بازگشت او به لبنان بسيار گسترش يافته بود.
شهيد موسوي پس از بازگشت به لبنان، بيشترين تلاش خود را روي چه مسايلي متمركز كرده بود؟
او بيشترين تأكيد و تلاش خود را روي گسترش و نوآوري حوزه هاي علمي و بارور ساختن انديشه اسلامي طلاب حوزه علميه متمركز ساخت.چرا كه باروري فكري طلاب، خود به خود تاثير مثبتي بر روي عموم مردم مي گذارد.تنها هدف سيد ساختن عالم و روحاني متعهد نبود، بلكه اهداف بزرگ تري را دنبال مي كرد، و تصميم داشت به وسيله علماي دين و طلاب متعهد، امت را بسازد و توانمند كند. مي كوشيد به مشكلات مردم رسيدگي كند. نيازهاي فكري و اجتماعي شان را برآورده كند.اين سيد شهيد اين گونه فكر مي كرد. به طور مثال در نجف اشرف به فراگيري متون كتاب هاي «اقتصاد ما» و «فلسفه ما»، و ساير بحث هاي فقهي و اصولي اكتفا نمي كرد بلكه، معتقد بود كه علماي متعهد بايستي همه مسائل مورد نياز جوانان جامعه را فرا بگيرند.
منبع: ماهنامه شاهد ياران، شماره 40