روزشمار تاريخ؛ شهادت آيت الله سعيدي به دست ماموران رژيم ستمشاهي

پنجم جمادي الثاني ۱۴۲۸هجري قمري مصادف است با سالروز شهادت آيت الله سعيدي در سال ۱۳۴۹ هجري شمسي.
. وي در سال ۱۳۰۸ شمسي به دنيا آمد و تحصيلات علوم ديني را در مشهد و قم به پايان رسانيد. اين عالم گرانقدر كه از محضر آيت الله العظمي بروجردي و حضرت امام خميني(ره) بهره برده بود، پس از وقايع ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ شمسي بر دامنه فعاليت هاي خود عليه شاه خائن افزود، از اين رو از جانب ساواك ممنوع المنبر گرديد. در سال ۱۳۴۵ در پي سخنراني عليه رژيم اشغالگر قدس مدت ۶۱ روز در زندان هاي ساواك به سر مي برد اما پس از آزادي فعاليت هاي خود را از سر گرفت و اين بار به دليل مخالفت با سياست هاي استعماري رژيم پهلوي و آمريكاي جنايتكار دستگير و تحت تأثير شكنجه هاي شديد به شهادت رسيد. از آثار اين شهيد مبارز مي توان \\\"اتحاداسلام\\\" و \\\"آزادي زن\\\"و چاپ و نشر جزوات آموزشي را نام برد.
در چنين روزي - ۵جمادي الثاني سال ۴۲۸هجري قمري: \\\"ابوالحسن مهيار ديلمي\\\" شاعر لطيفُ الطَّبع و كاتب معروف مسلمان درگذشت. او ابتدا زرتشتي بود و سپس به واسطه سيد رضي به دين مبين اسلام گرويد. مهيار ديلمي تا مدت ها نزد سيد رضي به تحصيل ادب و فنون آن پرداخت. مهيار ديلمي اشعار بسياري در مدح اهل بيت(ع) به ويژه اباعبدالله الحسين(ع) سروده است. از مهيار ديلمي ديوان شعري به جاي مانده كه بيش از ۴جلد و به زبان عربي است.
در چنين روزي - ۵ جمادي الثاني سال۶۲۲هجري قمري: \\\"موفّقُ الدّين ابومحمّد\\\" معروف به \\\"اِبن قُدامه مقدسي\\\" فقيه، متكلم و محدث حنبلي در شهر دمشق درگذشت. او تحصيلات مقدماتي را در دمشق به پايان رساند سپس به بغداد رفت و از دانش علماي اين شهر بهره برد. وي در لشكركشي صلاحُ الدّين ايوبي بر ضد فرانسوي ها به ويژه در فتح بيت المقدس شركت كرد. از ابن قدامه مَقدسي كتاب هايي چون اَلمُغني و رَوضهُٔ النّاظِر باقيست.
در چنين روزي - ۵جمادي الثاني سال۶۷۲ هجري قمري: \\\"مولانا جلال الدّين محمّد خطيبي بلخي\\\" از عارفان پر آوازه و از بزرگترين شاعران متفكر ايراني در قونيه رخت از جهان بر بست و او را در همان شهر به خاك سپردند. اين ستاره درخشان آسمان ادب پارسي در سال ۶۰۴هجري قمري در بلخ متولد شد بعد از مدتي به اتفاق پدر به قونيه رفت و بعد از مرگ پدرش تحت سرپرستي و مراقبت برهانُ الدّين محقق تِرمَندي قرار گرفت و از آنجا براي ادامه تحصيل راهي حلب و دمشق شد. مولانا شاعر نامدار قرن ۷ هجري قمري در بازگشت به قونيه به تدريس، وعظ و خطابه پرداخت تا اينكه در سال ۶۴۲هجري قمري با شمسُ الدّين محمد مَلِك داد معروف به شمس تبريزي ديدار كرد. اين آشنايي و ديدار، انقلابي عظيم در روح مولانا پديد آورد و او يكباره مسند تدريس را رها كرد. اين امر مردم قونيه را به شدت خشمگين كرد و شمس تحت فشار مريدان مولانا قونيه را ترك كرد و به دمشق رفت و اين هجران مولانا را سخت پريشان احوال ساخت. اين عارف شوريده حال از آن به بعد به تهذيب نفس پرداخت و آثار جاودانه خود را خلق كرد. وي سرودن مثنوي معنوي را به تشويق حسامُ الدّين چَلَبي آغاز كرد. از ديگر آثار مولانا فيه مافيه، مجالس سَبعه، مكاتيب و رباعيات را مي توان نام برد.
در چنين روزي - ۵جمادي الثاني سال ۱۳۲۶هجري قمري: ميرزا نصرالله ملِك المتكلّين از مبارزان راه آزادي و نويسنده و خطيب توانا به دست عاملان محمد عليشاه دستگير و در باغ شاه به دار آويخته شد. ملك المتكلمين پس از تشرف به مكه معظمه در بازگشت به هند رفت و مدرسه اي براي ايرانيان مقيم هندوستان در بمبئي تأسيس كرد. او تحت تأثير جامعه مصيبت بار هند اولين اثرش را با نام مِنَ الخَلق اِلي الحَق منتشركرد. اين كتاب مورد توجه علما و مردم قرار گرفت اما خشم نايبُ السّلطنه هندوستان و مأموران انگليسي را برانگيخت. از اين رو او تبعيد شد. ملك المتكلمين در تبعيد با سيد جمالُ الدّين اسد آبادي و افكار او آشنا شد و پس از بازگشت به ايران به مبارزه ادامه داد و سرانجام پس از به توب بستن مجلس، او و عده اي ديگر دستگير و به دار آويخته شدند.