وصیتنامه شهید محمد مهدی اشراقی +دستخط

سال سوم دبیرستان همزمان شد با انقلاب اسلامی مردم ایران محمد مهدی با شور و اشتیاق فراوانی در تظاهرات شرکت می کرد بعد از انقلاب به دلیل علاقه ای که به نقاشی داشت در یک کارخانه تولیدی مشغول به کار شد اما با شروع جنگ تحمیلی بسیار مشتاق بود كه درس و کار را رها كند و به جبهه برود و از پدر و مادر خواست كه اجازه دهند تا او هم همانند دیگر دوستانش كه برای دفاع از ناموس و مملكت خود به جبهه رود، خانواده هم وقتی علاقه زیاد او را دیدند رضایت دادند و او همعازم شد.

محمد مهدی دوران آموزشی خود را در پادگان لشگرک گذراند و سپس برای خدمت به سلماس و پیرانشهر عازم شد وی مدت 1 سال را در جبهه‌های جنگ خدمت كرد تا این كه در سوم آذر ماه سال 1360 در عملیات بستان در سلماس، به درجه رفیع شهادت رسید.

و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.

به وسیله اين نامه،با شما چند كلمه صحبتمي كنم؛ به مادرم می‌گویم كه بر تو بشارت باد كه خداوند این سعادت را نصیب تو كردو فرزندت شهید شد، البته اگر خدا قبول كند و دعا كنید كه خداوندشهادتاین جسم بی‌ارزش را مورد قبول قرار دهد، مادر مهربانم، پدربزرگوارم، خواهران و برادرانم، آیا می‌دانید هدف خدا از خلقت ما چه بوده است؟ می‌دانید زندگی این دنیا ابدی نیست؟ و بالاخره می‌دانید كه همه رفتنی هستیم، پس چرا وقت را تلف می‌كنیم؟

چرا با توجه به جنایاتی كه آمریكا و عمالش انجام می‌دهند ساكت نشسته‌ایم، عزیزان من، مگر بچه‌های شما با دیگران فرق دارند؟ مگر خون بچه‌های شما از خون شهدای كربلا و شهدای پاوه و سنندج و میدان شهدا و... رنگین‌تر است؟ پس انتظارم از پدر و مادر و برادران و خواهرانم این است كه:

1ـ در مرگ من ماتم نگیرید و در نظر داشته باشید كه امروز روز نبرد و مبارزه و جهاد است، روزی است كه خدا می‌خواهد بندگانش را آزمایش كند و چه افتخاری بالاتر از این كه بتوانیم از این آزمایش بزرگ پیروز بیرون آییم و چه چیز را می‌توانیم با وعده روح‌الله مقایسه كنیم كه می‌گوید اگر كشته شوید سعادتمند، و اگر پیروز شوید باز هم سعادتمند هستيد،بدین ترتیب من با آگاهی كامل از كم و كیف قضیه، راه خود را انتخاب كردم و امیدوارم كه در عروج روحم از زندان جسمم ماتم نگیرید و برای این موهبت الهی، و تكامل انسانی، سوگواری نكنید و همان گونه كه روحم شادی در طیران به سوی الله را دارد شما هم شاد باشید و برای بلند پروازی های روحم، طلب مغفرت نمایید؛ در مسجد علی اكبر (ع) مجلس شاد باش بگیرید و خرما و شیرینی توزیع كنید و قرآن بخوانید و بفهمید.

2ـ همیشه گوش به فرمان رهبر باشید و از این نعمت گران بهایی كه نصیب ما شده است حداكثر استفاده را بنمايید.

3ـ همیشه نماز خود را بخوانید و خمس و زكات خود را بدهید (ضمناً یكي دو ماه نماز برایم بخوانید و 10 روز روزه برای من بگیرید)

4ـ اگر جنازه‌ای وجود داشت در بهشت زهرا دفن كنید، اگر امكان داشت نزدیك شهدای دفتر حزب جمهوری اسلامی دفن كنید.

باز هم تاكید می‌كنم كه ای مادر، شما و تمام مسلمانان آرزو می‌كردید در كربلا بودید و امام حسین (ع) را ياريمی‌كردید، یادتان باشد اینجا هم كربلاست و باید از این امتحان پیروزمندانه بیرون بیایی، و از تو می‌خواهم در مرگ من بیشتر از یك تأثر كوتاه، و خوشحالي ابدی، عمل دیگری انجام ندهی، چون تو هر چقدر ناراحتی را بر خود بیشتر بكنی، روح من بیشتر عذاب می‌كشد و امیدوارم كه به این خواسته من عمل كنی.

در آخر پیروزی اسلام را از خداوند بزرگ خواستارم.

   

   

انتهای پیام/ز