شنبه, ۰۲ ارديبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۰۷:۳۶

قبل از عمليات والفجر 8 در بهداري لشكر 25 كربلا فعاليت مي كردم. در يكي از بمباران دشمن در آبادان، تعداد زيادي از رزمنده ها مجروح شدند اما نيروي كمي براي كمك به آنها بودند. در آن لحظه، رزمنده ها كمك كردند تا مجروحان را به اورژانس ببريم. در آن ميان، حاج بصير را ديدم كه سرش تركش خورده بود و با اين حال، مجروحي را در دست گرفته بود و به داخل آمبولانس مي گذاشت. اشك از چشمانم سرازير شد و پيشش رفتم و گفتم: حاجي شما خودتان مجروح شديد و نياز به كمك داريد. شما چرا؟ در جواب گفت: اين برادرها (همان مجروحين) از من واجب ترند.
راوي: محمد يوسف كريم پور، همرزم شهيد
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده