آخرين وداع

قرار بود از هفت تپه به غرب كشور جهت انجام عمليات اعزام شويم. ما جزو نيروهاي گردان عاشورا از تيپ يكم لشكر 25 كربلا بوديم. حدود يك هفته قبل از شروع عمليات كربلاي 10 در منطقه ماووت عراق، گردانمان آماده حركت بود. آن شب، حاج بصير به جمع گردانمان آمد و دقايقي را براي رزمنده ها سخنراني كرد. او قبل از شروع سخنراني، به لحني عاشقانه و غريبانه زيارت امام حسين (ع) و اصحاب و اولادش را بر زبان جاري ساخت. حالات عارفانه حاجي همه رزمنده هاي گردان را تحت تاثير خود قرار داد؛ به طوري كه اشك از چشمانشان جاري شد. انگار كه حاجي آخرين كلام و وداع خودش را با همسنگرانش نجوا كرد. گوئي كه جان در قالب تن خسته اش براي پرواز بي قراري مي كرد. حاجي بالاخره در همان عمليات شهيد شد. او پس از سال ها مجاهدت و مبارزه شجاعانه مزد اين تلاش و مبارزه را دريافت نمود.
خاطره از شهید حاج حسین بصیر
 راوي: محمدعلي آزاد كناري، همرزم شهيد