لشكر فراري

عده اي از بسيجيان بومي عضو سپاه مريوان به تحريك بيگانگان سازمان جديدي به نام «لشكر حضرت عمر» ترتيب مي دهند. در مرامنامه اين سازمان علاوه بر مخالفت با حضور سپاه و نهادهاي جمهوري اسلامي در كردستان، به مبارزه بي امان با احزاب كومله و دمكرات به عنوان خيانت كنندگان به ملت بزرگ كرد تأكيد مي شود. اين تشكيلات پس از اعلام موجوديت و تكميل نيرو تصميم مي گيرند به همراه اسلحه هاي سازماني خود در تاريخ مشخصي تجمع نموده و سپاه را به مقصد نامعلومي ترك كنند. در صورت موفقيت اين توطئه ضربه وارده به بدنه سازماني سپاه مريوان بسيار سنگين خواهد بود. از جمله كساني كه به عضويت اين سازمان درمي آيد، ابراهيم مرادي از فرماندهان پيشمرگان مسلمان كرد و عاشق امام خميني است كه با زيركي تمام اين طرح را به اطلاع مسئولين سپاه مريوان مي رساند. مرادي با شركت در تمامي جلسات اين سازمان تاريخ تجمع، فرار افراد و برنامه هاي آنها را به سپاه گزارش مي دهد. زمان تعيين شده فرا مي رسد. همه اعضاي اين سازمان كه نزديك به 50 نفر هستند، همگي محاصره و دستگير مي شوند. مرادي به منظور تهيه گزارشات بيشتر به صورت سوري به همراه آنها روانه زندان مي شود و سه ماه آنجا مي ماند.
آوازه مرادي در سرتاسر جبهه هاي غرب مي پيچد. ابراهيم مرادي در بهار 1364 به دست ضدانقلابيون به شهادت مي رسد.
روستاي گرگه اي در مريوان كه محل تولد شهيد ابراهيم مرادي است به پيشنهاد فرمانده سپاه سروآباد، سردار عبدالله ملكي در چهلمين روز شهادت اين شهيد به ابراهيم آباد تغيير نام مي يابد.