محي الدين انواري

اينجانب محي الدين انواري سال 1305 شمسي در شهر قم متولد شدم. پدرم مرحوم آيت الله حاج شيخ زين العابدين انواري از شاگردان مرحوم آيت الله العظمي حاج شيخ عبدالكريم حائري(ره) بود. وي در 1310 شمسي به دستور استادش، براي ارشاد مردم به همدان رفت و در آن جا رحل اقامت افكند. زندگي در همدان نيز از همين سال آغاز شد و تا سال 1324 شمسي دوره دبستان و دبيرستان را هم آن جا سپري كردم. در اواخر همين سال و پس از تحصيل مقدمات (صرف و نحو) و مختصري منطق در مدرسه مرحوم آخوند، براي ادامه تحصيل به شهر قم آمدم. با كمال تأسف بيش از دو سال نتوانستم در قم اقامت داشته باشم و ناگزير به تهران منتقل شده، در مدرسه مروي سكونت گزيدم.
سطح عالي فقه و اصول را از محضر بزرگاني چون آيت الله آشتياني، آيت الله آقاي سيد عباس فشاركي و آيت الله عماد الدين غروي رشتي، آيت الله سيد محمدحسين شيرازي و آيت الله العظمي مرحوم حاج شيخ محمدتقي آملي فرا گرفتم.
در تمام مدتي كه درخدمت مرحوم استاد آملي بودم، در درس خارج فقه استاد بزرگوار، مرحوم آيت الله آشتياني نيز شركت مي كردم.
همراه بحث هاي فقهي و اصولي، شرح منظومه سبزواري را درمحضر استاد شعراني و مرحوم استاد شهيد آيت الله مطهري خواندم. قسمت الهيات اشارات را در خدمت استاد مرحوم الهي قمشه اي(ره) و امور عامه شرح اشارات و قسمتي از منطق منظومه را در محضر استاد حائري(ره) بودم و مدت پنج سال در درس اشعار مرحوم استاد آيت الله رفيعي قزويني(ره) شركت كردم. از سال1340 شمسي به بعد در مسائل اجتماعي و سياسي فعاليت مستمر داشتم. از سال 1336 شمسي در بازار تهران (مسجد چهل تن) اقامه جماعت مي نمودم و در جلسات ديني هفتگي آن روز مردم را در جريان مسائل سياسي و اجتماعي اسلام قرار مي دادم و جنايات حكومت طاغوت را برملا مي نمودم. در زمينه لغو تصويب نامه انجمن هاي ايالتي و ولايتي از دولت علم سهم كوچكي داشتم و با لايحه مصونيت مستشاران نظامي آمريكا (كاپيتولاسيون) به دنبال فرمان حضرت امام(ره) مخالفت كردم و پس از تبعيد حضرت امام(ره) مبارزاتم را ادامه دادم.
در آن زمان به فرمان امام(ره) به عضويت شوراي روحانيتِ جمعيت مؤتلفه اسلامي منصوب شدم. در آن شورا افتخار همكاري با مرحوم شهيد آيت الله استاد مطهري و مرحوم شهيد آيت الله دكتر بهشتي را داشتم. در ارتباط با مخالفت با كاپيتولاسيون و اعدام انقلابي حسنعلي منصور (نخست وزير وقت) در سال 1343بازداشت شدم.
پس از 4 ماه بازجويي و تحت فشار قرار گرفتن در بيدادگاه ارتش، به همراه برادران عضو كميته مركزي مؤتلفه اسلامي محاكمه شدم و به پانزده سال زندان با اعمال شاقه محكوم گرديدم. درسال 1356 شمسي پس از تحمل 13 سال زندان، آزاد شدم و بلافاصله در جامعه روحانيت مبارز تهران در كنار برادران روحاني هم سنگر قرار گرفتم و اكنون نيز كه سال ها از پيروزي انقلاب اسلامي ايران مي گذرد، در اين سنگر در خدمت اسلام و انقلاب اسلامي ايران هستم.
مدتي نيز افتخار نمايندگي حضرت امام (روحي فدا) را در ژاندارمري جمهوري اسلامي ايران داشتم.
در انتخابات دوره ي اول مجلس شوراي اسلامي، از سوي مردم شريف شهرستان رزن به نمايندگي مجلس شوراي اسلامي برگزيده شدم. همچنين در اولين دوره مجلس خبرگان رهبري، از سوي مردم شريف استان همدان و در دوره ي دوم نيز از استان تهران به اين مجلس راه يافتم. و اكنون از سوي مقام معظم رهبري (دام ظله العالي) در خدمت ائمه محترم جماعات استان تهران در مركز رسيدگي به امور مساجد انجام وظيفه مي كنم.
خداوند متعال به ما توفيق خدمتگز اري به اسلام و مسلمانان و نظام جمهوري اسلامي ايران را عنايت فرمايد.