تيمسار
روح الدين ابوطالبي
؛ دوست شهيد:
« خلبان
شاخص دوران جنگ
»
رئیس اسبق
هواپیمایی کشوری
می گوید: من و عليرضا
هم دوره بوديم.
او در پايگاه سوم
شكاري همدان بود
و من در تهران بودم
. سال 54 به همدان منتقل
شدم . آشنايي من
و شهيد ياسيني
از همان زمان آغاز
شد . با شروع جنگ
رابطه ما بيشتر
شد .
عليرضا فرمانده
پايگاه ششم بوشهر
بود و من معاون
عمليات تيپ شكاري
پايگاه شيراز بودم
. سال 66 به عنوان معاون
عمليات پايگاه
ششم شكاري بوشهر
منصوب شدم .
وي
ادامه مي دهد : برنامه
ريزي حملات هوايي
و ماموريت ها بر
عهده من و شهيد
ياسيني بود ما
شبانه روز در كنار
هم بوديم . عراق
ممكن بود چند منطقه
را همزمان بمباران
هوايي كند به همين
علت گاهي اتفاق
مي افتاد كه 24 ساعت
هواپيما در آسمان
پرواز مي كرد .
ابوطالبي
درباره شخصيت پروازي
شهيد ياسيني مي
گويد : براي پشتيباني
از نيروهاي زميني
ما ماموريت داشتيم
كه برنامه ريزي
حمله هاي هوايي
را انجام بدهيم
. من مسئول مشخص
كردن خلبانان هواپيماها
بودم .
گاهي اوقات
من خلباني را براي
ماموريت آماده
پرواز مي كردم
، عليرضا مي آمد
و به جاي آن خلبان
ماموريت را انجام
مي داد . عليرضا
هميشه اولين ماموريت
را خودش داوطلبانه
مي رفت تا منطقه
را بهتر شناسايي
كند .
وي مي گويد
: عليرضا انسان
بسيار خوش قلب
و با گذشتي بود.
با پايين ترين
قشر پايگاه در
ارتباط مستقيم
بود و سعي مي كرد
به مشكلات آنها
رسيدگي نمايد
. گاهي به
خانه آنها سر مي
زد تا از نزديك
با آنها ارتباط
داشته باشد .
زماني كه
كسي اشتباهي را
مرتكب مي شد شهيد
ياسيني با ملايمت
و آرامش به او صحبت
مي كرد ، هيچ وقت
عصباني نمي شد
. با اينكه فشار
هاي زيادي در فرماندهي
وجود داشت ولي
او هيچ وقت گله
نمي كرد .
او معتقد
است : كساني توانايي
انجام ماموريت
هاي پر خطر را دارند
كه ارزش ها و اعتقاداتشان
بيشتر از جانشان
ارزش داشته باشد
. شهيد ياسيني يكي
از آن افرادي بود
كه هميشه براي
عمليات هاي پر
خطر داوطلب مي
شد . با اينكه مي
دانست شايد برگشتي
نباشد . او مديري
مسئوليت پذير بود
.
دوران جنگ
شرايط حساس بود
، خلبانان شاخص
كساني بودند كه
براي ماموريت مي
رفتند و موفقيت
هايي را به ارمغان
مي آوردند . « شهيد
ياسيني » ، « شهيد
عباس دوران » و « شهيد
اردستاني » از جمله
خلبانان شاخص بودند
و زحمات زيادي
را در دوران جنگ
كشيدند .
دوست شهيد
ياسيني در ادامه
مي گويد : شهيد ياسيني
از نظر عاطفي به
خانواده اش خيلي
نزديك بود . با اينكه
فرزندان او كوچك
بودند و دوري از
آنها سخت بود اما
عليرضا انسان صبوري
بود . او به
خاطر شرايط جنگ
مشكلات و دوري
از خانواده را
تحمل مي كرد.
ابوطالبي
در پايان خاطر
نشان مي كند : شهيد
ياسيني يكي از
شخصيت هاي برجسته
جنگ بود كه در طول
هشت سال دفاع مقدس
زحمات زيادي را
براي حفظ اين مرز
و بوم كشيده بود
و يكي از افرادي
بود كه بيشترين
ماموريت ها را
در جنگ انجام داده
بود . او در همين
راه جان خود را
از دست داد .
روحش شاد
و يادش گرامي باد