نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

شهید سعید شهبازی در تاریخ سی‌ام مهرماه 1350 در روستای گاوکش علیاء از توابع شهرستان دلفان در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز دیده به جهان گشود.

بعد از طفولیت وارد دبستان شد و دوران ابتدایی را با موفقیت سپری کرد. با وجود سن کم و جثه کوچکش همکاری خوب و پرتلاش در امر کشاورزی و دام‌پروری برای خانواده‌اش محسوب می‌شد و چون پسر بزرگ خانواده بود از اهمیت و محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بود. اما شوق به معارف الهی و تبلیغ‌های موثر و آموزنده روحانی شهید حاج علیرضا قاسم‌پور، سعید و سایر جوانان روستا را به کانون‌های علم‌اندوزی حوزه علمیه راهنمایی کرد.

شهید شهبازی با عشق و علاقه‌ای فراوان از پدرش خواست تا او را به حوزه علمیه نورآباد معرفی و ثبت نام کند و پدر نیز خواسته او را پذیرفت، چون در روحیه اش دیده بود که چگونه به انجام واجبات و ترک محرمات از جمله نماز، روزه، امر به معروف و نهی از منکر و… همت می‌گمارد.

بعضی مواقع بستگان و سایرین را به تقوا و پرهیزکاری دعوت می‌کرد. خصوصیات بارز وی تدین، خوش خلقی، متانت، صداقت، اطاعت از امام (ره) و عشق به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بود.

اواخر سال ۱۳۶۴ از طرف حوزه علمیه جهت زیارت حرم مطهر حضرت امام علی ابن موسی الرضا (ع) به مشهد مقدس اعزام شد. در اوایل سال ۱۳۶۵ پدرش یکی از دختران فامیل را به نامزدی او درآورد؛ لیکن سعید بلافاصله خواستار اعزام به جبهه‌های نبرد شد. او گفت که در مشهد ندایی او را به جبهه فراخوانده است. هرچند که خانواده قصد داشتند مراسم عروسی او را در همان ابتدای ازدواجش برگزار کنند، ولی وی جبهه را بر مراسم عروسی ترجیح داد و به اتفاق عده‌ای دیگر از اهالی روستا به جبهه اعزام شد.

روحیه مذهبی همراه با معرفت شهید باعث شد که ندای حسینی پیر جماران حضرت امام خمینی (ره) را عاشقانه لبیک گفته و به جبهه‌های حق علیه باطل بشتابد.

سرانجام در منطقه عملیاتی حاج عمران گذرگاه عاشقان و عارفان از جان گذشته در تاریخ بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۶۵ بر اثر اصابت گلوله سنگین توپ دشمن، به سنگر شماره هفت مقابل تپه شهداء، به آسمان هفتم عروج کرد و گام در وادی وصال و سعادت و سلامت نهاد، سعادت ابدی نصیبش شد و به درجه رفیع شهادت نائل آمد و شاید راز آن که پدرش نام سعید بر او نهاد، همان سعادت و کمال پسر بود که عارفانه جانش را در راه معبود اهداء کرد.

پیکر پاکش بر روی دستان مردم انقلابی و شهیدپرور روستای گاوکش علیا تشییع و در کنار دیگر همرزمانش در گلزار شهدای گاوکش به خاک سپرده شد.