جامعه‌ای ایده‌آل‌تر از جامعه برپایه ولایت فقیه نیست

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید کرم خدا ابراهیمی آهنگران سوم مرداد ۱۳۳۴، در شهرستان الشتر به دنیا آمد. پدرش اسفندیار و مادرش شکر نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. پاسدار بود. سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و صاحب سه پسر شد. سیزدهم آذر ۱۳۶۳، با سمت فرمانده گردان در زبیدات عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او را در گلزار شهدای شهرستان خرم آباد واقع است.

بسم الله الرحمن الرحيم

ولا تحسبن الذین قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احيا عند ربهم يرزقون

سلام بر تو اي امام عزيز، اي كوه حلم و تقوي،‌ اي خليفه الله. مرا ببخش كه بيش از اين نتوانستم در جهت حاكميت الله در زمين تورا ياري كنم. اي كاش مي‌توانستم صدها بار زنده گردم و دوباره چنين بميرم. اي امام شما در هر صبح و شام كه دست بر دعا بر مي‌داري و با خداي خويش در خلوتگاه عشق به نيايش مشغول مي‌شود، آمرزش شهيدان را نيز از خداوند تبارك و تعالي بخواه تا از سر تقصيرات دنيوي ما در گذرد و آن لحظات شهادت را از ما بپذيرد تا خداي ناكرده اگر هوايي در سر مي‌پرورانده و افكار دنيوي داشته باشم، موجب از دست دادن فضيلت شهادت نگردد.

وصيت من پيامي است به همة نسل هاي آينده تاريخ بشري و پيغامي است كه براي همة پرچمداران توحيد دار. پيغامي كه از شهيدان دارم، من خود مدعي سخني نيستم، بلكه سخنان ده‌ها هزار شهيد است و چون آهنگ پيوستن به آنان نموده‌ام، بر آنم كه هم‌شعارشان شوم، باشد كه خداوند مرا در زمرة پذیرفتگان‌ خويش بفرمايد. همة شهيدان محور خطابتان به آيندگان و ماندگان سه مطلب است: وحدت، پشتيباني ولايت فقيه، نفي مستكبران و اتخاذ حق مظلومان از ظالمان در همة جهان. آنها خود بر اين مهمات معتقد بودند و با شهادتشان ثابت كردند و الان جمع شاهدان نظاره‌گر اين است كه ما چگونه عمل كنيم.

ما چقدر خوني كه آنها نثار كردند خود را مسئول احساس مي‌كنيم، وحدت اساس تشكيلات سالم و پيشرو مي‌باشد و ولايت خونبهاي مظلوميت تاريخ از آدم تا خاتم بوده و ولايت فقيه تداوم‌بخش نداي برحق مظلومان در زمان غيبت كبري، ولايت فقيه حب المتين مظلومان انسان است كه با تكيه بر اسلام، يگانه محوري است كه بر آن است تا حق نسل مستضعف را از ظالمان بگيرد. جامعه منهاي ولايت فقيه انسان منهاي روح. اي كاش روشنفكران دنيا اين مسئله را در تمامي جوامع تا آنجا كه تاريخ مي‌بيند، تحقيق مي‌كردند و آن وقت جهانيان مي‌فهميدند كه هيچ حكومتي در تاريخ گذشته انساني‌تر از حكومت انبيا نبوده و بعد از آن هيچ نظامي عادل‌تر و اساسي‌تر از نظام حاكم بر مدينه در زمان پيامبر خاتم و به دنبال آن حكومت چند سالة حضرت علي (ع) با تكيه بر همين قالب.

هيچ جامعه‌اي ايده‌آل‌تر از جامعه اي كه بر اساس ولايت فقيه بنيانگذاري بشود، وجود نداشته است، زيرا مسير گذشته هر جا ‌ و طليعه‌اي نشان مي‌داده وانسان‌ها را چندصباحي با حقيقت عدل انسانيت استقلال و آزادي آشنا مي‌كرده است و اينك كه در آستانة شهادت واقعم، مسئولم كه نداي بر حق شهدا را براي مظلومان كه تنها مخاطبان اينان‌اند،‌ بيان كنم و به آنها بگويم تنها مسيري كه مي‌تواند حق از دست رفتة پدرانمان را و حق از دست رفتة خودتان را از ديكتاتوران موجود بگيرد، مسيري است كه تكيه‌گاهش ولايت فقيه باشد. معبودا،‌پروردگارا، تو را قسم مي‌دهم به خون امام حسين (ع) به خستگي حضرت علي‌اكبر در آن روزي كه با دشمنان اسلام در كربلا مي‌جنگيد و در برگشت از پدرش آب خواست.

قسمت مي‌دهم كه مشتري جان و مال ما باش،‌ خداوند متعال مي‌دانم همه كس را قبول نداري و مشتري فردي هستي كه در قرآن خودت فرموده‌اي، اي ارحم راحمين، ما اين شرايط را نداريم، فقط خودت اين سعادت را نصيب اين كشور مسلمان ايران كرده‌اي تا شايد افرادي مثل من كه شرايط سورة توبه، آية 112 را نداشته باشند و در اين جبهه كه جنگ با كفار است،‌ شهادت را نصيب ما بگرداني تا شايد در پيش پيغمبر و امامان و به خصوص در پيش امام حسين (ع) و در حضور اين رهبر بزرگ روسفيد شوند. بارپروردگارا تو را قسم مي‌دهم به خون حسين (ع)، به عزت زهرا (س) گناهكارم فقط اين راه نجات است، ما را از اين بست نجات بده و شهادت را نصيب ما بگردان. شايد با اين جاني تا حالا در اختيار نفس اماره بوده است، در اين آخر بتوانم با ياران حسين (ع) صحبت كنيم.

پروردگارا به حكومت ترا بر جان خود حس مي‌كنم. اي خداوند تبارك و تعالي ما را از اين ظلمات نجات بده و به سوي نور ببر. يا رب العالمين، پروردگارا اين توفيق را نصيب ما بگردان و اين وصيت‌نامه را با خون خودم رنگ كنم و شهادت را نصيبم را بگردان. پروردگارا صبر و ايمان را به پدرم و مادرم عنايت بفرما. پروردگارا به خون حضرت علي (ع) اين امام بزرگوار صحت و سلامت بدار و يارانش را حفظ و مصون بفرما.

پدر عزيز و بزرگوارم،‌ ترا به خداوند آن زحماتي كه براي من كشيده‌اي حلالم كن،‌ مي‌دانم فرزندي نبوده‌ام كه به تو خدمت كنم، اما براي خاطر خداوند ما را ببخشيد و مادر مهربان آن رنج و شب‌بيداري‌ها و زحمات ديگرت و آن شير دادنت براي خاطر خداوند حلال كن. مادر مي‌دانم واقعاً خجالتم در عوض اين همه زحمت مادري كه كشيده‌اي و همة مادرها مي‌كشند، به خصوص شما كه عاطفة مادريت را مي‌دانم كه چطور است، اما حلالم كن و هميشه صبر داشته باشيد. برادرانم، شما را به خداوند قسم مي‌دهم كه بزرگترين قدرت است قسم داده‌ام هميشه پيرو خط امام باشيد و تا مي‌توانيد در دعاي كميل و توسل و نماز جماعت در مساجد و نماز جمعه شركت كنيد و اگر اين اعمال را انجام بدهيد،‌ فريب شيطان را نمي‌خوريد. اما همسرم و فرزندانم حلالم كنيد،‌ مي‌دانم فردي نبودم كه آرزوهاي شما را به دستم بود انجام دهم، اما باز با اين همه بدي كه براي شما داشتم،‌ حلال كنيد. در آخر در مورد فرزندانم بايد حتماً به مدرسه بروند و درس را ادامه دهند و آنها را به كلاس راهنمايي كنيد. در پايان از خانوادة سوگوارم تقاضامندم كه در فراغم صبور باشند و بدانند تحمل شهادت ‌يك شهيد اجر بزرگي دارد.

والسلام کرم خدا ابراهیمی

انتهای پیام/