جدا شدن از امام(ره) جدا شدن از اسلام است
به گزارش نوید شاهد، شهید «محمدباقر بروانی» فرزند «محمد»، 14 آبان‌ماه 1341 در روستای نوکندهِ بندرگز دیده به جهان گشود. این شهید والامقام در 8 خردادماه 1363 در منطقه عملیاتی کوشک به فیض شهادت نائل آمد. در ادامه بخشی از وصیت‌نامه شهید بروانی را می‌خوانیم.
اِن تنصرو الله یَنصُرکُم و یُثَبِت اَقدامَکم
و تا مستکبرین هستند، مستضعفین باید خون بدهند. امام خمینی(ره)
درود و سلام بر انبیاء و اولیاء و اوصیاء و شهدا از صدر اسلام تا به حال و درود و سلام بر رهبر انقلاب و مرجع عالی‌قدر و عالی‌مقام جهان اسلام امام خمینی(ره) و بازماندگان شهدا.
درود و سلام بر پدر گرامی و مادر دلسوزم که چنین فرزندی تربیت کردند تا اسلام را یاری نماید و خط امام(ره) و روحانیت مبارز در خط ولایت فقیه که حسین گونه حامی قرآن کریم که بزرگترین معجزه پیامبر اکرم(ص) است گام گذاشته و از آنها پشتیبانی کند و نیز جان خود را در این راه(اسلام) فدا نماید.
بنده برای ناموس مملکت اسلامی و جلوگیری از تجاوز بیگانگان که می‌خواستند حکومت اسلامی را که امام زمان(عجل‌الله) پشتیبان آن است از بین برده و یک حکومت دیکتاتور که سابق بالای سر ملت مظلوم و رنج دیده و پابرهنه‌ای که مدت‌های طولانی قیام کرده‌اند، بر سر این مردم بیاورند و اسلام را از بین ببرند؛ ولی فرزندان شجاع این بوم و خاک با ایثار و جانبازی، درخت اسلام را با خون خود آبیاری کرده و تمام نقشه‌های خائنین را از بین بردند.
برادران و خواهران، هیچ‌گاه از رهبر انقلاب و مرجع عالی‌قدر که هدیه‌ای از خداوند تبارک و تعالی که به ملت عنایت کرده است و ما قدر این رهبر عالی‌قدر را بدانیم و هیچ‌گونه از خط امام جدا نشویم و تردید در رهبر و مرجع بودن ایشان نیست و جدا شدن از خط امام، جدا شدن از اسلام و انبیاء و اولیاء است.
پدر و مادر مهربانم! هرگاه شنیدید که من در جبهه حق علیه باطل و کفر جهانی به آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت در راه خدا رسیده‌ام، فقط این جمله ذکر شود که ای خدا! این قربانی را از من بپذیر و هیچ‌گاه گریه نکنید و هروقت خواستید گریه کنید برای حسینِ زهرا که پیکر نازنینش در قهر آفتاب کربلا افتاده بود گریه کنید.
«روحش شاد و راهش پررهرو باد»
