اگه خدا بخواد یکیش ماله منه/ شهیدی که قبل از شهادت مزارش را نشان داد
چهارشنبه, ۰۷ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۳۷
نوید شاهد - مادر شهید "امیرصولت اعرابی" نقل می‌کند: «همه لباس پوشیده و منتظر آمدنش بودیم. وقتی آمد پرسیدم: تا الآن کجا بودی؟ گفت: رفته‌بودم امامزاده یحیی سر مزار شهدا. گفتم: یک زیارت و فاتحه که این‌قدر طول نمی‌کشه. آهی کشید و آهسته گفت ...» نوید شاهد سمنان شما را به مطالعه زندگی این شهید گران‌قدر دعوت می‌کند.
اگه خدا بخواد یکیش ماله منه
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ علی‌اصغر به جهت ارادت به حضرت علی، نوزادش را امیر نامید و به خاطر شجاعت حضرت، صولت را هم به اسمش اضافه‌کرد.
شهید امیرصولت اعرابی در چهارم آبان سال ۱۳۴۶ در روستای کندو، از توابع شهرستان سمنان دیده به جهان گشود. هم‌زمان با تحصیل، در تابستان کارگری می‌کرد تا خرج خودش را درآورد، اما در‌آمد پدر از راه چوپانی کفاف زندگی را نداد و امیرصولت درس را رها کرد و به دبیرستان نرفت. ابتدا در کارخانه موزاییک‌سازی شروع به کار کرد و سپس وارد کارخانه پاکریس شد.
مادر امیرصولت نقل می‌کند: «همه لباس پوشیده و منتظر آمدنش بودیم. بعد از تحویل سال رفته‌بود بیرون. باید می‌رفتیم دیدن اقوام و بزرگان فامیل. یک ساعتی کشید که آمد. پرسیدم: «تا الآن کجا بودی؟»
گفت: «رفته‌بودم امامزاده یحیی سر مزار شهدا.»
گفتم: «یک زیارت و فاتحه که این‌قدر طول نمی‌کشه.»
اوایل انقلاب بود و به جز چند شهید انقلاب، شهیدی نداشتیم.
با کمی مکث پاسخم را داد: «سرقبرهای خالی نشسته‌بودم و داخلش رو نگاه می‌کردم.»
گفتم: «قبر خالی که نگاه کردن نداره.»
آهی کشید و آهسته گفت: «اگه خدا بخواد، یکیش مال منه.»
وقتی بعد از پانزده شانزده سال همان‌جا دفن شد، یاد حرف آن روزش افتادم و آرزویی که کرده‌بود.»
بازگشت پس از دوازده سال
یک‌سال زودتر از موعد، خود را به سپاه معرفی کرد و از این طریق به جبهه اعزام شد. پس از چندین ماه حضور در جبهه، با توجه به پایان دوره سربازی، هم‌چنان در منطقه ماند و بیست و نهم فروردین ۶۷ در منطقه فاو مفقودالاثر شد. پس از دوازده سال، باقی‌مانده پیکر وی در سمنان تشییع و در امامزاده یحیی مدفن گزید.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم-هدایت
نظر شما
