به گزارش
نوید شاهد فارس،
شهيد «عبدالنبی ميرزایی» 15 فروردين سال 1341 در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در روستای نرمون بردنگان شهرستان ممسنی ديده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و تحصيلات ابتدايی را در زادگاهش، دوره راهنمايی را در قائميه و تحصيلات دبيرستان را در نورآباد ممسنی به پایان رساند.
سال 1360 در حالی که 19 ساله بود به صورت داوطلبانه به جبهه جنوب شتافت و در عمليات آزادسازی بستان شرکت کرد. با عشق و علاقه ای که به سپاه پاسداران داشت به عضويت اين نهاد درآمد. سال 1362 ازدواج کرد که حاصل آن سه فرزند بود.
او در طول جبهه فرماندهی گردان امام حسين(ع) تيپ 46 الهادی(ع)، مسئوليت محور آبادان، فرمانده گردان کميل (تخريب) را بر عهده داشت. پس از پذيرفتن قطعنامه 598 او ماموريت پاکسازی منطقه را بر عهده گرفت. پس از انجام چند مأموريت 9 مهر ماه 1370 در پاکسازی نهر خين با انفجار مین مجروح شد که منجر به قطع دو دست از ناحيه مچ و از دست دادن دو چشم و از بين رفتن لاله و پرده گوش چپ و قريب به 300 ترکش در بدن شد. وی سرانجام 14 مهرماه 1383 پس از تحمل 13 سال رنج و مشقت در شيراز داشت به شهادت رسید.
بیشتر بخوانید: با دیدن پیکر به خون نشسته شهدا، انقلابی در درونم جرقه زد خاطره«2»
خاطره خودنوشت «3» : عقب نشینی دشمن
بسم الله الرحمن الرحيم تاريخ 4 دی ماه 1365 شب پنج شنبه ساعت 6 غروب راه افتاديم و پشت معبر نشستيم تا ساعت 10:30 بعد وارد عمل شديم و با دشمن بعثی به مقابله پرداختيم و بعد از کشتن و منهدم کردن دشمن و امکانات آنها را به عقب رانديم و تا محور مربوطه رفتيم و تا صبح مانديم و بعد از مدتي کوتاه که به وقت نماز بود دستور عقب نشينی آمد و بچه ها به عقب آمدند.
چه شهيداني و عزيزانی که در اين عمليات بسياری از نيروی دشمن را از بين برديم و تا اندازه ای راحت شدم اما اميدوارم که بتوانم در عملياتهاي آينده به نحو احسن بيشترين تلفات را از دشمن بگيريم و من هم سهيم باشم تا شايد خداوند ما را ببخشد و از گناهان ما بگذرد و بپذيرد. ان شاءالله.
