جانم فدای اسلام
نوید شاهد سمنان: محمدعلی پریمی نهم مرداد 1342، در شهرستان دامغان چشم به جهان گشود. پدرش علی اکبر، کشاورز بود و مادرش سیده فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. پاسبان یکم شهربانی بود. سی‌ام اردیبهشت 1363، در مهاباد توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای فردوسرضای زادگاهش قرار دارد.
بنام خداوندي كه در دنيا هم بر مومن و هم بر كافر رحم ميكند
قسم به آن خداوندي كه ما را آفريد و بما سلامتي و وجود داد اگر قادر متعال به اين حقير چند بار جان بدهد و بميراند باز هم حاضرم جان ناقابل خود را فداي اسلام عزيز بكنم و اين را يك وظيفه شرعي خود مي دانم. آن خدايي كه ما را آفريد راه و روش چگونه زندگي كردن را هم بوسيله پيامبران و جانشينانشان يعني دوازده امام، اولشان حضرت علي(ع) و آخرشان حضرت مهدي (عج) كه در حال حاضر در غيبت مي باشد و جانشين و نايب آن حضرت يعني ولايت فقيه بما آموختند و ما به امر ولي فقيه ابراهيم زمان خميني بت شكن كه فرموده‌اند آنهايي كه مي توانند به جبهه بروند لذا اينجانب وظيفه خود دانستم كه من ميتوانم بروم و اگر مورد قبول خداوند يكتا قرار بگيرد و در اين راه توفيق شهادت را نصيب اين حقير بكند چند وصيتي داشتم كه به عرض مي رسانم:
اينكه مقدار ناچيزي پول از باقيمانده حقوق شهرباني در بانك ملي برمک تهران و مقداري در قرض الحسنه شهرباني و مقداري هم در بانك مسكن تهران براي زمين دارم كه آن را خرج خود من بكنيد و اگر اضافه آمد براي جبهه بفرستيد مقداري هم از چند نفر طلب دارم كه اگر آوردند بگيريد و در اختيار والدين است كه چكارش بكنند و اگر هم كه نياوردند بخشيدم.
حقوقي هم كه شهرباني براي من مي دهد
محل دفن با انتخاب والدين از همه مهمتر اين كه براي مرگ من هيچ ناراحت نباشيد و از تمام كسانيكه به آنها از طرف من ناراحتي ديده‌اند طلب مغفرت مي خواهم مخصوصاً پدر و مادرم كه من زياد به آنها ناراحتي داده‌ام و حق زيادي بر من دارند ديگر عرضي ندارم جز سلامتي همه مسلمين را از خداوند متعال ميخواهم . خداحافظ
«باميد پيروزي هر چه زودتر اسلام بر كفر جهاني»
محمد علي پريمي
منبع:کتاب وصیت نامه کامل شهدای استان سمنان / نشر شاهد / بنیاد شهید و امور ایثارگران استان سمنان
