مروری بر زندگی نامه شهید «تیمور جمالی هندری»
در قلب زيبا و با صفای لرستان با مردمانی دلاور و جنگجو كودكي (پسر) از مادری سيده و پدری مومن و معتقد به دنيا آمد. او فرزند چهارم خانواده بود، وقتي به صورت او نگاه می كردی زيبايی و معصوميتش با تو حرف ميزد.
از همان اوائل كودكي مسئوليت پذيري ، محبت و مهرباني از رفتار و كردارش پيدا بود . وقتي پدر براي ماموريت به تهران منتقل شد او هنوز كودكي بيش نبود، در تهران در جوار عبدالعظيم حسني ساكن شدند و روح بزرگ او در كالبد كوچكش در جوار مردي بزرگ شكل مي گرفت ، انگار خداوند تقدير نموده اين سرباز كوچك اسلام در آينده مردي بزرگ ، مايه افتخار اسلام ، ميهن و خانواده خواهد شد ، پس در جوار آن مرد بزرگ (عبدالعظيم حسنی ، مادر سيده و پدري مهربان ) درس مي گرفت و خميرمايه وجودش شكل مي پذيرفت .
دوران مدرسه را به خوبي و با نمرات عالي به پايان رسانده و وقتي پدر مي خواست خانه را از نو بسازد با اينكه در دبيرستان مشغول به تحصيل بود و به درسهايش بسيار اهميت مي داد در ساختن خانه حضور او بسيار موثر بود.
وقتي خستگي به او فشار مي آورد كنار مادر مهربانش مي نشست و در كارهاي خانه به مادر كمك مي كرد و از اينكار بسيار لذت مي برد . عشق به خداوند و مهرباني به پدر و مادر سرلوحه كارهايش بود.
مدرك ديپلمش را با نمرات خوب به پايان رساند ، حالا خداوند مقدر نموده بود براي خدمت مقدس سربازي بعنوان پاسدار قوانين الهي و عشق به ميهن به كردستان اعزام شود.
مادر و
پدر با توجه به اوضاع نابسامان كردستان مايل نبودن به آنجا اعزام شود و هر كاري كه
از دستشان بر آمد نمودند كه فرزندشان در تهران خدمت نمايد ولي سرباز كوچك ما با
روح بزرگش حاضر نشد به خواسته هاي والدين تن در دهد و با شناخت از اوضاع منطقه با
دل و جان حاضر به رفتن در قلب دشمن شد.
منبع: مرکز اسناد اداره کل
بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
