رزمنده نوجوان قدرت اله توكلى در سال 1351 در قريه كشكر از توابع شهرستان نوشهر ديده به جهان گشود.براى لبيك گفتن به فرمان امام و اداى وظيفه به انقلاب اسلامى در سال 1365 در حالى كه هنوز در كلاس دوم راهنمايى تحصيل مى كرد درس را رها كرد.
رزمنده نوجوان شهيد قدرت اله توكلى
نويد شاهد مازندران: رزمنده نوجوان قدرت اله توكلى در سال 1351 در قريه كشكر از توابع شهرستان نوشهر ديده به جهان گشود. پدرش احمد وضعيت مالى مساعدى نداشت اما از افراد مومن و متقى محل شمرده مى شد و مقيد به انجام واجبات و دست شستن از محرمات بود.

قدرت اله از همان كودكى به همراه مادر در مراسم روضه خوانى شركت مى كرد و با ديدن گريه هاى مادرش براى مصاعبى كه بر آل رسول الله بخصوص سيد الشهدا، شهيدان حضرت امام حسين و يارانش گذشت، اشك از ديده جارى مى داشت.

علاوه بر آن به همراه پدر در نماز جماعت شركت مى نمود و به دسته هاى سينه زنى مى رفت. دوران تحصيلات ابتدايى خود را در دبستان (شهيد هرچ پور) كشكر و تحصيلات راهنمايى خود را در مدرسه راهنمايى (شهيد پور قربان) زادگاهش آغاز و تال سال دوم راهنمايى ادامه داد.

هم زمان عضو انجمن اسلامى پايگاه مقاومت گرديد و در كلاس هاى آموزش قرآن و احكام به صورت مستمر شركت مى نمود.
قدرت الله اهميت فراوانى به اداى نماز اول وقت مى داد و معمولا آن را بر هر كارى مقدم مى شمرد؛ تا نمازش را به جا نمى آورد لب به غذا نمى زد و قبل از رفتن به مدرسه الزام داشت كه حتما نمازش را خوانده و بعد راهى مدرسه شود. در ماه مبارك رمضان هم قبل از اينكه روزه را افطار كند نمازش را مى خواند.

براى لبيك گفتن به فرمان امام و اداى وظيفه به انقلاب اسلامى در سال 1365 در حالى كه هنوز در كلاس دوم راهنمايى تحصيل مى كرد درس را رها كرد و با كسب اجازه از پدر، روانه آموزش نظامى در پادگان گهرباران سارى گرديد و دوره مقدماتى رزمى را با موفقيت پشت سر گذاشت.

پس از برگشتن از دوره آموزشى وارد جبهه هاى جنوب كشور شد و در 21 دى ماه سال 1365 در حاليكه فقط چهارده سال از عمر مباركش سپرى شده بود به درجه رفيع شهادت نائل گرديد و پس از تشييع جنازه با حضور گسترده مردم غيور نوشهر و كشكر در گلزار شهداى زادگاهش به خاك سپرده شد.

گزيده وصيت نامه شهيد قدرت اله توكلى:
حمد خدا را توفيق يافتم راهى جبهه شوم تا بتوانم در مسيرى كه انتخاب نموده ام سريع تر گام بردارم و به نداى هل من ناصر ينصرنى حضرت امام حسين لبيك گفته باشم.
پدر و مادر عزيزم:
سعى كنيد اشك ها و ناراحتى هاى تان را جهت دهيد و بخاطر خدا باشد. قرآن زياد بخوانيد و در آن تفكر كنيد.
اى مردم:
ما تا آنجا كه توانسته ايم وظايف مان را انجام داده ايم؛ هرگز نپندار كه علت كشته شدن ما كم تجربگى و يا كم سنى ماست.

انتهاى پيام/
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده