درنگي در زندگینامه شهید حسن مدنی فرد

سه‌شنبه, ۲۷ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۱۲

زندگينامه

او یکی ازافتخارات خدمتش را توفیق همسنگری با سردار جاویدالأثرحاج احمد متوسلیان می دانست و موفق به کسب فیض و بهره گیری از فضایل اخلاقی و معنوی این اسوه تقوا و اخلاق شد....

نويد شاهد كردستان:

زندگینامه شهید حسن مدنی فرد

حسن مدنی فرد فرزند شهید توفیق مدنی فرد در تاریخ اول مهر ماه سال 1332 در روستای بلکر از توابع شهرستان مریوان به دنیا آمد.در سن سه سالگی دیدگانش از وجود مهر و عاطفه مادری محروم شد و پدرش زیر سایه حق با کار فروشندگی فرزندش را چون شیر بزرگ کرد. از همان زمان طفولیت که نوای روحانی اذان و اقامه را در گوش خود با تمام وجود احساس کرد زمینه مبارزه با نفس را در وجود خود فراهم نمود. پدر و مادر وی انسانهایی آزاده و معتقد به اصول و فروع دین بودند.دوران کودکی خود را در روستای بلکر و بعد از فوت مادرش مجبور به ترک وطن و عزیمت به شهر مریوان شد. پس ازمهاجرت به شهر مریوان، حسن در آ نجا ثبت نام نمود و به منظور فراگیری درس مشغول تحصیل شد. دوران ابتدایی،راهنمایی و دبیرستان را تا مقطع سوم دبیرستان با کسب نمرات بالا به اتمام رساند اما به علت فقر مالی که خانواد ه اش با آن دست و پنجه نرم می کردند به ناچار مجبور به ترک تحصیل شد و با تلاش شبانه روزی ضمن کمک به والدین خود در مسجد محله، همراه پدر به کسب علوم قرآنی پرداخت.از آ نجا که برای حرکت و مبارزه به دنبال حجت شرعی بود ضمن مشورت با بعضی افراد صاحب نظر در شهربانی استخدام، نه به عنوان نظامی ارتش طاغوت بلکه تحت عنوان یک نظامی مکتبی آن هم با نیت خدمت به میهن اسلامی و کسب رضای حق تعالی به خدمتش ادامه داد و در حفظ آرامش شهر نقش برجسته ای داشت.

در سال 1353 هجری شمسی در سن 27 سالگی با دختر عموی خودخانم خدیجه داربرزین که ایشان نیز یکی از زنان رزمنده درآن زمان بود ازدواج کرد و از ثمره این ازدواج دو فرزند پسر به نام های امید و هیوا از ایشان به یادگار مانده است. در زمان شهادت فرزندان شهید پنج ساله و یک ساله بودند.پس از خاتمه خدمت سربازی در شهربانی کرمانشاه با آگاهی از جلسات انقلابیون تلاش مستمر خود را در راه به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی در کنار مردم انقلابی مریوان و دیگر مبارزان یک دل و یک صدا شروع کرد به گونه ای که در طول این مدت چندین بار توسط عوامل رژیم طاغوت دستگیر و متحمل شکنجه های روحی و جسمی بسیار شد.

حسن فردی باتقوا و پرهیزکار بود. با چهره ای خندان و خوشرو،فردی شجاع از مقلدین حضرت امام در خدمت رسانی به فقرا و محرومان پیشتاز بود به طوری که قبل از انقلاب برای کمک رسانی به مردم روستاهای دورافتاده و محروم می رفت و در رفاه و آسایش مردم محروم می کوشید. در کلاس های عقیدتی سیاسی شرکت فعال داشت و به فراگیری احکام دینی علاقمند بود. وی در جهت ترقی و پیشرفت دین مبین اسلام گا مهای مؤثری برداشت و لحظه ای از تبلیغ و ترویج دین اسلام غافل نماند. تشویق مردم به مسلح شدن در برابر ضد انقلاب از اقدامات او با همت دیگر همرزمانش بود.با اوج گرفتن جریانهای نهضت اسلامی به رهبری امام راحل (ره) برای مبارزه با رژیم طاغوت بارها و بارها تا سر حد شهادت درمبارزه با طاغوت پیش رفت. با ظاهرشدن نشانه های پیروزی مردم به رهبری امام عزیز سراز پا نشناخته و پس از 6 سال خدمت از سال ) 1352 تا 1358هجری شمسی( به عنوان مأمور شهربانی مریوان، تبریز و کرمانشاه از شهربانی استعفا داد و به صف مبارزین پیوست و هر کجا که احساس نیاز می کرد به عنوان کسی که آموزشهای نظامی را در دوران خدمتش در شهربانی و مراکز آموزشی فرا گرفته بودحاضر میشد. سرانجام دوران ستمشاهی ظلم و بی عدالتی از کشور اسلامی رخت بر بست و انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و ایشان با شناختی که از جریا نهای فکری و سیاسی داشت درمقابله با منافقین که در آن زمان برای مبارزه با نظام نوپای اسلامی قد علم کرده بودند از هیچ کوششی فروگذاری نکرد.بعد از پیروزی انقلاب کُردستان از گروهک های ضد انقلاب پرشده بود و او نیز بنا به دستور حضرت امام خمینی )ره( مبنی براین که هیچ سربازی حق ندارد بند پوتین های خود را باز کند تا زمانی که کُردستان پاکسازی شود همراه با دیگر همرزمانش مبارزات شبانه روزی خود را شروع کرد و لحظه ای از این هدف متعالی دور نشد. و همراه مردم به حراست از شهر پرداخت .در تاریخ یکم خردادماه سال 1359 هجری شمسی وارد سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد شد. بعد از انقلاب به علت وجود عناصر ضد انقلاب مجبور به ترک دیار و مهاجرت به تهران و کرمانشاه شد. او با دیگر همرزمانش به فرمان امام راحل به سوی کُردستان برای پاکسازی منطقه از دست شیاطین آماده شد و در عملیاتهای پاکسازی شهرهای کُردستان شرکت و نقش قابل توجه ای داشت که در پاکسازی کامیاران دو نفر از دوستانش)شهیدمحمّد داربرزین و محمّد رستاد( شهید شدند. با شروع فتنه و آشوب ایادی استکبار در مریوان به اتفاق تعدادی از برادران پیشمرگ به منظورمقابله و رویارویی با ضد انقلاب و دفاع از حیثیت نظام از هیچ کوششی فروگذاری نکرد و در جریان درگیری با ضد انقلاب چندین بار مجروح گردید.

او یکی ازافتخارات خدمتش را توفیق همسنگری با سردار جاویدالأثرحاج احمد متوسلیان می دانست و موفق به کسب فیض و بهره گیری از فضایل اخلاقی و معنوی این اسوه تقوا و اخلاق شد.

حسن در طول مدت تصدی مسئول اطلاعات سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد خدمات صادقانه ای داشت. با توجه به حضور گسترده ضد انقلاب در مریوان و نا امن بودن و حساسیت خاص و ویژه منطقه از نظر جغرافیایی و صعب العبور بودن از نظر دستیابی به مراکز استا نها استفاده از توان و تجربه و استعداد نیروهای پیشمرگ مسلمان منطقه تمامی حرکات ضد انقلاب را زیر نظر گرفت و با استفاده ازاندوخته های انقلاب و جنگ موفق شد سازمان منسجم و پویا در واحد اطلاعات سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد را ایجاد نماید.ثمره تلا شهای او انهدام مقر ضد انقلاب در روستاهای سیاناو ،سه راه حز بالله، چناره و گله،ساوجی، آلمانه، خشکلان، پایگلان و به هلاکت رساندن تعداد زیادی از آنها.انجام عملیاتهای برون مرزی مانند عملیات مین گذاری در جاده های نظامی کانی مانگاه در کُردستان عراق، حمله به مقر ضد انقلاب در گوخلان کُردستان در خاک عراق وآزادسازی روستاهای طویله و بیاره در تضمین امنیت پایدار منطقه بسیار مؤثربود.

با توجه به این که شهرستان مریوان و حومه کاملاً تحت کنترل ضد انقلاب بود با تعداد هجده نفر از همرزمان خود به عنوان نیروی داوطلبی درخواست فرستاده شدن به مریوان توسط شهید صیاد شیرازی که مسئولیت پرواز بالگردهای آن زمان به پادگان شهید عبادت مریوان را داشت اعزام گردیدند.شهید به مدت ده روز در پادگان جهت توجیه موقعیت و اطلاعات منطقه شروع به فعالیت نمود بعد از به دست آوردن اطلاعات کامل از تعداد ضد انقلابیون با هماهنگی نیروهای ارتش در پادگان به شهر حمله کرد و مریوان را از لوث دشمن پاکسازی نمود.

سرانجام این مرد دلاور پس از سا لها رشادت درتاریخ بیست وسوم شهریورماه سال 1360 هجری شمسی، ساعت 8 صبح جهت انجام مأموریت و شناسایی تعدادی از ضد انقلابیون که در تهران بودند با شش نفر از پیشمرگان و در زمان حرکت از مریوان به مقصد تهران در روستای خانقاه رزاب از توابع شهرستان سروآباد در حین حرکت بر اثرتله انفجاری که توسط مزدوران ضد انقلاب درجاده کار گذاشته بودند به همراه دو نفر از همرزمانش جرعه شهادت را نوشید و با بدنی تکه تکه به آرزوی دیرینه اش رسید و سیاهی ذلت و ننگ را بر دامن ضد انقلابیون مزدور نشاند وپیکرش در گلزار شهدای دارسیران شهرستان مریوان آرام گرفت.