به مناسبت سی و پنجمین سالگرد «شهادت» وصیت نامه شهید «علی سیری» منتشر شد؛
الان که میلیونها سال می شود، مرتب شهیدانی تقدیم اسلام کرده تا اسلام توانسته است بر پای خود بایستد. حسین(ع) خود میدانست که اگر به کربلا برود در میان این همه دشمنی شهید می شود چرا رفت؟ حسین اگر در آن برهه از زمان که به کربلا نرفته بود دین اسلام همانوقت از بین می رفت.
وصیت نامه گویای شهید «علی سیری»

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید علی سیری/ یکم خرداد 1340، در روستای قرون آباد از توابع شهرستان پاکدشت به دنیا آمد. پدرش عبدالکریم، در کارخانه آجرسازی کارگری می کرد و مادرش بتول نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگر تراشکاری بود. سال 1361 ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور یافت. چهارم اردیبهشت 1362، در سلماس هنگام درگیری با گروه های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به پا، شهید شد. پیکرش را در روستای ده امام تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپردند. برادرش مرتضی نیز به شهادت رسید.

وصیت نامه گویای شهید «علی سیری» آنچه تقدیم ملت ایران بعنوان وصیت می کند را در ادامه می خوانید؛

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أُوْلَـئِكَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ

مؤمنان، مهاجران و مجاهدانِ در راه خدا به رحمت خاص الهی رجای واثق دارند. مؤمن همواره در خوف و رجاست؛ نه خوفِ تنها دارد كه موجب یأس از رحمت الهی است و نه رجای صرف كه مایه اَمن از مكر الهی است. یأس از رحمت و امن از مكر الهى، با اعتقاد به رحمت گسترده و قدرت بى‌نهایت خداوند سازگار نیست.

درود و سلام بر شهدای رافع حق و حقیقت. درود و سلام بر سالار شهیدان حسین ابن علی(ع) و با درود و سلام بر تمام کسانیکه در راه خدا و دین اسلام خون خود را به زمین میریزیند.

و با ریختن خون خود دین اسلام را پایدار و در سطح جهان گسترش میدهند و با درود و سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی آن روح خدا و آن زنده کننده دین خدا حضرت امام خمینی آن پیرجماران و آزاد مرد جهان که یک کشور صد در صد اسلامی که داشت. از بین میرفت را از چنگال جهانخواران آزاد کرد.

و میرود که تمام کشورهای مسلمان را از چنگال این ابرقدرتها آزاد کند. به امید پیروزی و با نام خدای بزرگ و با نام هستی بخش جهان وصیت نامه خود را شروع می کنم.

وصیت نامه گویای شهید «علی سیری»

الان که این وصیت نامه را می نویسم، دهم مهر 1361 است حال که در این منطقه هستیم میخواهیم قسمتی از خاکمان را که در دست تجاوزگران است به یاری خدا آزاد کنید.

در اینجا به فکر افتادم که تا بد خدا این سعادت را نصیب ما کرد و توفیق یافتم که در راه خدا شهید شوم. البته من به امید اینکه بروم و برای خاطر خاک تنها باشد کشته شوم نمیروم.

من به این امید میروم که با ریختن خون خود رسالتم را و دینم را به سراسر جهان برسانم، همانطوری که اسلام بعد از اینکه خداوند پیامبران را برگزید.

الان که میلیونها سال می شود، مرتب شهیدانی تقدیم اسلام کرده تا اسلام توانسته است بر پای خود بایستد. حسین(ع) خود میدانست که اگر به کربلا برود در میان این همه دشمنی شهید می شود چرا رفت؟ حسین اگر در آن برهه از زمان که به کربلا نرفته بود دین اسلام همانوقت از بین می رفت.

حسین(ع) رفت تا به دشمنان اسلام نشان دهد که با ریختن خون حسین اسلام از بین نخواهد رفت، بلکه دین اسلام بارورتر خواهد شد.

وصیت نامه گویای شهید «علی سیری»

من یک سرباز هستم، از موقعی که به خدمت اعزام شده ام جنگ بین اسلام و کفر پیش آمده بود و همیشه خود فکر میکردم که آیا روزی که ما هم در این جنگ شرکت کنیم، به یاری خداوند بزرگ این توفیق نصیبم شد که در این جنگ شرکت کنم.

چطور یک سرباز میتواند به چشم ببیند که کسانی که ابداً نباید از آنها چنین جان نثاریهای میدید مثل آن نوجوان سیزده ساله که خود را با نارنجک به زیر تانک دشمن می اندازد، که هم تانک دشمن را نابود می کند و هم خود به درجه شهادت میرسد.

عزیزان من اگر در راه اسلام شهید شدم، نمی خواهم برای من گریه کنید، بلکه اسلحه ام را بردارید و راهم را که همان راه حسینی است، ادامه دهید.

و وصیتم به شما ملت ایران اسن است که امام را تنها نگذارید و از دستورات و فرامین او اطلاعت کنید که دستورات امام همان دستوراتی است که حسین(ع) سالار شهیدان به پیروان خود داده است.

سرباز ارتش جمهوری اسلامی/ علی سیری

منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده