وصیت نامه شهید علی محبی
علی محبی، نهم تیر ۱۳۴۴، در روستای انگورازوج از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش اسکندر، کشاورزی می‌کرد و مادرش حواخاتون نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. کارگر کارخانه بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و یکم فروردین ۱۳۶۷، در پنجوین عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۱ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر زادگاهش به خاک سپرده شد.
به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید علی محبی

همیشه لبخند بزنید تا زندگی به شما لبخند بزند!

 پدر و مادر جان! من در تمام طول عمرم یک آرزو داشتم و آن‏ هم اینکه یک روز بتوانم جوابگوى زحمات بی ‏پایان شما باشم و گوشه‏ اى از آن همه محبت شما را جبران کنم؛ ولى افسوس که چنین نعمتى نصیب من نشد و دست سرنوشت خیلى زود ما را از هم جدا نمود.
 با وجود این، براى آخرین بار یک خواهش از شما دارم و آن اینکه از نبود من در محفل خانواده نگران نباشید و سعى کنید مانند همه ی پدر و مادرهاى شهید داده، صبور و محکم باشید و به زندگى خود ادامه دهید.
دوست دارم در مجالس من خوشحال باشید و به روى همگان لبخند بزنید، در غیر این صورت باعث آزردگى روح من خواهید شد.
آخرین خواهشم از برادرانم این است: پدر و مادر را تنها نگذارید؛ آنان - مخصوصاً بعد از این- خیلى به کمک احتیاج دارند.
زیاده عرضى نیست؛ همگان را به خدا می ‏سپارم و از کلیه ی دوستان حلالیت می طلبم.
 همیشه لبخند بزنید تا زندگى به شما لبخند بزند!

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده