انتشار گفتارهایی از رهبر انقلاب پس از 44 سال
به گزارش نوید شاهد، کتاب «دو امام مجاهد» که از سوی انتشارات انقلاب اسلامی به چاپ رسیده، مشتمل بر 6 گفتار از آیت‌الله خامنه‌ای (مدّظلّه‌العالی) است که در سالهای 51 و 52 ایراد شده است.
دو گفتار نخست کتاب، شامل دو سخنرانی ایشان در فروردین سال 51 می شود که در حسینیه ارشاد تهران انجام شده است. معظّمٌ‌له در این دو جلسه که به مناسبت ایّام شهادت امام حسن(ع) در آخر ماه صفر برگزار شده، علاوه بر شرح نظریه «انسان 250ساله» به جایگاه والا و مهم امام حسن(ع) در این دوران و چرایی دست کشیدن از جنگ و علل پذیرفتن آتش‌بس و بیان تفاوت شرایط امام حسن و امام سین(علیهماالسّلام) پرداخته‌اند.
گفتار سوم تا پنجم اثر، اختصاص به سه سخنرانی ایشان در شب تاسوعا، عاشورا و شام غریبان محرم 1394 هجری قمری (مصادف با بهمن 1352) با موضوع «تحلیل قیام حسینی» دارد. این سه سخنرانی در مسجد کرامت مشهد ایراد شده‌اند. ایشان در گفتار سوم به اهمیت آشنایی با علت قیام امام حسین(ع) و طرح برخی از نظریات اشتباه و ناقص در این زمینه می پردازند و با تأکید بر ماهیت انقلابی داشتن حرکت ایشان، بحث را به پایان می رسانند.
در گفتار چهارم به اهداف قیام حسینی اشاره و برای روشن شدن مطلب به تحلیل ریشه‌های آن می پردازند. ایشان با انقلاب دانستن بعثت پیامبر اکرم(ص)، دگرگونی‌هایی را که پس از ظهور پیامبر اسلام در جامعه جاهلی آن روز ایجاد شد، برمی شمرند. معظّمٌ‌له اهم اهداف پیامبر را، گستراندن تفکر توحیدی و نفی عبودیت طواغیت، از بین بردن اختلافات طبقاتی و ناعدالتی‌ها و تکریم انسان می دانند. رهبر معظم انقلاب با پرداختن به موضوع انحراف جامعه اسلامی از اهداف بعثت، به ترسیم شرایط دوران خلفای سه‌گانه‌ی اول بویژه خلیفه‌ی سوم می پردازند. این گفتار با مرور اجمالی اقدامات امیرالمؤمنین و امام حسن(علیهماالسّلام) برای بازگرداندنِ قطار از ریل خارج‌شده جامعه اسلامی خاتمه می‌یابد.
در گفتار پنجم پس از مرور سریع مباحث دو گفتار قبل، به دوران امام حسین(ع) و اقدامات ایشان اشاره می کنند و بحث مستوفا و مستندی را در این زمینه ارائه می دهند. نکته جالب توجه در این گفتار، قسمت پایانی آن است که با دعوت مخاطب به تفکر در اهداف قیام امام حسین(ع) با نقل داستان «طوطی و بازرگان» همگان را به انقلاب بر ضد یزیدیان دعوت می کنند. شایان ذکر است که ایشان پس از آزادی از زندان حکومت طاغوت (22/آبان/1350) به شدت تحت نظر ساواک بوده‌اند که گزارش جلسات مختلف ایشان در مساجد و منابر و حوزه، در اسناد ساواک وجود دارد. اهمیت شرایط آن زمان برای ایشان به وجهی بود که با وجود بیماری‌ای که در آن سه روز داشتند، بیش از یک ساعت و ایستاده برای عزادارانی که در مسجد کرامت جمع شده بودند به ایراد سخن پرداخته‌اند.
آیت‌الله خامنه‌ای(مدّظلّه‌العالی) در سال 52 برای تبلیغ و سخنرانی به تهران می‌آیند. ایشان در این مدت، در جلسات مختلفی به ایراد سخن پرداخته‌اند. از جمله آن جلسات، جلسات هیئت انصارالحسین(ع) تهران است. این هیئت از هیئت های انقلابی تهران بود و در مناسبتهای مختلف با دعوت از سخنرانان انقلابی، سعی در تنویر افکار جوانان پرشور و انقلابی داشت. ایشان از سوم تا دوازدهم محرم در 10 جلسه بحث «سیره مبارزاتی امامان معصوم(علیهم‌السّلام)» را از ساعت 7:30 تا 9 صبح مطرح کرده‌اند که این 10 گفتار با عنوان کتاب «همرزمان حسین(علیه‌السّلام)» از سوی انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده است.
گفتار آخر کتاب حاضر، مربوط به سخنرانی شب عاشورای معظّمٌ‌له در محرم سال 1393 هجری قمری (مصادف با 24/بهمن/1352) در این هیئت است. در این گفتار با نقد سه نظریه در باب قیام حسینی، نظریه چهارمی به‌عنوان نظریه صحیح اثبات می گردد. ایشان هدف قیام حسینی را تجدید حیات انقلاب پیامبر اعظم(ص) می دانند و در این گفتار نیز به‌طور ضمنی و در لفّافه مخاطب خود را دعوت به الگوبرداری از حرکت امام حسین(ع) در قیام بر ضد دشمنان اسلام و حاکمان طاغوتی می کنند. این گفتار اگرچه که ممکن است در برخی از مضامین با گفتارهای سوم تا پنجم مشابهت‌هایی داشته باشد ولی وجود برخی از امتیازات در آن، باعث شد تا در کتاب حاضر درج گردد.
نوع نگاه معظّمٌ‌له در این 6 گفتار، بسیار بدیع است و با اینکه در زمان ایراد این بیانات در سن 32 و 33 سالگی بوده‌اند. منابع روایی و تاریخی متعددی مورد استفاده ایشان قرار گرفته است که سخنرانی ایشان را بسیار متفاوت از سخنرانی‌های معمول آن زمان و حتی حال حاضر می کند و بیشتر به جلسات علمی و درسی محققانه شبیه است.
