متن وصيت نامه سردار شهيد قاسمى طوسى:
وصيت نامه شهيد محمدحسن قاسمى طوسى، فرزند محمدعلى در سال 1337 در روستاى طوسكلاه از توابع شهرستان نكاء به دنيا آمد. در مهر ماه 1344 وارد دبستان مسير نياء طوسكلاه شد. سرانجام بعد از شصت ماه حضور در جبهه در 18 فروردين 1366 در عمليات كربلاى 8 به شهادت رسيد و پيكر او در منطقه عملياتى باقى ماند و مفقودالاثر شد.
نوید شاهد مازندران، وصيت نامه شهيد محمدحسن قاسمى طوسى، فرزند محمدعلى در سال 1337 در روستاى طوسكلاه از توابع شهرستان نكاء به دنيا آمد. در مهر ماه 1344 وارد دبستان مسير نياء طوسكلاه شد. سرانجام بعد از شصت ماه حضور در جبهه در 18 فروردين 1366 در عمليات كربلاى 8 به شهادت رسيد و پيكر او در منطقه عملياتى باقى ماند و مفقودالاثر شد.
در خط امام و صراط مستقيم حركت كنيد
وصيت نامه شهيد محمدحسن قاسمى طوسى قائم مقام فرمانده لشكر 25 كربلا در عمليات كربلاى 8 كه برگرفته شده از كتاب فرهنگنامه جاودانه هاى تاريخ مى باشد؛
در وصيت نامه اى كه از وى باقى مانده چنين نوشته است:
انقلاب اسلامى ما در يك مقطع و برهه اى از زمان واقع گرديده كه به جرئت مى توان گفت تمامى اسلام در مقابل تمامى شرك و كفر و نفاق واقع گرديده و پيروزى اين انقلاب باعث احياء اسلام در تمامى دنيا و شكست آن باعث شكست اسلام خواهد شد . كه تا سالها سال نتواند سربلند نمايد. پس بايد همه دست به دست هم داده و متحد و خالصانه به ريسمان الهى چنگ زده و با قلبى مملو از ايمان و در خط امام و صراط مستقيم حركت كنيم .
پشت امام را خالى ننموده و از اختلافات و تهمتها و بهتان و غيبتها دورى نموده و در تمامى صحنه هاى انقلاب حاضر باشيد . خاضع انه و خاشعانه بدون هيچ چشم داشتى در خدمت انقلاب از همديگر سبقت بگيريد . تنها در سايه ايمان و تقوا و خلوص در كارها مى توان به مقامى بلند در نزد پرودگار متعال رسيد . اين حقير نزد پروردگار گناهان زيادى را مرتكب شده ام بدون اينكه هيچ عمل مثبتى انجام داده باشم . از تمامى مومنين و مسلمين به خصوص برادرانى كه به هر نحوى با آنها سر و كار داشتم مى خواهم كه اين بنده گناهكار را عفو نمايند و از حقشان بگذرند و مرا ببخشايند تا خداوند در قبال اين ايثار ان شاءاللَّه به آنان نظر و توجه خاص عنايت فرمايد .

پدر و مادرم ! دورد خدا بر شما باد، شما تمامى وجودتان را براى اين انقلاب و اسلام ترك گفته و فرزندانتان را براى جهاد در راه خدا به جبهه فرستاديد و در اين راه فرزند عزيزتان محمدابراهيم را براى رضاى خداوند تقديم نموديد و حتى جنازه اش را هم پس نگرفتيد. لازم است بيش از پيش به اين ايثار ادامه داده و از كسى توقعى نداشته باشيد . 
به برادرانم درود و سلام مى فرستم و از همه آنها مى خواهم در صراط مستقيم اللَّه و پيرو امام و روحانيت متعهد بوده و هرچه بيشتر به مسايل معنوى و دورى از گناهان توجه داشته و در آموختن علم مادى و معنوى و به كار گرفتن آن در مسير انقلاب كوشا باشيد . در آخر از همه شما مى خواهم در برابر تمامى مصائب وارده به خداوند پناه ببريد و به ياد مصائب اهل بيت پيامبر باشيد و استقامت پيشه كنيد كه خدا با صابران است . 
اما شما اى همسرم ! هر چند من همسر خوبى براى شما نبودم و نتوانستم آنچه را كه در مقابل شما و فرزندم داشتم انجام وظيفه نمايم در اين خصوص از شما معذرت مى خواهم. بدانيد كه دنيا محل امتحان و آزمايش است و كاروانسرايى است كه به طور موقت در انتظار قافله مرگ ايستاد ه ايم و خدا اندكى اجل كسى را تأخير نمى اندازد. پس بهتر كه مرگ انسان در راه رضاى خدا باشد . پس صبر و پيشه كنيد و به اين حادثه افتخار كنيد و با ذكر و ياد خدا سميه را دخترى تربيت كن كه فردى مؤمن و آزاده همچون حضرت رقيه (س) باشد و وقتى كه بزرگ شد دخترى باشد در حجاب، نمونه، در عبادت بى نظير و در ايثار و فداكارى در راه خدا پيشتاز همه باشد . در آموختن علوم دينى و اسلامى از آقا شيخ اسماعيل كمك بگيريد و ايشان هم پيگير موضوع خواهند بود.


منبع:فرهنگنامه جاودانه های تاریخ، زندگینامه شهدای فرمانده استان مازندران


انتهای پیام/
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده