مادرجان، ایام فاطمیه است از خدا بخواه که این قربانیت را قبول کند
شنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۱۰
مادر عزیز از دعای خیر به امام و رزمندگان غافل نشوید، ایام فاطمیه است از خدا بخواه که این قربانیت را قبول کند.
نوید شاهد کرمان، شهید غلامحسين حسن زاده جواديه/ بيستم دي 1348، در روستاي جواديه فلاح از توابع شهرستان رفسنجان متولد شد. تا پايان مقطع‌راهنمايي درس خواند. كارگر و بنا بود، به‌عنوان بسيجي درجبهه‌حضوريافت. بيست‌و‌دوم بهمن 1364، در اروندرود بر اثر اصابت تركش به سينه، شهيد شد. پيكر وي در زادگاهش به خاك سپرده شد.
مروری بر وصیت نامه شهید غلامحسين حسن زاده:
باری با درود بر یگانه منجی و یکتا پیشتاز جبهه ها مهدی صاحب الزمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی و باری با سلام و درود بر حماسه آفرینان و کفر ستیزان جبهه های حق علیه باطل و صیت نامه ام را آغاز می کنم.
باری مادر عزیز اول صحبتم به تو که در بزرگ کردن من بیدار خوابی کشیدی و مرا بزرگ کردی انشاءالله براثر شهادت من حتی اگر سوخته ام باشم معلوم نشدم هیچگونه نگرانی و گریه نکنی و خداوند اجر شما را بدهد.
پس ای مادر من از بین رنگها سرخ را انتخاب کردم و از میان گلها لاله را و از میان مرگها شهادت را واز تمام باغها گلزار شهدا را انتخاب کردم و بدان ای مادر که هیچ یک از ما به مرگ طبیعی نمی میریم مرگ طبیعی ما جوانان شهادت است عید و عزایمان هر دو جشن و میعاد چشممان گلزار است و زیباترین درختهای حیاطمان گلزار است که می روید و از تمام انبیاء محمد (ص) و از تمام امامان علی (ع) و ازتمام مجاهدان حسین (ع) و ازتمام کتاب قرآن و ازتمام خوبان خمینی روح خدا را برگزیده ام.
باری پدرجان من با قرآن و فرماندهانم در روز 64/11/11 بیعت بستم که در این عملیات تا آخرین قطره خونم بجنگم و باری مادر عزیز هیچ گریان نباش و هیچ زاری نکن که موجب شادی دل دشمنان کافر می شود و باری خدا را شکر کن که چنین فرزندی داشتی و توانستی در راه خداقربانی کنی و بدان که شهید میوه ای است رسیده که قبل از آن خراب شود خداوند او را می چیند و شما انتظار دارید باغبان موقعی میوه پلاسیده که همان عجل است آن را بچیند واگر بخواهد گل را بچیند در آن ساعتی می چیند که یک ساعت قبل به این طراوت که یک ساعت به این طراوت می ماند درست گل را در شادابی می چیند.
باری دیگر وصیتم به توای مادر مهربان که آرزومند به خاطر من بودی و اول ازهمه چیز گریه مکن وهیچ ناراحتی بدل نیاور و همیشه خنده بر لب بیاور بخصوص که روز رفتم روحیه بخش دیگر مردم باشی و هر چه تو کردی لباس سیاه برتن نکن که موجب ناراحتی من می شود و چون که مادر عزیز تو شبها بیدار خوابی کشیدی و خون سفید کردی و به من دادی مرا ببخش و حلال کن می دانم که در زندگی شما را اذیت کردم و امکان دارد که به شما حرمت قائل نشده ام امیدوارم که فاطمه زهرا بنت رسول الله اجر شما را بدهد.
باری مادر عزیز از دعای خیر به امام و رزمندگان غافل نشوید مگر وصیتم بر پدرم که از تو ای پدر بزرگوارم می خواهم که بر سر من زحمت کشیدی و کار کردی و نان حلال بدست آوردی و به من دادی وامکان دارد که شما را اذیت کردم مرا حلال کنید و از شما می خواهم که در تشیع جنازه من هیچگونه نگرانی و زاری به خود راه ندهی که موجب شادی دشمنان می شود و از شما می خواهم که از برای من سیاه نپوشید.
دیگر وصیتم به برادرم که تنها یکی برادر دارم ودیگر پشتوانه ای ندارد از اینکه شهادت من در راه خدا افتخار کند و هیچ شیون و زاری نکند و حتی لباس سیاه هم نپوشد و از توای برادر می خواهم خودت مرا در لحد بگذاری و دیگر وصیتم به تنها خواهری که دارم می خواهم ای خواهر عزیز می دانم که داغ برادر سخت است و به هر گونه مانند زینب صابر باش و هیچگونه زاری نکن و حتی از برای خاطرات من چند دقیقه ای صحبت کنی و لباس سیاه از برای من نپوشی واز تو می خواهم که روحیه بخش دیگر خواهران و مادران باشی واز آنان بخواهی که از آمدن فرزندانشان به جبهه جلوگیری نکنند و ای خواهر که تو تنهایی هستی می خواهم کاری بکنی که مادر را دلداری دهی که چون من هیچکس دیگر را به جز یک برادر ندارم.
باری برادرجان و توای خواهر عزیز از شما میخواهم در درست کردن حجله من بکوشید و از توای پدر بزرگوارم و برادر مهربان و خواهر مهربان می خواهم که کاری بکنید که روحیه بخش دیگر مردم شوید واز تو ای برادر جان می خواهم که مردمی که زحمت کشیده اند و از راه دور و نزدیک در تشیع جنازه من آمده اند تشکر و سپاسگزاری کنی و حتی ای پدر از آنکس که قبر مرا می کند و مرا در قبر می گذارد و کسی که برای من قرآن می خواند و کسی که در روز سوم من زحمت می کشد تشکر کنی و امیدوارم که اجرشان را حسین بن علی بدهد.
باری من این وصیت نامه را در روز 64/11/11 می نویسم وایام فاطمیه است مادرجان از خدا بخواه که این قربانیت را قبول کند.
نظر شما
