وصیت نامه شهید عبدالحسین قنبری
عبدالحسین قنبری، بیست و پنجم خرداد ۱۳۴۱، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش یحیی، جهادگر بود و مادرش معصومه نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هجدهم بهمن ۱۳۶۱، با سمت معاون اطلاعات عملیات در رقابیه بر اثر اصابت ترکش گلوله خمپاره به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش مجید نیز به شهادت رسیده است.
نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید عبدالحسین قنبری

مستضعفان چشم امیدشان به ماست

...و شما خواهران و برادرم! در راه خدا گام بردارید و همیشه در صحنه باشید و حرف های امام عزیزمان را به جان بخرید و به یاد داشته باشید که دنیا و همه ی مستضعفانْ چشم امیدشان به ما است.
در تعلیم و تعلُّم و تزکیه ی نَفسْ بکوشید تا دنیایی به دور از جهل و ایرانی غنی از لحاظ فرهنگی داشته باشیم.
...و شما همسر گرامی ام! اگر درباره شما بدی کردم، از من بگذرید.
این آزادی، استقلال و چیزهایی که در دست ما است، هر کدام به بهای خون شهیدان به ما رسیده است که اگر کوتاهی کنیم، نمی توانیم جواب خون شهدا را بدهیم و همین طور نمی توانیم نزد پیامبر(ص)، امامان و خداوند متعال عذری بیاوریم.
این را هم بگویم که شما هر کجا بیشتر بازدهی دارید، مسؤولید آنجا باشید؛ هر چند دشوار باشد و برای برداشتن موانعْ خداوند راه هجرت را گشوده است.

...و آخرین وصیتم این که امام را تنها نگذارید و در صحنه باشید، که اگر شما صحنه ی انقلاب و جنگ را خالی کنید، دولت هیچ کاری نمی تواند بکند و علاوه بر این، ضد انقلاب فرصت پیدا می کند و به میدان می آید و هر چند صاحب انقلاب کس دیگری است، ولی «از تو حرکت از خدا برکت».

منبع: بنیاد شهید و امور ا یثارگران استان قزوین.
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده