به مناسبت سالروز «شهادت»
در سحرگاه تیر ماه 1340 هجری شمسی در لحظاتی که پرتو روح افزا و جان بخش آفتاب تابستان بر کرانه زمین حکایت جاودانگی قدرت عظمت و جلال خداوند منان را مداوم بازگو میکرد شعاعی دیگردرخانه ای کوچک و محقرباحال و هوایی مذهبی پرتوافشان کرد خداوند بزرگ دگربار در جهت بی منتهای خود رابرروی این خانواده گشود...
نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهدا مرغان خوش الحان جنت الحسین هستند که هفت آسمان بدان الحان مجذوب اند.

شهید شکرالله الوندی غیاثوند

از تولد تا شهادت

در سحرگاه تیر ماه 1340 هجری شمسی در لحظاتی که پرتو روح افزا و جان بخش آفتاب تابستان بر کرانه زمین حکایت جاودانگی قدرت عظمت و جلال خداوند منان را مداوم بازگو میکرد شعاعی دیگردرخانه ای کوچک و محقرباحال و هوایی مذهبی پرتوافشان کرد خداوند بزرگ دگربار در جهت بی منتهای خود رابرروی این خانواده گشود.

وکودکی به آنها عطا فرمود که بر اساس عشق و علاقه بی نهایت این خانواده به خداونداو را شکرای نام نهادند در آن زمان پدر شهید بکار کشاورزی اشتغال داشت و با در آمدی که از این راه بدست می آورد و خانواده خود رااداره میکرد شهید شکرالله چند سال پیش نداشت که پدرش دار فانی را وداع گفت.

شهید از همان اوان کودکی طنین نوای دلپذیر و آرامش بخش قرآن این اعجاز محمد را در گوش خود استماع کرده از ارواح بلند پرواز او با این اصوات و الفاظ خدایی مانوس گشته بود اخلاق متین ورفتار دلنشین او با آن حالات خالصانه اش همیشه اکثر مخاطبین را تحت الشعاع گفتار خودقرار میدهد برخوردار او با افراد خانواده و دیگر دوستان و آشنایان محصولی از تربیت قرآنی او بود به طوریکه در منزل هیچگاه مرتکب عملی نمیشد که بعدا مجبور به آوردن عذری میشود.

خانواده این شهید به علت عزم موفقیت مناسب و کاری که بشود به راحتی و در حد متوسط زندگیرا تامین کرد از روستای الوندی به شهرک قدس قلعه حسن خان سابق مهاجرت و در آنجا مسکن گزیدند.شهید شکرالله تحصیلات در دوران ابتدایی را دوران ابتدایی را درهمان روستای الوندی مدرسه 25شهریور بپایان رسانده.

سپس برای کمک به مخارج خانواده در شهرداری منطقه 5 شروع به کار کرد تا اینکه در سال 64لباس مقدس سربازی را تن نمود و همواره در میدان جنگ شرکت نمود و شجاعت و بی باکیش خصوصا در عملیات سومار زبانزد خاص و عام بود د رآن لحظات او به هیچ چیز فکر نمیکرد نه به مادر و خواهرش چشم براهش و نه به نگاه های حسرت بار برادرش که بی صبرانه چشم به راهش بود.

او تنهاو تنها به پیوستن به لقای خداوند خویش می اندیشید و از او عاجزانه تمنا داشت تا شهادت این بزرگترین هدیه الهی به انسانهای زاهد را نصیب او نماید.شهید شکرانه در شب سی ام دی 1365 به درجه رفیع شهادت نایل آمد و پیکر مطهرش در تاریخ یازدهم بهمن 1365 د ربهشت خاکزار فاطمه به خاک سپرده شد.

سرزمینی که در رموز رستاخیز در پیشگاه خداوند بزرگ و پیامبر گرامی او حضرت ختمی مرتبت شاهد حماسه سازیها و ایثارگریها خونبار جوانان برومند پارسی در راه احیای دین خدا خواهند بود.چشمان ما سنگفرش قدوم آنهاست روحش شاد و روحش مستدام باد.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده