الیوم عمل بلاحساب و غذا حساب بلاعمل
سه‌شنبه, ۲۶ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۵۱
یکم آذر1344 ‏، در روستای میشیجان از توابع شهرستان خمین به دنیا آمد. پدرش محمد علی، کشاورز بود و مادرش سلطان نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم دی 1365، با سمت تک تیرانداز در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به صورت، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
وصیت نامه شهید تقی بهادری

بسم الله الرحمن الرحیم
بنام او، بنام خدا که از اویم، هستیم برای اوست، رفتنم برای اوست و بازگشتم بسوی اوست.
من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا... علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظرو ما بدلوا تبدیلا.
بعضی از مؤمنان بزرگ مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدای خود بسته‌اند کاملاً‌ وفا کردند. بعضی هم بر آن عهد ایستادگی کردند تا در راه او شهید شدند، و برخی به انتظار مقاومت کردند و به هیچ وجه عهد خود را تغییر ندادند.
شهادت هدیه‌ای است گرانبها از جانب خداوند تبارک و تعالی برای بندگان خالص خود که نصیب هر کس نمی‌شود. انسان باید در راهی سیر کند که سعادتش در آن خط باشد و به الله سوگند من سعادت خویش را نمی‌یابم مگر در پیمودن خط خونین ابا عبداله الحسین (ع) که راه تمامی شهدای انقلاب اسلامی است (الیوم عمل بلاحساب و غذا حساب بلاعمل) امروز میدان کار و فردا بازار مزد است، امروز عمل است بدون حساب و فردا حساب است بدون عمل. پس برخیزیم و به فکر خویش باشیم.
اینک که با یاد خدا به جبهه‌ آمده‌ام و آماده حمله بر سپاه کفر می‌شوم نه برای انتقام بلکه به منظور احیای دینم و تداوم انقلابم و امنیت میهنم و سلامتی رهبرم و ادامه راه شهدا پای در چکمه می‌کنم و خدا را به یاری می‌طلبم و از او می‌خواهم که هدایتم کند به آن سو و آنرا که خود صلاح داند و اکنون می‌رویم تا به یاری خدا و رهبری مهدی موعود پرچم لا اله الا الله محمد رسول الله را بر فراز کاخ سیاه واشنگتن و کاخ سرخ کرطین و تمام بلاد غیر مسلمان برافرازیم و اگر خدا بخواهد نظر لطفی بر این بنده حقیر و ناتوانش داشته باشد و این فوز عظیم شهادت را در این راه مقدس نصیبم کند و که الحمدالله چه سعادتی.
و آن هنگام است که از پیوستن قطره‌های ناچیز خون سرخم بر دریای بیکران خون شهدا راه‌گشای عبور گشتیهای صدور انقلاب اسلامی این ثمره جوشش خون هزاران شهید معلول و مجروح به دیگر محرومان جامعه بشری خواهم بود و آن هنگام است که این مسئولیت خطیر از دوشم برداشته خواهد شد. و یک پیام هم به امت مسلمان دارم و آن این است که در پای مجلسهای روضه‌خوانی حسین (ع) با ریختن اشک فریاد بر سر آرید که ای کاش من در کربلای حسین بودم و حسین را یاری می‌کردم.
بهوش باشید که تاریخ تکرار شده است و اسلام همانطور به من و تو احتیاج پیدا کرده است.
برخیزید و به جبهه‌های نبرد بیایید که وقت یاری کردن امام حسین (ع) است و یک پیام هم به پدر و مادر و برادران و خواهرانم دارم که هیچ ناراحت و نگران نباشند که سعادت ما در شهادت ماست.
والسلام 65/9/28

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.



منبع: اداره اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده