دلنوشته ای از شهید «نعمت اله هموله» که در سالروز شهادت منتشر می شود:
نمي داني مادركه چه قدرشب هاي جمعه را دوست مي دارم، آخر مي دانم كه با يك دسته گل سرخ مي آيي ،به ديدنم اما صداي هق هق گريه...
شبهای جمعه بایی دسته گل سرخ

نویدشاهد البرز:

شهید«نعمت اله هموله» فرزند« حسین و فاطمه» در نوزدهم فروردین 1345، در شهر خرمشهر چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا مقطع سیکل ادامه داد و به عنوان رزمنده به جبهه و خط مقدم پا نهاد و در منطقه عملیاتی «سومار» حماسه ها آفرید و سرانجام بر اثر اصابت ترکش به پهلو در بیست و چهارم دیماه 1365، به درجه رفیع شهادت نایل آمد و پیکر شهید در گلزار شهدای « یافت آباد» آرمیده است.

دلنوشته شهید برای مادرش:

آمدي برمزارم، دلم برايت تنگ شده بود. براي حرف هاي تو، صداي تو، حتي براي دست هاي تو كه بيايي و سنگ قبر مرا بشويي. نمي داني مادركه چه قدرشب هاي جمعه را دوست مي دارم، آخرمي دانم كه بايك دسته گل سرخ مي آيي به ديدنم اما صداي هق هق گريه است كه مثل باران غروب هاي پاييز غم انگيز، مرا آتش مي زند. اشكت را پاك كن مادر، دوست ندارم چشم هاي تو را گريان ببينم. مي دانم ؛ دل مهربونت شكسته است.

مي دانم؛ دلت گرفته اما اي مادر! تويي همه جانم! همه عمرم! و تو اي مادرخوبم كه با آن همه مهرباني اكنون برمزار سرد من آرميده اي.

 مادر با من حرف بزن، مادر برايم قصه بگو، دوست دارم مثل قديم که برايم قصه مي گفتي باز بگویی. اشك هايت را پاك كن. مادر پسرت تشنه محبت است. مادر تو را دوست دارم به خاطر محبتي كه تو به من داشتی. من باتوام و هميشه به يادتوام . خداحافظ مادر



منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده