شهيد على‌اصغر رمضانى: بعد از شهادتم سلاحم را در دست گیرید
««بسم الله الرحمن الرحيم »»
سلام بر شهداى جنگ تحميلى و مادرهاى شهدا و سلام بر معلولين و مجروحين و با سلام به شما پدر و مادر عزيزم كه از روى شما شرمسارم و نمى‌توانم با چه روى قلم به دست گيرم و از شما معذرت خواهى مى‌كنم چون شما را اذيت كردم. مادر عزيزم اگر من لايق بودم و شهادت نصيبم شد براى من گريه نكنيد و نه عزادارى. اگر خواستيد گريه كنيد براى على‌اكبر امام حسين گريه كنيد و در منزل به مدت يك هفته براى امام حسين(ع) عزادارى كنيد. مادر جان نمى‌توانم از شما دل بكنم و فقط از شما سخن بگويم و به خواهرانم توصيه مى‌كنم كه براى من گريه نكنيد كه دشمن شاد شود و حجاب خود را حفظ كنيد و زينب‌وار به زندگى خود ادامه دهيد و از آنها مى‌خواهم هر چقدر كه آنها را اذيت كرده‌ام مرا ببخشند و در جلسات قرآن و عزادارى امام حسين(ع) شركت كنيد و از برادرانم مى‌خواهم كه بعد از شهادت من سلاحم را دست گيرند و با آن بعثى‌ها تا آخرين قطره خونشان بجنگند و راه كربلا را براى مادرهاى شهدا و امت شهيدپرور باز كنند.
و باز اى پدر مادر عزيزم از شما مى‌خواهم كه براى من ناراحت نشويد چون راهى كه من مى‌روم راه لقاءالله است. با خداى خويش مناجات راز و نياز كنيد و نماز شب بخوانيد اگر دلتان گرفت به حرم حضرت معصومه (س) و بعد به گلزار شهدا برويد. مادر جان همينطورى كه من نشسته بودم يك دفعه به من الهام شد كه وصيتنامه خود را بنويسم الان كه من اين وصيتنامه را براى شما مى‌نويسم شب چهارشنبه مورخه 64/8/22 ساعت 23/10 دقيقه است.والسلام.
منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم
