شهید عباس آقاخانی نژاد: آرزویم دیدار معبود است

بسمه تعالی

سلام و درود بیکران به پیشگاه مقدّس حضرت بقیّه الله الاعظم روحی فداء و نایبشان امام خمینی مد ظله العالی.

قال الحسین (ع): (ان کان دین محمد لم یستقم الاّ بقتلی فیا سیوف خذینی)

در دریای خون شنا کنید تا به ساحل حقیقت برسید. حضرت علی(ع)

امّا بعد: در سال 1358 بود که خط و راه خودم را با یاری ایزد منّان انتخاب نمودم و خدا را شکر می­کنم با معاصیِ بسیاری که مرتکب شده­ام باز هم از برکت نصایح امام عزیز به راه کج نرفتم و موفّق شدم که در سپاه اسلام خدمت کنم. که دشمنان خارجی اسلام برای نابود کردن اسلام و مسلمین از طریق مختلف به ادّعاهای نابجا پرداختند و پس از چندی به خاک اسلام حمله­ور شدند و به دین و ناموس و جان و مالشان (مسلمین) تجاوز کردند. تا کم کم با شناخت بیشتر عاشقِ ستیز کردن با کفّار شدم و عشق لقای حق در من نفوذ کرد. لذا چون با چشم بصیرت و دل به مرور زمان حقایق را تقریبا احساس میکردم، به خود گفتم تو اگر بعضی اوقات پیش خود میگوئی چرا در سرزمین کربلا برای یاری حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) نبودم تا با کفّار بجنگم تا پای رکاب حضرتش شهید شوم؟ این گود و این هم تو. اگر راست میگوئی و رضایت حضرت سیّد الشّهداء (ع) را میخواهی به اوامر فرزند و نائبشان گوش بده و بعد عمل کن. لذا برای جنگ با یزیدیان این فریب خوردگان و این از خدا بی­خبران به جبهه آمدم و خویش راه سرور شهیدان را دیدم و حالا هم نمی­گویم که فقط شهادت را میخواهم به آن خالق یکتا عرض میکنم. الهی رضا برضائک هر چه تو میخواهی و به خیر و صلاح ما میدانی همانست امّا خوب آرزوی دیدارش را هم دارم هر چند که معرفتش را ندارم و ایمان شهادت در من نیست. امّا چه کنم؟ دوست دارم با معبودم ملاقات کنم چون یک بندۀ ذلیل و خوار و کوچک که هیچ باری برای سفر خویش آماده نکرده نمی­تواند از شهادت سخن بگوید امّا اکنون امیدوارم خداوند آن معرفت و ایمان و لیاقت شهادت را به من عطا فرماید و امّا امام که نباید از دعای به ایشان غافل شویم چون هر چه داریم از امام است، که تمام این برکات و این شهادتها و از آتش دوزخ نجات یافتنها و انس گرفتنهای با یکدیگر و با هم دوست شدنها از امام عزیزمان هست. اگر خدای نخواسته امام نمی­بود چه میشد؟ این سلطنت طلبان شاهنشاهیِ 2500 ساله و این خونخواران تا کی میخواستند خون ملّت و ملّتها را بمَکند آیا می­توانستیم پس از مدّتی اسم مساجد را ببریم و یا پس از مدّتی نام نماز را؟ خدایا چه میشد و چه بر ما میگذشت؟ خدا میداند و بس.

خدایا یعنی جان و مال و ناموسمان در خطر نبودند و آزاد بودند؟ آیا فحشا و منکرات افزایش نمی­یافت؟ تا آنجائی که شرمم میشود بگویم. آیا آن نابخردان قصد خاموش کردن قرآن و اسلام را نداشتند و نمی­خواستند اسلام را محو کنند؟ آیا آنها نمیخواستند نام پر افتخار حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) را محو کنند؟ چرا. آنها میخواستند خداوند متعال را هم محو کنند امّا یکباره شیرمردی انقلابی برخاست و زیر بار ظلم نرفت و فرمود تو (شاه) باید بروی، این امّت اسلام را میخواهد این ملّت زورگو نمی­خواهد تا آنجائی که چند سال و اندی تبعیدش میکنند باز دست از مبارزه برنمی­دارد  از این کشور و آن کشور آواره­اش میکنند ولی آن آزادمرد انقلابی خمینی بت شکن ابراهیم­گونه آن بت را سرنگون کرد و ندای اسلام سر داد و حال می­بینیم که پشت ابرقدرتهای شرق و غرب به لزره درآمده و هیچ نمی­تواند بگویند. امام فرمود امریکا یعنی همۀ کفّار هیچ غلطی نمی­تواند بکند. مملکت ما مملکت اسلامست. مملکت ما مملکت قرآن و معرفت است. به قول امام اگر ما از خدا و قرآن بترسیم اینها کی هستند؟ یعنی تمام دنیا با این امّت در جنگ باشد باز هم امّت اسلام پیروز است. امّتی که پشتیبان ولایت فقیه است این امّت آسیب­پذیر نیست و از غیر خدا ترس و واهمه­ای ندارد. این امام است که آنقدر شکسته نفسی میکند مثلا می­گوید ای کاش من هم یک پاسدار بودم نکند خدای نکرده خودمان را گم کنیم و بگوئیم ما فلان کردیم و امام را فراموش کنیم و امام را بی­یار و یاور بگذاریم و این را به خوبی میدانم که ما مثل کوفیان نیستیم و ما امام را سرور و آقایمان میدانیم و در همه حال و همه وقت دعایش کنید.

امّا سخنی که با پدر و مادرم و اقوام دارم این است که درخت تنومند اسلام احتیاج به خون و آبادی دارد. اگر ان شاءالله سعادت شهادت خداوندم عطا فرمود اندوهگین مباشید چون خون ما از خون حضرت علی اکبر (ع) رنگین­تر نیست و کسی که اسلام و حقیقت میخواهد باید از جان و مال و فرزند و اهل و عیال بگذرد و همه را در راه خدوند بدهد. امیدواریم خداوند آن پیر شیرمرد را از ما نگیرد و عمرش را تا ظهور حضرت مهدی (عج) آن خورشید تابان طولانی فرماید. من الله التوفیق و هو المستعان. 

منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم