اصطلاحات آزادگان در اردوگاه های عراق + قسمت دوم

                                                           ابوزاويه

عراقي‌ها اين لقب را به كسي مي‏دادند که هنگام صف آمار در آخرين رديف و گوشه آسايشگاه مي نشست. اين لقب اولين بار به برادر آزاده حسين عزيزي از تهران نسبت داده شد.

                                                          ابولي (عبدلي)

برادران آزاده هر زمان كه مي‏خواستند در مورد صدام حسين صحبت كنند، از واژة «ابولي» استفاده مي‏كردند تا جاسوسان و عراقي‌ها متوجه مقصودشان نشوند.

                                                     اتاق پذيرايي (اتاق مرگ)

اتاق نگهبانان عراقي که اغلب اسرا را در داخل آن مورد ضرب و شتم قرار مي‏دادند، به «اتاق پذيرايي» معروف شده بود.

                                                            اتاق خرس

بر سر درِ اتاق نگهباني عراقي‌ها عبارت :اتاق الحرس» نوشته شده بود. ما نيز که آنها را مي‏شناختيم و مي‏دانستيم چه جانوراني هستند، به آنجا «اتاق خرس» مي‏گفتيم.

                                                           اتاق خلوت

محل‌هاي خلوتي مثل حمّام و يا کلاً جاهاي خلوتي که بچّه‏ها براي تنبيه جاسوسان در نظر مي‏گرفتند تا در فرصت مناسب آنها را در آنجا گير بيندازند و تنبيه کنند، «اتاق خلوت» ناميده مي‏شد.

                                                          اتاق سياسي

در برخي از اردوگاهها (از قبيل اردوگاه عنبر کمپ هشت) محلي بود به نام «اتاق سياسي» که سوابق مربوط به آزادگان و اسرا در آنجا نگهداري مي‏شد.

                                                          اتاق مرگ

اصطلاح رايج در اردوگاههاي ديگر. رجوع شود به (اتاق پذيرايی) .

                                                          اَحْ سنت

اين کلمه شکل جدا شده «احسنت» است و هرگاه شخصي قصد تحسين طنزآميز ديگري را داشت، اين کلمه را به اين شکل اداء مي‏کرد و اين يک شوخي بود؛ يعني اوّل «اَحْ» را مي‏گفت و بعد «سنت» را اضافه مي‏کرد.

                                                          احمد تکريتي

احمد آرزومند، يکي از اسراي بسيار متعهّد و شجاعي بود که در دوران اسارت يک بار کلمه تکريتي را به پاشنه کفش کتاني خود نوشته بود و به همين دليل عراقي‌ها او را يک هفته تمام شکنجه کردند و مي‏گفتند: تو چطور و با چه جرأتي نام زادگاه صدام را به کفش خود نوشته‏اي و با آن به توالت هم مي‏روي؟ خلاصه به دليل اين شيرينکاري، از آن تاريخ به بعد به «احمد تکريتي» معروف شد.

                                                            احمد مقوّا

اسم مستعار يکي از نگهبانان عراقي به نام «جُندي احمد» وي چهره‏اي کريه، قدي بلند و اندامي لاغر داشت و از خصوصيات بارز او ناسزاگويي و فحّاشي فراوان بود. وجه تسميه او به «احمد مقوّا» در اين بود که به هنگام راه رفتن تلوتلو مي‏خورد و مانند مقوّايي بود که باد آن را به حرکت در آورده باشد.

                                                            ارتش قلي

قلي، مترادف «ابولي»، اسم مستعار صدام حسين بود. در اردوگاه وقتي قصد صحبت از ارتش عراق بود از لفظ «ارتش قلي» به منظور گمراه ساختن جاسوسان استفاده مي‏شد.

                                               اردوگاه اطفال (اردوگاه تبليغاتي)

رژيم بعثي به منظور بهره‏برداري تبليغاتي و ساير اهداف خود، افراد کم سن و سال و نوجوانان را در محلّي به نام «اردوگاه اطفال» جمع آوري کرده بود که بارها از آنجا فيلمبرداري کردند و در تلويزيون پخش شد. البته مقاومت و از خود گذشتگي نوجوانان آزاده اکثر نقشه‏هاي رژيم بعثي را نقش بر آب مي‏کرد.

                                                       اردوگاه بياباني

عده زيادي از اسرا را در روزهاي اول اسارت به محلّي منتقل مي‏کردند که بياباني بي‏آب و علف بود، بدين جهت به آنجا «اردوگاه بياباني» مي‏گفتند.

                                                        اردوگاه تبليغاتي

رجوع شود به (اردوگاه اطفال).

                                                اردوگاه وحشت (اردوگاه مرگ)

گروهي ازاسراي ثبت نام نشده که به «مفقودين» معروف بودند، در اردوگاه‏هايي با شرايط بسيار سخت نگهداري مي‏شدند يکي از اين اردوگاه‏ها اردوگاه يازده تکريت بود که به «اردوگاه‏ وحشت» يا «اردوگاه مرگ» مشهور شده بود.

                                                          اَرزاق

اين لفظ عربي، به موادّ غذايي روزانه از قبيل نان و گوشت و غيره اطلاق مي‏شد.

                                                             ازمار

در زبان عربي کلمه «اِزمار» به معناي الاغ است. در اردوگاه يکي از بعثي‏ها اين واژه را بسيار بر زبان مي‏آورد، بطوريکه حتي در برخورد با نيروهاي خودشان هم از اين کلمه استفاده مي‏کرد و به همين دليل در بين برادران آزاده به «ازمار» معروف شده بود.

                                                           اس اس

اين اصطلاح در مورد بيماري اسهال کاربرد داشت که در اردوگاه بسيار شايع بود.

                                                         استخبارات

سازمان اطلاعات و امنيت کشور عراق. اکثر کارگزاران اين سازمان از افسران متعصّب و خشن و جنايتکار حزب بعث هستند. مرکز اصلي استخبارات در شهر بغداد قرار دارد. در اين مقر، علاوه بر گروهي از اسراي ايراني که براي عراقيها اهميت ويژه‏اي داشتند، زندانيان سياسي و مبارزان عراقي نيز نگهداري مي‏شدند. از عمده‏ترين ويژگي‏هاي زندان استخبارات، اعمال شکنجه‏هاي وحشتناک و ددمنشانه از قبيل سوزاندن دست و پا و شوکهاي الکتريکي و ... را مي‏توان نام برد.

                                                    اسراي سفارشي

در کمپ 9 اردوگاه رماديه هر قاطع، زندان انفرادي ويژه‏اي داشت و به اسرايي که براي شکنجه شدن و تنبيه به اين زندانها فرستاده مي‏شدند، «اسير سفارشي» مي‏گفتند.

                                                     اسراي صليبي

اسرايي که توسط صليب سرح ثبت نام شده و داراي کارت و شماره اسارت بودند «اسراي صليبي» ناميده مي‏شدند. وجه تمايز اين اسرار با ساير اسار که «مفقودين» خوانده مي‏شدند، حقّ مکاتبه با داخل کشور و بازرسي صليب سرخ از اردوگاه‏هاي آنها بود.

                                                       اسير نيست

به علت عدم وجود امکانات بهداشتي، درصد زيادي از افراد اردوگاه دچار بيماري گال مي‏شدند و اگر در اين ميان استثنائاً يک نفر دچار اين بيماري نمي‏شد، اسرا به شوخي مي‏گفتند فلاني اسير نيست.

منبع: کتاب خاکریزپنهان