زندگی نامه شهيد شهباز کوچکی در سالروز شهادت
دوشنبه, ۲۳ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۲۸
شهيد شهباز کوچکي در دوم خرداد ماه 1342 در شیراز دیده به جهان گشود. و در بیست و سوم مرداد ماه 1365 به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
نوید شاهد فارس: شهيد شهباز کوچکي در دوم خرداد ماه 1342 در شیراز دیده به جهان گشود. پس از دوران طفوليت به علت نبود مدرسه در آن محل نتوانست تحصيل کند و به مدرسه برود به کمک پدرش رفت و به امرار معاش خانواده کمک کرد .
در دوران نوجواني نقش بسزايي در انقلاب داشت در راهپيمايي ها و تظاهرات ها شرکت مي کرد . فردي مومن ، با ايمان و بااخلاص بود و همواره در مسجد حضور داشت و فرايض ديني هرگز ترک نمي شد . هميشه علاقه به کسب علم و سواد داشت در سال 1365 در نهضت سوادآموزی شروع به تحصيل کرد.
سال 1366 ازدواج کرد و پس از مدتي با رسيدن به سن سربازي به خدمت سربازي رفت و از طريق سپاه پس از کسب مهارت رزمي و نظامي و آموزش هاي لازم عازم منطقه جنگي جنوب شلمچه شد.
وی در یکی از عملیاتها مجروح شد که همسرش در این رابطه میگوید:
( هنوز یک ماهی از ازدواجمان نگذشته بود که شهباز به جبهه رفت ، او ابتدا به شلمچه و پس از آن به جبهه های غرب اعزام شد. پس از اعزام شهباز در یک حمله عراق به حلبچه شیمیایی زد.
چند روزی بود که برای شهباز بسیار نگران بودم ، حس می کردم اتفاقی براش افتاده است. خبری از او نداشتم و فقط تنها کاری که از دستم بر می آمد دعا بود.
آن روز یکی از روزهای نوروز بود ، حیاط را با آب و جارو شستم و زیراندازی در ایوان حیاط پهن کردم، ناگهان صدای در زدن به گوشم رسید،
این صدا، صدایِ در زدن شهباز بود. به سمت در دویدم . در را باز کردم . درست تشخیص داده بودم. شهباز بود.
به دیوار خانه تکیه زده بود، سلام کردم و گفتم: بیا تو . گفت: تو برو منم میام .
با خود گفتم حتما با دوستانش دارد حرف میزند ، داخل حیاط ایستاده بودم که دیدم شهباز آهسته آهسته راه می رود و دستش را به دیوار گرفته ، او همیشه از جبهه با لباس شخصی می آمد ، اما آن روز با لباس بیمارستان بود ، سریع به سمتش رفتم .
گفتم: طوری شده ؟ گفت : بقیه کجان؟ پدر و مادرم نیستند؟ گفتم :چرا هستند. گفتم : چه اتفاقی افتاده ؟ داشتم دستش را میگرفتم که از شدت درد دستش را عقب کشید و گفت برو وسایلم را دم در بیار .
سریع برگشتم و به دم در رفتم ، یک جعبه پر از دارو بود و 2 عصا ، آنها را برداشتم و به داخل آوردم ، او برای اینکه من شُکه نشوم آنها را دم در گذاشته بود.
تا یک ماه مرخصی داشت اما هنوز مرخصی اش تمام نشده بود که میخواست به جبهه برود . نتوانستیم او را راضی کنیم که حداقل تا اتمام مرخصی اش بماند ، هنوز مرخص اش تمام نشده بود که رفت.
او پس از آن چندین باری به مرخصی آمد و در آخرین مرخصی، سه روز به جبهه رفته بود که شهید شد. اما ای کاش قبل از شهادت می فهمید که به زودی پدر خواهد شد. )
شهيد شهباز کوچکي سرانجام در بیست و سوم مرداد ماه 1365 در منطقه عملياتي شلمچه بر اثر اصابت ترکش به درجه رفيع شهادت نائل آمد. روحش شاد.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
