زندگینامه شهید محمدرضا باقری پور

روز هفتم فروردین سال 1345 یادآور تولد نوزادی در روستای سواران از توابع شهرستان نهبندان بوده که بعدها برای خانواده و کشورش افتخارآفرین می شود.

شهید محمدرضا باقری پور تا پایان دوران ابتدائی را درس خوانده و پس از آن درشغل دامداری و چوپانی با پدرش همراه شد. حدود دو سال واندی را نیز در شهرستان بیرجند مشغول خیاطی شده و پس ازآن، به مشهد مقدس رفته و به عنوان کمک راننده خاور مشغول به کارگردید. بعد از اجرای سنت ازدواج ، صاحب دو فرزند دختر و پسر شد.

شهید محمدرضا باقری پور، دوران خدمت مقدس سربازیش را در سپاه پاسداران مشغول شده و پس از حدود دوازده ماه خدمت خالصانه، سرانجام در مورخ 20/5/1366 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در جزیره مجنون، خرقه پوسیده دنیایی را از تن خارج و با نشان خونین به دیدار معبود می شتابد.

در اشعارش خطاب به مادر می گوید:

ای ترا بهره زمن غمخواری                                       ای پرستار شب بیماری

ای که از عشق شد آب و گل تو                               ای که جان باد فدای دل تو

نامه ات آمد و گریانم کرد                                      گله های تو پریشانم کرد

اندکی نامه من دیر رسید                                        و زتو صد ناله دیگر رسید

ناله کم کنی که ندارد اسفی                                       گر بمیرد پسر ناخلفی

چونکه از من خبری نشنیدی                                     راستی از سر شب رنجیدی

بگمانت که چو رفتم به سفر                                      کردم از مادر خود صرف نظر

آتش الفت دیرین شد سرد                                       پسرت رفت و فراموشت کرد

شکوه از عاطفه من داری                                           جان فدای تو چه می پنداری

بی تو نزدم همه دنیا هیچ است                                  بازی و رقص و تماشا هیچ است

نامه گر دیر رسید حوصله کن                                    زمن از بهر خدا کم گله کن

که بجان از غم تو سوخته ام                                        و زتو نازک دلی آموخته ام

در شب چهارشنبه ساعت 7/8 مورخ 4/1/1366

روحش شاد و راهش پررهرو.

منبع : اداره اسناد وانتشارات اداره کل بنیادشهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی