زندگینامه شهید والامقام علیرضا آشتیانی

زندگی نامه

نام = علیرضا                                 

نام خانوادگی = آشتیانی

سال تولد = 1342                          

محل تولد= تهران    

سال شهادت =1360

شهید علیرضا آشتیانی در سال 1342 در یکی از محلات جنوب تهران متولد شد و در آن محیط رشد کرد. پس از پایان دوره راهنمایی وارد هنرستان (رشته برق ) شد. از نظر اخلاقی نمونه بود هیچگاه عصبانی نمی شد و همیشه لبخند محبت آمیزی بر چهره داشت تا آنجا که می توانست به همه کمک و یاری می نمود این کمکها در اکثر مواقع بدون اطلاع و اگاهی دیگران و حتی خانواده اش بود از سنین پائین از هر فرصتی استفاده می نمود و به فعالیت و کار می پرداخت و مخصوصا در تابستانها وقت خود را به بطالت نمی گذارنید و کار می کرد . در  زمان انقلاب فعالانه در راهپمائیها و تظاهرات شرکت می نمود و نیز در پخش اعلامیه های امام و تمثال ایشان و ... نقش فعالانه ای داشت او که از بیکاری و انحراف جوانان دیگر رنج می برد همیشه سعی داشت تا در هدایت انها نقشی داشته باشد لذا با همکاری چند تن از برادران جلسه ای را بنا نهاد و درشبهای دوشنبه باهم جمع می شدند و قرآن کریم می خواندند تا از این کتاب راه گشا راهنمایی بگیرند و ... البته در آن جلسه وی مسئول برنامه ریزی و اجرای کنفرانسهای بود که خون خود جوانان اجرا می نمودند و پس از انقلاب اسلامی فعالانه درجهاد سازندگی ، انجمن اسلامی هنرستان شهدا و نماز جمعه و دعای کمیل و... شرکت می کرد . چه شبهائی را که از مهدیه تهران تا منزل را که مسافت بسیار زیادی بود پیاده  برمی گشت ولی دعای کمیلش را ترک نمی کرد سپس با توجه به فرمان امام مبنی بر شرکت جوانان در ارتش بیست میلیونی وارد بسیج مسجد ائمه اطهار شد و شبها به همراه دیگر برادران بسیج به نگهبانی می پرداخت و سرانجام در تابستان 1360 برای شرکت در نبر د حق علیه باطل داوطلب گردید و برابر استدلال بعضی از دوستان خود که به او می گفتند ، تو یکسال دیگر از درس هنرستانت باقی نمانده است این یکسال را هم درس بخوان و بعد برو فقط می گفت : مانع انجام وظیفه شرعی من نشوید و به این تر تیب در روز 26/3/60 از طرف سپاه پاسداران منطقه 3 برای آموزش نظامی به پادگان امام حسین (ع) رفت و این آموزش تا 23/4/60 بطول انجامید و در تاریخ 23/4/60 به کرمانشاه و از آنجا به سنندج اعزام گردید . سپس از آنجا به سقز و بعد به بانه اعزام گردید و سرانجام در عملیاتی که به فرماندهی شهید سرهنگ شهرام فر انجام گرفت به لقاءا.. پیوست . نکته جالبی که قابل ذکر است  اینکه در زمان آموزش در اثر برخورد یک فشنگ گازی قسمت چپ گردن وی سوخت و در زمان شهادت درست در همان محل تیری اصابت کرده و شهید می شود. و مطلب دیگری را که باید ذکر کرد این است که روز شهادت او 6/5/60 مقارن با شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان و روز خاکسپاری وی مقارن با شب عید فطر و شب هفت وی مقارنو شب چهلم شهدای هفتم تیر و شب چهلم او مقارن بود با روز 17 شهریور . و چه زیبا گوئی خونش با خون همه شهدا در آمیخته است و این پاسدار پاک و مظلوم اسلام که گوئی شب احیای خویش را خود برگزار می کند در نامه ایی که از سقز برای خانواده خود می فرستد می گوید:

«شب 19 ماه رمضان بود در مسجد سپاه جمع شدیم و احیا گرفتیم نمی دانند چقدر خوب بود و مجلس چه حالی داشت.... » و کلام را  با سخن او تمام کنیم که : هرکسی لیاقت شهید شدن را ندارد.

«قسمتی از وصیت نامه شهید علیرضا آشتیانی »

.... به مادرم می گم که بر تو بشارت باد خداوند این سعادت را نصیب تو کرد که – فرزندت شهید شود . البته اگر خدا قبول کند. دعا کنید که خداوند فنا شدن این جسم بی ارزش را مورد قبول قرار دهدو... من چند کلامی صحبت دارم و امیدوارم تا آنجا که مقدوراست انجام دهید.

1-   در مرگ من ماتم نگیرید و در نظر داشته باشید که با صبرتان اجرتان زیاد می شود. و این راهم بدانید که برادران ما در پاوه وسنندج و نقاط دیگر چگونه شهیدشدند.

2-   همیشه گوش به فرمان امام باشید و از خدا بخواهید از عمر ما بکاهد و به لحظه لحظه های عمر او بیفزاید.

3-   اگر جنازه ام به دستتان رسید در بهشت زهرا دفن کنید و قبل از دفن جنازه ام را در کنار مقبره شهید بهشتی بگذارید تا فیضی از روح بزرگ آن شهید مظلوم ببرم و....

و در پایان پیام من به هرکس که این را می خواند یا می شند این است که امروز اسلام را باید با مالها و جانهای خود حفظ کنیم و اگر غفلت کنیم خداوند  ما را دچار عذاب ابدی خواهد کرد.

«خداوندا بجز این خون ناقابل چیز دیگری ندارم که تقدیم کنم .» والسلام

                                   روحش شاد و راهش پایدار