زندگی نامه شهید معلم شهرستان کنگان

نام شهید: احمد احمدی تنها

نام پدر: محمود

تاریخ شهادت: 23/2/64

محل شهادت: آبادان

زندگی نامه

احمد احمدی، در سال 1337ش در روستای «جاشک» (از توابع دیّر) در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. پس از سپری کردن شش سال در روستا، برای فراگیری تحصیل و به علّت عدم وجود مدرسه در این روستا، از طرف پدر و خانواده به روستای «مسیله بهمنی» و «آبدون» و شهرستان برازجان رفت و دوران ابتدایی و راهنمایی را، با موفّقیّت و کسب بهترین امتیاز سپری کرد. سپس به خاطر ممتاز بودنش بدون امتحان به دانش سرای مقدماتی تربیت معلّم، در بوشهر، راه پیدا نمود. دو سال این دوره را با رشادت و استعدادی بی نظیر و کسب مقام نخست طی کرد و بدون کنکور وارد مرحله ی بالاتر (دانش سرای راهنمایی) شد. در این محیط مورد توجّه خاص و عام دانش جویان قرار گرفت. خود در این دوران، که اوج مبارزه با رژیم پهلوی بود، در صف مقدّم مبارزه و جهاد حرکت کرد و به دیگر افراد و دانش جویان خط و حرکت می داد. وی دانش جویی عفیف و متین بود. دانش جویان تربیت معلّم او را به خوبی دریافته بودند و به عنوان یکی از اعضای فعّال انجمن اسلامی (وحدت) دانش سرا، در موقعی که گروهک های انحرافی برای وارد ساختن ضربه از هر نوع وسیله و حربه ای استفاده می کردند، با کلمات شیوا و متینش همه چیز را خنثی ساخت. وقتی در برابر منافقان از خدا بی خبر قرار می گرفت که شعارهای خود را بر روی مقواهایی نوشته و می خواستند فضای آزاد و اسلامی دانش سرا را لوث کنند، بدون کوچک ترین درگیری و برخوردی، با دیگر برادران عضو انجمن اسلامی ماهیت آنها را برای دیگران هویدا می ساخت. بالاخره دوران تحصیل را در تربیت معلّم، در سال 58ش، به پایان رسانید و در همین سال به خدمت آموزش و پرورش درآمد. در ابتدای استخدام، فقیرترین روستا را برای خدمت و ارشاد مردم و نونهالان انتخاب کرد تا آن جاییی که برایش میسّر بود به تدریس روزانه در مدرسه ی راهنمایی شهید بهشتی «بنک» مشغول شد. شب ها نیز، برای حفاظت و برقراری امنیّت در محیط روستا به اتفاق دیگر برادران گشت و نگهبانی می داد. پس از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، تصمیم گرفت که به منظور نبرد علیه متجاوزان به میهن، راهی جبهه ها گردد. مدّتی را در کردستان با گروهک های منحرف و مدّتی را در جبهه آبادان سپری نمود. سرانجام در تاریخ 23/2/64 ش، در اصابت مستقیم تیر به ناحیه ی سینه و شکم، به درجه ی رفیع شهادت نایل گشت. راهش پر رهرو باد.