وصیت‌نامه شهید سید احمد شاهنگيان در سالروز شهادت
خدايا چه زيباست مرگ در راه تو و شمع گونه سوختن آنسان که بتوان روشني بخش جامعه بود .

روزِ شهادتم روزِ دامادی من است / وصیت‌نامه شهید سید احمد شاهنگيان در سالروز شهادت
نوید شاهد فارس: شهید سيد احمد معين شاهنگيان در بیست و دوم آبان ماه ۱۳۴۱ در خانواده اي با ايمان در تهران ديده به جهان گشود. او دوران کودکي را در کنار پدري مهربان و دامان مادري پاک و مهربان با تربيت اسلامي پرورش يافت. وی هفت ساله بود که جهت کسب علم و دانش به مدرسه رفت. دوران ابتدايي را در تهران با موفقيت سپري کرد و تحصيلاتش را تا پايان دوره راهنمايي ادامه داد و پس از آن باتفاق خانواده به شيراز عزيمت نمودند. 
در بهمن 1357 در قيام دلاورانه مردم شيراز در محل شهرباني شرکت کرد و پس از پيروزي انقلاب به فرمان رهبرش در کميته مشغول به پاسداري از اسلام گرديد. با شروع جنگ تحميلي و هجوم ديوانه وار بعثيون عراق به ايران اسلامي ، از همان ابتدا در صحنه جنگ حضور داشت و در لباس مقدس سپاه چندين بار به جبهه اعزام شد. وی سرانجام در بیستم تیرماه ۱۳۶۱ در شب 19 ماه مبارک رمضان  به فیض شهادت نائل آمد . روحش شاد.

(متن وصیت نامه)
 بسم الله الرحمن الرحيم 
ولا تقولوا لمن يقتل في سبيل الله امواتا بل احياء و لکن لاتشعرون .
 کساني که در اره خدا کشته مي شوند مرده نگوئيد بلکه زنده اند ولي شما درک نمي کنيد .
 خدايا از کرده خود پشيمانم ، خدايا از گناهانم بيزارم ، خدايا تو مي داني چقدر از لحظات گذشته خود رنج مي برم ، خدايا تو مي داني که چقدر به درگاهت خجل هستم . خدايا هدايتم کن زيرا مي دانم که گمراهي چه بلاي خطرناکي است . خدايا مرا از بلاي غرور خودخواهي نجات ده تا حقايق وجود را ببينم و جمال زيباي تو را مشاهده کنم .خدايا من کوچکم  ضعيفم ، ناچيزم ، پرکاهي در مقابل طوفاني هستم به من ديده اي عبرت ده تا ناچيزي خود را ببينم و عظمت و جلال ترا مشاهده و براستي بفهمم و به درستي تسبيح کنم . 
خدايا خوش دارم گمنام و تنها باشم . تا در غوغاي کشمکشهاي پوچ مدفون نشوم . خدايا دردمندم احساس شعله صيحه مي زند ، تو مرا در بستر مرگ آسايش بخش ، خسته شده ام ، دلشکسته شده ام ، نا اميدم ديگر آرزوئي ندارم ، احساس مي کنم توي اين دنيا ديگر جاي من نيست . با همه وداع مي کنم و مي خواهم فقط با خداي خود تنها باشم ...
 خدايا چه زيباست مرگ در راه تو و شمع گونه سوختن آنسان که بتوان روشني بخش جامعه بود . خدايا مي دانم تو کيستي ، نه آنقدر که علي (ع) دانست ، خدايا ترا با ديده دل ديده ام نه آنقدر که محمد (ص) ديد . خدايا به تو و کتابت هر آنچه از توست يقين لازم نه آنسان که رهبر عزيز خميني دارد . خدايا لحظاتي در زندگيم بود که در التهاب لقاي تو سوختم و اينک اي مرادم اي اميدم اي محبوبم مرا به آنچه از تو نيست کافي گردان ياريم ده از هستي بخش .
 سلام به پدر عزيز و گرامي . پدرجان مرا حلال کن مرا ببخش از اينکه در پيري عصاي دستت نبودم و نشدم و نتوانسته ام بشوم ولي اين را بدان در راهي قدم گذاشته ام که جدمان علي (ع) قدم گذاشت . پدرجان خوشحالم از اينکه ديگر پيش جدم سرشکسته نيستم . پدرجان باريم گريه مکن زيرا اگر گريه کني اين منافقين خوشحال مي شوند شما بايد نگذاري که خوشحال بشوند همچون کوه مقاوم بايست و با غرور و سربلندي بگو از جدش عزيزتر که نبود و خوشحال باشد که همچون پسري تربيت کردي که در راه اسلام شهيد شده ، نه در بستر خواب و بيداري . 
مادر عزيز سلام مرا با قلبي پر از محبت بپذير و حلال کن و مرا ببخش از اينکه گاهي اوقات تند صحبت کردم به حساب جواني و جاهليم بگذار . مادرجان خيلي خوشحال مي شوم که احساس مادرانه ات برتو غلبه کند و اول هدفم را ببين و بعد گريه کني . مادرجان آيا شما آرزوئي بهتر از اين مگر برايم مي داشتي که بهتر از بهشت بوده؟! نه فکر نمي کنم در دنيا و آسمانها جائي بهتر از بهشت وجود داشته باشد .پس چرا گريه مادر؟!
روز شهادتم به مردم نقل و شيريني بده چون آن روز روز دامادي من است و اجازه مده به هيچکس که گريه کند مگر در عروسي کسي گريه مي کند که آنها برايم گريه کنند . و هميشه افتخار کن که همچون پسري تربيت کردي که راه اسلام رفت و شهيد شده . مادرجان اگر خواستي گريه کني به فکر زينب (س) بيفت که چه زجرها کشيد چه دردها ديد ، و اجازه نداد که کفر خوشحال شود . مادر از تو مي خواهم که زينب زمانه باشي و مرا در آن دنيا سرافراز کني . 
خواهران مهربانم سلام اميدوارم که شما هم مانند مادرمان باشيد و هميشه با سختيها دست و پنجه نرم کنيد هيچ موقع اجازه ندهيد که نامحرمي حتي صداي شما را بشنود فرزندانتان را خوب تربيت کنيد که يک حزب الله خوب بشوند که براي اسلام باشد و در آن دنيا بتوانند شفيع شما بشود .
 برادران عزيز سلام عرض مي کنم ، راهم را ادامه دهيد و نگذاريد کسي به شما زور بگويد مطيع اسلام باشيد و از امام امت اطاعت کنيد و هيچ موقع آن را تنها مگذاريد . به پدر و مادرمان نيکي کنيد که در آن دنيا راحت باشيد . والسلام عليکم و رحمةالله و برکاته 
احمد معين شاهنگيان 

انتهای متن/
منبع : پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس 
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده