پیشنهاد فرماندهی لشگر27را نپذیرفت
محمود امینی درباره اولین مسئولیت شهید دستواره در سپاه می گوید:
یکی از افراد موثر جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان در مریوان، شهید دستواره بود. وی در مریوان از ناحیه پا مجروح شده بود و به همین دلیل حاج احمد با توجه به وضعیت جسمانی اش، او را مسئول پرسنلی تیپ کرد. وظیفه او، جذب و سازماندهی رزمنده های تیپ بود.
وی می افزاید:
وقتی از تهران به پادگان دوکوهه اعزام شدم، او را دیدم که رزمنده ها را بین دو گردان سلمان و حمزه تقسیم می کند.
محمدرضا علاقه زیادی برای حضور در عملیات ها داشت، اما طبق دستور فرمانده اش،
باید در این واحد فعالیت می کرد. بعد از عملیات بیت المقدس، حاج احمد به لبنان رفت
و شهید همت، فرمانده تیپ 27محمد رسول الله شد. بعد از آن، محمد رضا در عملیات ها
حضور مستقیم پیدا کرد.
وی ادامه می دهد:
اوایل زمستان سال63، شهید دستواره در عملیات خیبر فرمانده تیپ 3 و محور لشگر بود. بعد از شهادت شهید همت، از طرف قرارگاه، برای مدتی، سازماندهی لشگر به شهید دستواره سپرده شد. سرانجام شهید کریمی فرمانده و محمد رضا جانشینش شد.
همرزم شهید دستواره با اشاره به مسئولیت و شهادت وی می گوید:
اسفند سال 63 در عملیات بدر، «عباس کریمی» شهید شد و مجدداً راه اندازی و اداره موقت لشگر به شهید دستواره سپرده شد. وی این مسئولیت را نپذیرفت. بنابراین سردار محمد کوثری، فرمانده لشگر و شهید دستواره جانشینش شد.
تیرماه 65 در عملیات کربلای1 در مهران، شهید دستواره، توانایی خوبی از خود نشان داد و سرانجام در حین عملیات، به شهادت رسید.
سردار امینی در پایان می افزاید:
شهید دستواره دلاورمردی بود که در لشگر27محمد رسول الله، خدمات زیادی انجام داد. او یکی از نیروهای موثر حاج احمد متوسلیان بود و زیر نظر وی آموزش های مختلفی گذرانده و با شرایط جنگ آشنا بود؛ به همین دلیل کارهای شایسته زیادی انجام داد.
امیدوارم یاد شهدایی چون دستواره، همیشه زنده بماند.
