خدايا چه کنم که از زندان نفس رهایی یابم / مناجات شهید در نوجوانی
سه‌شنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۲:۵۷
خدايا چرا من اينقدر در فکر پرورش جسمم هستم ولي در فکر پرورش روحم نيستم ، خدا چرا من اينقدر به فکر ماديات هستم ولي فکر معنويات نيستم ...
با شروع جنگ تحميلي و هجوم ديوانه وار بعثيون عراقي به ايران اسلامي ، هدف خود را پاسخ به نداي امام زمانش خميني کبير مي دانست . وی عليرغم سن کمش ، با دستکاري کردن شناسنامه داوطلبانه از طريق بسيج پس از گذراندن دوره آموزش نظامي عازم ميدان نبرد گرديد.
او علاوه بر حضور در جنگ درسش را نيز ادامه داد و ديپلمش را گرفت و تحصيلات عاليه را ادامه داد و در رشته زبان فرانسه در دانشگاه شهيد بهشتي تهران ادامه تحصيل داد . او علاوه بر تلاش در راه علم و دانش ، جبهه را هم رها نکرد و با وجودي که دو برادرش هم شهيد شده بودند ولي همواره در مناطق جنگي حضور داشت .
عشق به شهادت سبب شد تا در بيست و سوم خرداد ماه سال 1367 در عمليات بیت المقدس 7 پس از ابراز رشادت و حماسه آفريني در مبارزه با دشمن بعثي به فيض رفيع شهادت برسد ، و در کنار دو برادر شهيدش در بهشت برين آرام بگيرد . روحش شاد و يادش گرامي باد . والسلام .
(متن مناجات)
خدايا نمي دانم چه مي خواهم که بنويسم همين را مي دانم که مي خواهم مطلبي يادداشت کنم که من را به خودم بر مي گرداند و روح مرا زنده مي کند
مي دانم مطلبي را مي خواهم بنويسم که وقتي به ياد آن مي افتم مرا به سوي تو راهنمايي مي کند
خدايا چرا بايد من گنهکار باشم؟ چرا بايد غريق رحمت تو قرار نگيرم .
خدا چرا انقدر نقش من بر روح من غلبه کرده چرا اين نفس نمي گذارد که من از زندگي مادي رها شوم و به سوي تو آيم
خدا چرا مرا به سوي خود نمي خواني؟
خدا چرا اين حالات عرفاني فقط مرا در لحظه اي فرا مي گيرد و بعد از يادم مي رود .
خدايا نفسم مرا انساني عصيان کرده و سرکش هستم. از قانون تو پيروي نکردم با پدر و مادر خود بد رفتار بودم . با برادر و خواهر خود بد رفتار بودم ... خدايا چه کار کنم که اينجا نفس مرا رها کند و من از زندان نفس نجات پيدا کنم . خدايا چرا من اينقدر در فکر پرورش جسمم هستم ولي در فکر پرورش روحم نيستم ، خدا چرا من اينقدر به فکر ماديات هستم ولي فکر معنويات نيستم مي دانم مطلبي را مي خواهم بنويسم که وقتي به ياد آن مي افتم مرا به سوي تو راهنمايي مي کند
خدايا چرا بايد من گنهکار باشم؟ چرا بايد غريق رحمت تو قرار نگيرم .
خدا چرا انقدر نقش من بر روح من غلبه کرده چرا اين نفس نمي گذارد که من از زندگي مادي رها شوم و به سوي تو آيم
خدا چرا مرا به سوي خود نمي خواني؟
خدا چرا اين حالات عرفاني فقط مرا در لحظه اي فرا مي گيرد و بعد از يادم مي رود .
خدايا چقدر من ادعاي ادامه دهنده راه شهيدان بودم ولي نتوانستم خدايا من چقدر مدعي بودم که بايد ادامه دهنده راه احمد و خسرو باشم اما همه اش حرفي بيش نبود خدايا چرا وقتي که شکمم سير مي شود ياد ترا فراموش مي کنم . اما وقتي بر سر عکس هاي کودکیم مي روم يا سختي که بر من وارده شده دوباره ترا بياد مي آورم و از تو مي خواهم که مرا ببخشي يا مرا در زير سايه خود قرار مي دهي .
خدايا وقتي که کوچکتر بودم براي اسلام قدري کمک مي کردم اما حالا که کمي بزرگتر شده ام مرا نفس قرار گرفته است و من دست از اينکه با انقلاب باشم کشيده ام و راه انحراف را پيش گرفته ام .خدايا وقتي که کوچک بودم و هنوز جنگ نبود عاشق اين بودم که در بسيج خدمت کنم . و وقتي که جنگ شد عاشق بودم که در راه تو جهاد کنم . خدايا وقتي که چند دانه مو در صورتم رشد کرد فکر مي کردم که بزرگ شده و مي توانم به جبهه برم اما دانستم که نفس مرا امان نمي دهد و مرا راه امان نمي دهد و مرا راه کنج مي کشاند
و خدايا اگر راهنمايي تو نبود من به گوشه اي پرت شده بودم و بدبخت شده بودم خدايا وقتي که موهاي صورتم بيشتر شما فکر آن بودم که من انساني بزرگ هستم و ديگري کسي نمي تواند جلوي من بايستيد و اين غرور بود که مرا را از راه بدر کرد . خدايا اين غرور بود که باعث شد من احترام پدر و مادر و خواهر و برادر را قائل نشوم . و خدا باز در اينجا راهنمايي تو بود که توانست مرا از اين منجلاب نجات دهد .
خدايا وقتي که من به کميته آبادان رفتم ، تو باعث شدي تا آدم هاي خوبي با من بيفتند و مرا راهنمايي کنند اما ، مگر اينجا نفس اجازه داد که من راهنمايي بشوم که هر چند از آدمهاي بد بيزار بودم اما اين نفس بود که مرا تشويق کرد تا با انسانهاي بد آشنا شوم و در بعضي از کارها با آنها شريک شوم . خدايا من بر نفس خودم ستم روا داشتم و من بر نفس خودم ظلم . چرا که من غرور داشتم
خدايا پدر و مادر و برادر و خواهرانم را از من راضي بگردان خدايا روز به روز از عمر من مي گذرد خدايا کمک کن تا در روزهايي که مي گذرد همه اش همه مان راضي کردن تو باشد .
والسلام
محمد رضا ابول پور فرد
تاريخ 5/5/62 .
محمد رضا ابول پور فرد
تاريخ 5/5/62 .
نظر شما
