مروری بر زندگی نامه شهید حیدر ساور سفلی
فنی هوایی شهید: سرتیپ 2 حیدر ساور سفلی
تاریخ تولد: 1333
تاریخ شهادت: 8/10/1365
یگان: هوانیروز
محل تولد: النگ کردکوی
محل شهادت: مسجدسلیمان
محل دفن: روستای النگ کردکوی
جهاد و جنگ عیار شهادت مرد است
که آبدیده نگردد حدید تا سرد است
«کیومرث عباسی»
حضور نظامی و استخدام او در هوانیروز سال 1352 با مدرک دیپلم می‌باشد. با پشت‌سر گذاشتن دوره نظامی و یادگیری زبان انگلیسی، جهت گذراندن دوره‌های تخصصی به مرکز آموزش هوانیروز اصفهان اعزام گردید. با اتمام کلاس‌های شناسایی اجزاء قطعات بالگرد به دوره عمومی تعمیرات اعزام گردید و در انتها با گذراندن کلاس سرپرست نگهداری و تعمیر موفق به دریافت مدرک سوپروایزر شد. تلاش بی‌وقفه او پس از دو سال آموزش‌های مختلف به ثمر نشست و با درجه همافری در پایگاه هوانیروز مسجدسلیمان مستقر در اصفهان به انجام وظیفه مشغول شد.
کارنامه همافر ساورسفلی را باید از دو منظر در طول حیات نظامی و شخصی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. در مرحله اول ایمان عمیق و شناخت قلب او نسبت به پروردگار همراه با وظیفه‌شناسی مطلق، و مرحله دوم، درایت و مدیریت بالا در حیطه شغلی با دانش و آگاهی در زمینه‌های صنایع فنی هوایی از او شخصیتی انگشت‌نما ساخته بود.
اوج فعالیت همافر ساورسفلی را می‌توان بعد از انقلاب در هوانیروز به خوبی لمس کرد. با خروج مستشاران و استادان آمریکایی مسئولیت سنگینی از نظر تعمیرات بالگردهای هوانیروز به دوش نیروهای فنی پروازی واگذار شده بود. همافر ساورسفلی و تعدادی دیگر از متخصصین ماهر درتلاشی شبانه‌روز تحولی عمیق در راستای اتکا به نفس و خودباوری در نیروهای فنی ایجاد و در مدتی کوتاه نشان دادند که قادر به انجام سخت‌ترین تعمیرات وسایل پرنده بدون متکی به بیگانه هستند. شروع جنگ تحمیلی صحنه دیگری از زندگی سرمتخصص ساورسفلی بود. حضور مداوم او همراه با تیم‌های عملیاتی تخصصی هوانیروز در جبهه‌های غرب و جنوب گویای احساس مسئولیت او در قبال کشور و ملتش بود. در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش چنین نوشته است:
(ارتشی هستم و به این عنوان با پای خودم استخدام شد، لذا با رغبت و میل باطنی به مأموریت می‌روم).
در وصیت‌نامه سرهمافر ساورسفلی صراحتا می‌خونیم که در ایمان به خدای واحد و پیروی از پیامبر و معصومین و ولایت فقیه قلم زده است. و در انتهای آخرین نوشته حیات که قبل از آخرین مأموریت به قلم گرفته آورده است. (قبرم در جوار قبر برادر شهیدم مهدی ساورسفلی باشد بهتر است). و این مهم نشان دیگری از ایمان او و خانواده‌اش به انقلاب و ایران اسلام است که قبل از او شهید دیگری به پیشگاه پروردگار تقدیم کرده بودند.
آخرین مأموریت سرمتخصص فنی هوایی هوانیروز که با درجه سرهمافری انجام وظیفه می‌کرد در تاریخ دوم دیماه 1365 می‌باشد. او با گرفتن حکم مأموریت چندین روز به‌علت متغیر بودن هوا قادر به رفتن نبوده، و هربار که دوستان از او سؤال می‌کنند چرا بازگشتی؟ با خنده جواب می‌داده است: داماد را از حجله بازگردانده‌اند.
و این حجله مقدس بالاخره او را به‌خود خواند و با زینت شهادت آذینش بست . هشتم دیماه 1365 ـ مسجدسلیمان ـ پایگاه هوانیروز.
ساعتی از ظهر نگذشته بود که نیروهای هوانیروز امور پرواز و تعمیرات در بیرون و داخل آشیانه هستند. فرمانده پایگاه سرهنگ نصرالله آسیایی نظارت بر نیروهای زیردستش دارد. یکباره پایگاه به لرزه در می‌آید و سقف آشیانه فرو می‌ریزد به دنبالش صدای کرکننده آژیر قرمز خبر از حمله ناجوانمردانه دشمن می‌دهد. در آن بمباران خلبان آسیایی و 6 نفر از یاران وفادارش (سرگرد خلبان حسین شاه ملکی ـ سرهمافر فنی هوایی بهروز جدیری ـ سرهمافر هوایی فنی غلامحسین سیاح‌پور ـ سرهنگ خلبان اصغر داوطلبی ـ سرهمافر فنی هوایی حیدر ساور سفلی و ...) جامه مقدس شهادت در برمی‌گیرند و به‌دیدار معبود می‌شتابند.
حیدر ساورسفلی با درجه سرتیپ دومی در آمار شهدای هوانیروز و جنگ منظور شده و مزارش در زادگاهش می‌باشد.
منبع: راهیان معراج
