چهارم اردیبهشت سالروز تولد اولین شهید شهرستان مانه وسملقان

زندگینامه شهید محمد رضا جوادی

 محمد رضا جوادی در شهر آشخانه در خانواده ای کشاورز دیده به جهان گشود . او نیز مانند تمام کودکان هم سن و سال خودش در سن هفت سالگی به مدرسه عنصری رفت . او بدلیل مشکلات مالی خانواده فقط تا ابتدایی درس خواند و پس از فراقت از تحصیل در کار کشاورزی به پدر کمک کرد.

 او پس از اینکه دوران سربازی را گذراند به پیشنهاد مادرش به خواستگاری دختر خاله اش رفت . خانواده خاله اش هم از خواستگاری محمد رضا استقبال کردند .پدرخانمش مبلغ چهار هزار تومان برای مهریه و چهار هزار تومان هم برای جهیزیه تعیین کرد و بعد از چند روز عروسی مفصلی که دو شبانه روز به طول انجامید ، گرفتند.

 سال 55 آنها صاحب پسری شدند و محمدرضا با همفکری همسرش نام مجید را برای فرزندش انتخاب کرد . او خیلی فرزندش را دوست داشت و هرجا می رفت او را هم با خود می برد. در اوایل انقلاب که کمیته تشکیل شده بود محمد رضا در آنجا ثبت نام کرد و عضو کمیته شد. آن موقع آشخانه کمیته نداشت بلکه او به شهر قاضی می رفت.

 محمدرضا که دیگر وقت آن را نداشت که کشاورزی کند تمام مدت وقت خود را صرف خدمت به مردم کرده بود و وقتی جنگ ایران و عراق شروع شد او نیز برای خدمت در جبهه ها ثبت نام کردو به جبهه اعزام شد.

 در سال 59 او صاحب دختری شد ولی خودش موقع تولد فرزندش در خانه نبود . وقتی به خانه آمد دید خدا دختری به او عطا فرموده و او نام دخترش را مریم گذاشت و دوباره عازم جبهه شد . او در آن زمان یا در جبهه بود یا در کمیته و کم پیش می آمد که در خانه باشد . او در جبهه دژبان شد و بعدها درجه دار شده بود.

 سال 60 ، خدا دختر دیگری به محمدرضا و همسرش عطا کرد . آنها اسم دخترشان را اعظم گذاشتند و همان سال که تازه پنج سال از زندگی مشترک آنها می گذشت ، محمدرضا برای شرکت در عملیاتی از سپاه عازم جبهه می شود و 45 روز بعد در تاریخ 24 آذرماه در جبهه های حق علیه باطل به شهادت می رسد . او همرزم علی جان حیاتی ، جهان سلطان بهادری و رحیم حسن زاده بود.

 شهید جوادی که در جبهه از ناحیه سر مجروح می شود 5 روز در بیمارستانی بستری بوده و با اینکه از کارکنان بیمارستان درخواست می کند که به خانواده اش اطلاع دهند اما آنها کوتاهی می کنند و کسی به خانواده اش خبر مجروحیتش را نمی دهد . تا اینکه بالاخره بعد از 5 روز در همان بیمارستان به علت شدت جراحات به درجه رفیع شهادت می رسد و پس از دو روز از ناحیه سپاه چند نفر به خانه شهید جوادی مراجعه و خبر شهادت وی را به خانواده می دهند.

 ایشان اولین شهید شهرستان مانه و سملقان بودند و مردم که از شهادت این عزیز بسیار ناراحت بودند خیلی باشکوه در تشییع پیکر این شهید عزیز شرکت کردند و او را در گلزار شهدای آشخانه دفن کردند.

 با اینکه او از یاران باوفای انقلاب بود و خیلی زود از میان ما رفت اما یاد و خاطرش بعنوان اولین شهید آشخانه همیشه در یاد مردم آشخانه جاودان است.

 روحش شاد.