وصیت نامه شهید حسین صدری در سالروز شهادت
حسین صدری
شهید حسین صدری فرزند محمد باقردر تاريخ1/3/46 در روستای کندج متولد شد.
تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در زادگاهش گذراند و در طريق اندوختن دانش پيش مي رفت؛ ولی اين حرکت تا مقطع راهنمايي بيشتر ادامه نيافت و برای به حرکت در آوردن چرخهای زندگي به کمک پدر شتافت؛ اما گامهای استوارش همپای امت حزب الله و ديگر جوانان اين مرز و بوم، پيش مي رفت.
با اعزام به خدمت مقدس سربازی و شرکت در يک دوره ی آموزش نظامي،دست و بازويش با سلاح آشنا شد و به جبهه شتافت تا آتش خشمش را از لوله ی سلاحش، نثار سينه ی متجاوزان کند.
شهيد صدری، سربازی که شهادت زينت زندگي اش شد و برای خود و خانواده افتخار آفريد.
تربيت شايسته ی والدين و محيط سالم و بي ريای روستا و کار در کنار پدری زحمت کش، از او نوجواني مودب و دارای اخلاق پسنديده ساخته بود و شهيد صدری اين خصايص نيکو را تا پايان عمر به همراه داشت، تا وقتي که پرونده ی زندگي نورانيش، در مورخه ی21/1/67 در منطقه ی پنجوين به مهر شهادت آراسته گشت و جان پاکش به افقهای ابديت پر کشيد و پيکرش از ديدگان دنيايي ما ناپديد شد و پس از سالها، بقايای جسم مطهرش به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.
آری او نه تنها از جان، که حتي از جسم خويش نيز گذشت.
فيض و فوز شهادت، ارزاني اش باد.
گفتا به ره عشق سفربايد کرد
ره پر زحرامي است ، خطر بايد کرد
ياشوق سفر زسر برون بايد کرد
يا در ره عشق ترک سر بايد کرد
منبع : اداره هنری ، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی