وصیت نامه شهید والامقام سیدمحمدبابایی هفت روز قبل ازشهادتش

نام  :سيدمحمد
نام خانوادگى  :بابايى
نام پدر :سيدمحمود
تاريخ‌تولد  :22/08/1349
ش.ش   :1639
محل‌صدورشناسنامه   :تهران
 تاريخ شهادت  :05/05/67

بسم رب الشهدا و الصديقين
خداوند منان توفيق داد به اين بنده حقير كه براى اهداف مقدس عاليه اسلام و برافراشته شدن كلمه حق بر روى زمين در راهش سلاح را بر گيرم و به سوى دشمن یورش ببرم و اين خود يك جهاد مقدسى است كه به امر قرآن و عترت پيامبر و فرمان مرجع عاليقدر جهان تشيع حضرت امام مدظله العالى انجام داده‌ام.
باشد كه مورد رضاى حق تعالى قرار گيرد،اما سخنى با دوستان عزيزم و برادران بسيج مسجد امام حسين (ع) دارم و اين است كه ادامه‌دهنده راه عزيزانمان باشند و آنجائى كه درس مى‌خوانند با جديت تمام به تحصيل ادامه دهند به اميد خداوند با دستشان مشت محكمى به دهان كسانى باشند كه تخصص خود را در اختيار بيگانه قرار داده‌اند و اميد است دانشگاههاى ما گروهى متخصص و متعهد تحويل جامعه دهند و هيئت مكتب الحسين (ع) را هم خالى نگذاريد لذا همين  عذادرايهاست كه نام آقا امام حسين (ع) و نام اسلام را نگه داشته است و اما آقاى جعفرى سرپرست ياران امام زمان (عج) اميدوارم كه اين بار حقير را ببخشيد و از تقصيراتشان بگذريد و اميدوارم هميشه در كارتان بخصوص در فعاليتهاى بسيج موفق و پيروز باشيد و از تمامى برادران بسيج و محل ،از جمله،آقاى ادبى ،تقوى ،خادم شمس ،مطلبى ،شهرابى ،جعفرى ، و تمامى برادرانم طلب بخشش مى‌كنم و اميدوارم بنده را حلال كنيد.
و اما شما پدر و مادر عزيزم،هر چند من فرزند خوبى براى شما نبودم و آن گونه كه شايسته شما بود نتوانستم اداى احترام كنم،اميدوارم كه اين فرزند حقيرتان را ببخشيد و راضى باشيد و خداوند انشاالله صبرى عظيم به شما عطا نمايدو از شهادت من و به خاطر من عذاراى نكنيد و سياه نپوشيد دنيا محل گذر است ما نيامديم كه به هستيهاى دنيا دل ببنديم 7ما نيامديم كه هر چه هست و نيست براى خودمان جمع كنيم (بالاخره چى )بايد از اين دنياى فانى دل كند و رفت،جايى كه تمام انسانها مسير آخرشان به آنجا منتهى مى‌شود و چه خوشا در راه خدا در راه دين خدا بروند .اين دنيايى كه در آن زندگى مى‌كنيم يك دنياى بى‌ارزش است و بايد از آن عبور كرد و رفت و به شما عزيزان توصيه مى‌كنم كه به فرمان امام عزيزمان گوش دهيد كه در غير اين صورت در روز محشر خون شهدا جلوگير شما خواهد شد و كشته شدن در راه وصال دوست را افتخار خود بدانيد كه اينگونه امامان ما از حضرت على (ع) تا امام حسن عسگرى (ع) به ضربت شمشير خصم و يا به زهر كين به شهادت رسيدند.و اما در مورد محل دفنم،اگر پيكرم به دستان رسيد ،بدنم را در امام زاده على اكبر دفن كنيد و به كسى بدهكار نيستم ،فقط برايم نماز بخوانيد و از همه و آشنايان حلاليت بطلبيد.
والسلام
يا زهرا السلام الله عليها
29/04/67
الحقير
سيدمحمد بابايى  
منبع: مرکزاسنادبنیادشهیدوامورایثارگران تهران بزرگ