شهید سید مهدی موسوی ویری: چگونه زيستن را بايد از خدا و به وسيله دوست طلبيد
««بسم الله الرحمن الرحيم »»
در لحظه هاى حساس و زندگى آفرين و يا ...... انسان به چه چيزى و به چه نيرويى نياز دارد و آن لحظه اى كه انسان در مخمصه‌اى قرار مى‌گيرد و تنها به فكر خويش است و بس و در آن لحظه فقط خدا را صدا مى‌زند و اگر كسى را در كمك خويش ببيند بمانند اين است كه كه نجات پيدا كرده و ديگر خدا را صدا نمى زند يا كمتر صدا مي زند. آرى لحظه‌اى كه در دو راهى گير كند چه كسى را بايد يافت دوست را و يا خدا را و يا هر دو را.
آيا خدا انسان را به ياد دوست مى‌اندازد و يا دوست انسان را به ياد خدا مى اندازد؟ كدامين بهترند آنكه باقى است يا آنكه فانى است؟ آنكه انسان را يابنده مي كند و يا آنكه به باد فنا مي دهد.
در خود اين انتخاب كردن نيز لحظه‌اى حساس و زندگى ساز است و بايد ببينيم كه چرا و چگونه بايد انتخاب كرد.
چون انسان تنها نمى تواند زندگى كند و بايد هميشه در راهى كه مى رود (زندگى مي كند) همراهى داشته باشد تا در سختى‌ها و آزمايشها و خوشي ها و ناخوشي ها همراه او و شريك او باشد.
انسان بايد كسى را داشته باشد تا بتواند با آن و يا آنان درد همديگر را فهميده و در صورت امكان آن درد را دوا كند يا حداقل تسكين دهد.
آرى دردهاى مادى و معنوى و هر دو با هم در يكى، لحظه‌اى كه انسان نياز به ماديات پيدا مي كند بايد او را همراهى باشد و در صورتى كه نياز به معنويت پيدا مي كند و يا لحظه‌اى كه روح و روان شخصى در عذابى گرفتار مى‌آيد بايد او را همراهى باشد.
حالا اين همراه چگونه و چه كسى باشد. چه كس؟
آرى شخصى كه مي خواهد همراهى (دوستى ) براى زندگى انتخاب كند چه كسى باشد و چگونه باشد.
و در دنياى فانى مختصر افرادى پيدا مي شوند كه دنيا را براى خود آنقدر كوچك مي دانند كه همانند اين باشد كه آن را در قفسى زندانى كرده‌اى و هميشه از خدا خواهند كه آنان را از اين قفس نجات دهد (بوسيله مرگ). آرى دنيايى كه فانى و زود گذر است چگونه بايد در آن پايدار بود.
به قول قديمى‌ها دو چيز در آن باقى مى‌ماند يكى اعمال خوب و ديگرى اعمال بد انسان.
و انسان را از روى همين اعمال مى شناسند و ما بايد ببينيم كه چگونه بايد از اعمال زشت و ناپسند دورى كرده و به اعمال خوب روى آورد و خودمان روزى خوب شويم.
به نظر من فقط چيزى كه مي تواند انسان را 180 درجه تغيير دهد در راه ، چه فكرى و عقيدتى و چه عمل اراده انسان و ديگرى دوست، آرى دوست. تمام كارهاى انسان به خاطر دوست است و احاديثى داريم كه رسول اكرم (ص) مى‌فرمايد :
با افراد ناپاك ننشين كه تو را از روى آنها و با مصاحبت آنان مى شناسند.
چگونه زيستن را بايد از خدا و به وسيله دوست طلبيد و ياد گرفت دوست همچون كسى مى‌ماند كه ما خود را تشبيه به آئينه و يا چيزشفاف و تميز بكنيم و اگر دوست بنشیند و گرد و غبار را از روى آئينه بزدايد ما همچنان شفاف و نورانى و ظريف و تميز خواهيم بود و اگر خودش هم كمك كند و خاك بر روى آئينه بريزد زمانى فرا مي رسد كه آئينه و يا آن شى محو مى‌گردد و عمل دوست ناباب نيز چنين است و مي رسد روزى كه انسان را به فنا مي كشد.
ما اگر مى‌خواهيم كسى باشيم كه هميشه پاك باشيم بايد كسى را انتخاب كنيم كه در مثال اولى آورديم و داريم كه (المؤمن المرعات المؤمن) مومن آئينه مومن است.
همانگونه كه در آئينه‌اى نگريم و آئينه بدون هيچ ترسى عيبهاى ما را مى گويد و اگر او را تكه تكه كنيم باز هم مى گويد. دوست بايد چنين باشد و عيبهاى شخصى را بگويد و حتى درصدد عيب زدايى (گردرويى آئينه) نيز بر آيد و نه اينكه تنها او اين چنين باشد بلكه ماهم نيز بايد چنين باشيم و چگونه بايد اينگونه اشخاص را يافت؟
آرى پيدا كردن دوست آسان است و نگهدارى حرمت خيلى سخت اما به نظر من دوست خوب هم كمياب است و كيميا و نگهدارى آن سخت تر از سخت و آسان تر از آسان و اينك كه ما در جبهه‌ها هستيم و به نظر من فقط در اين جبهه ها مى شود دوست خوب را پيدا كرد (البته تمام رزمندگان خوب هستند و ليكن خوبترها را بايد شناخت) و اگر پيدا كرد مى‌بايد دوستى با آن چيد و او را رها نكرد و فردى كه خوب باشد اصلا چهره او فرياد مي كشد و ناخود آگاه انسان را به سوى خود مي كشد. نورانيت خاص دارد.
صداقت او را و پاكى او را نشان مي دهد انسان را با عرفانيت خود به سوى خود جذب مي كند و انسان ناخودآگاه جذب مى شود و در او ذوب مي شود و مى خواهد آن گونه باشد كه او هست زيرا او خوب است و اساسا فطرت انسان است كه هميشه مردم او را دوست خوب و فردى خوب بشناسد.
من كه بايد بميرم و اين دنيا را وداع كنم پس چه بهتر كه در راه خدا كشته شوم.
اى بسيجى ها شما كه دنيايى نداشته‌ايد هميشه در جبهه‌ها در بيابانها در چادرها و سنگرها به سر برده‌ايد و از نعمتهاى مادى دنيا دور بوده‌ايد دنيايتان را كه اينگونه گذرانديد پس بياييد تا كارى كنيم كه آخرتى داشته باشيم.
از ملت شهيد پرور در صحنه مي خواهم كه قدر و منزلت اين امام عزيز را بدانيد و تنها راه پيروزى در اطاعت و پيروى از امام است.
««والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته »»
منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم
