مروری بر زندگینامه شهید نعمت اله داودی ایله ای
پدر شهید: فرزند شهیدم از بدو تولد تا موقع شهادت هر کاری که انجام داده خاطره می باشد. ایشان در روستای ایله باخزر از حومه های شهرستان تایباد متولد گشته و دوران ابتدایی را در این روستا تمام کرده و دوران راهنمایی را در شهرستان تایباد و مشهد گذرانده و پس از دوران راهنمایی چون برادر بزرگش در تهران بود به تهران آمد (1354).
روزها تا ساعت 12 در هنرستان حزب اله فعلی (محمدطاهر بهادری) مشغول به تحصیل بود و از ساعت 12 به بعد در پیچ شمیران چلوکبابی برایان برای امرار معاش خود و اینجانب مشغول به کار بود؛ و چون این شهید به تهران آمد ما هم از روستای خود که با کشاورزی امرار معاش می کردیم مهاجرت به تهران نمودیم تا اینکه در سال 1357 که ایشان در سال دوم رشته خدمات بودند در راه پیروزی انقلاب با دیگر برادران به فعالیت مشغول شدند.
در روز 22 بهمن 1357 صبح که از خانه خارج شدند با تمام خانواده خداحافظی کردند و حلالیت طلبیدند و هیچوقت فراموش نمی شود که ایشان آن روز با شلوار سفید و پیراهن سفید از منزل خارج شدند و حدود ساعت 12 یا بیشتر بود که تلفن به محل کار برادرش نمود که ما الان پادگان عشرت آباد را تصرف کرده ایم و همراه برادران عازم باغشاه هستیم (پادگاه باغشاه) و این آخرین تلفنی بود که به ما شد و تا ساعت 12 شب منتظر آمدن ایشان بودیم که نیامدند و از صبح زود روز 23 بهمن به جستجو برآمدیم و هر کدام از ما سراغ بیمارستان و جاهای دیگر که گمان می کردیم شهدا را می برند رفتیم تا اینکه یکی از فامیل (پسرعموی شهید) در روز 24 بهمن ماه هنگام تخلیه شهدا در بهشت زهرا شناسایی و برای تحویل به بهشت زهرا رفتیم و شهید خود را 19 ساله بود دفن کردیم.
بهترین خاطره از شهید این بود هیچوقت دست از کار کردن بر نمی داشت و در کوچکترین فرصت حتی در روستا به کارهای کشاورزی کمک و همراه ما بود و با ایمان و تقوای خود همه ما را نسبت به یکدیگر مهربان تر می نمود.
