شهید «حسینعلی دلدارتربتی» متولد 1324 که در 9دی ماه 1357 به مقام رفیع شهادت نائل شد.

زندگینامه شهید «حسینعلی دلدارتربتی»

متولد:1324

شهادت:9دی ماه 1357

شهید حسینعلی دلدار تربتی به سال 1324 هجری شمسی در خانواده زحمتکش و مذهبی آقای غلامحسین دلدار تربتی در تربت حیدریه دیده به جهان گشود.

دوران کودکی را به سختی و ناملایمات موجود در کنار خانواده سپری نمود تا اینکه در شش سالگی پدرش از دنیا رفت. بعد از فوت پدر سرپرستی و زحمت تربیت وی را مادر مهربانش به جان خرید و با درآمد کمی که از راه چرخ ریسی بدست می­آورد امرار معاش می­کردند.

وضعیت نامطلوب اقتصادی و درآمد کم آنها حسینعلی را از نعمت درس خواندن محروم ساخت.

به جهت تامین مخارج زندگی و کمک به مادرش حسینعلی هم به کارگری مشغول شد. وی در آن سنین نوجوانی کم کم بار مسئولیت بیشتری را در وجود خود احساس کرد و با تلاش و جدیت فراوان جهت کسب روزی حلال گام برمی­داشت.

حسن اخلاق و رفتار دوست داشتنی حسینعلی و همچنین کمک به دوستان و همسایگان در مواقع سختی او را مورد مهر و محبت دیگران قرار داده بود و خودش سعی در انجام رفتاری داشت که کسی را از خود ناراحت نکند.

در بیست و دو سالگی تصمیم به ازدواج گرفت که حاصل این پیوند شش فرزند را برای او به یادگار گذاشت.

وی چند سالی را در مغازه نانوایی به کار مشغول بود اما چون درآمدش جوابگوی مخارج زندگی خود و مادرش نبود تصمیم به تغییر شغل گرفت و پس از مدت دو سال که در حرفه صافکاری و نقاشی ماشین با مزد کم به شاگردی مشغول بود مغازه­ای برای خود سرو پا کرده و به طور مستقل به امر معاش پرداخت.

همزمان با اوج­گیری مبارزات مردمی علیه رژیم منفور پهلوی وی به صف مردم مبارز تربت حیدریه پیوست و با فعالیت­های شبانه­روزی خود در به ثمر رسیدن نهال انقلاب اسلامی خدمات فراوانی انجام داد. وی در جریان این مبارزات به شهرهای مشهد، کاشمر و روستاهای اطراف تربت حیدریه می­رفت و با پخش اعلامیه­های حضرت امام (ره) به تبلیغ و ارشاد مردم می­پرداخت. بیشتر اوقات هنگام برپایی تظاهرات در مشهد به آنجا می­رفت و با حضور فعال خود همیشه پشتیبانی خود را از انقلاب اسلامی نشان می­داد و حتی به واسطه فعالیت­های مبارزاتی­اش مدت 10 روز مورد تعقیب عوامل ساواک قرار گرفت و پس از دستگیری مدت 24 ساعت را در زندان به سر برد. پس از آزادی از زندان دوباره شروع به فعالیت­های انقلابی نمود و این بار آشکارتر از قبل در صحنه­های مبارزاتی حضور داشت.

سرانجام پس از فعالیت­های گسترده در حمایت از انقلاب اسلامی و در ادامه مبارزاتش در نهم دی­ماه سال 1357 هنگامی که درگیری­های مردم با مزدوران شاه خائن به اوج خود رسیده بود و مردم دلیر تربت حیدریه اراده کردند تا پیش از دیگر شهرهای کشور در پی برقراری استقلال و بیرون راندن عوامل دست نشانده حکومت پهلوی باشند، در حین پایین کشیدن مجسمه شاه مورد اصابت گلوله دژخیمان قرار گرفت و به خیل شهدای عزیز پیوست.

«یادش گرامی و راهش پر رهروباد»

ارسال از مجتبی پریشان،تربت حیدریه.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده