ما از مرگ نمى ترسيم آنها بايد بترسند كه مردن را فنا شدن مى دانند شهادت يك رستگارى بزرگ است
در تاريخ 15/7/65
بسم الله الرحمن الرحيم
وصيت نامه قهرمان گريوانى
ما از مردن نمى ترسيم و نبايد بترسيم آنها بايد بترسند كه مردن را فنا شدن مى دانند شهادت يك رستگارى بزرگ است. من شهادت در راه حق و اهداف الهى را افتخار جاودان مى دانم براى ملت ما شهادت يك رستگارى بزرگ است و بچه خردسال و پيرمرد بزرگ آرزوى شهادت مى كنند مگر دشمن قدرت آن دارد كه با جنايت خود مكارم و ارزشهاى انسانى شهيدان عزيز ما را از آنان سلب كند درود خدا و سلام امت اسلامى بر اين خط سرخ شهادت و رحمت بى پايان حق تعالى بر شهيدان اين خط در طول تاريخ منطق مطلق صدر اسلام است كه اگر بكشيد بهشت مى رويد اگر كشته شويد بهشت مى رويد اين منطق شكست ندارد خداى تبارك و تعالى به ما هم فرصت را بدهد كه در راه او شهيد شويم ما از هيچ چيز نمى ترسيم وقتى كه با خدا باشيم براى اين كه اگر كشته بشويم و با خدا باشيم سعادتمنديم و اگر بكشيم هم سعادتمنديم برنامه اسلام از عصر وحى تا كنون بر شهادت توأم با شهادت بوده قتال در راه خدا و راه مستضعفين در رأس برنامه هاى اسلام است شهادت در راه خداوند زندگى افتخارآميز ابدى و چراغ هدايت براى ملتها است ما شهادت را يك فوز عظيم مى دانيم و ملت ما شهادت را با جان و دل قبول مى كند ما بايد اين توجه را هيچ وقت از خود بيرون نكنيم از مغز خود بيرون نكنيم كه ما بندگان خدا هستيم و در راه او و سبيل او حركت مى كنيم و پيشروى مى كنيم اگر شهادت نصيب شد سعادت است و اگر پيروزى نصيب شد سعادت است مادر و خواهر دلم مى خواهد بعد از شهادتم راه زينب را ادامه دهيد و زينب گونه باشيد همچنان كه ما راه حسين بن على را پيش گرفتيم شما هم راه زينب عليه السلام را پيشه خود سازيد و با صبر مشت محكمى بر دهان دشمنان اسلام بكوبيد مرگ براى من مادر جان عروسى است و اين آرزوى قلبى من بود همان طور كه مولايم على عليه السلام فرمودند مسلمان بايد روزى سه بار از خداوند طلب مرگ كند. و از مرگ نترسد عروسى من شهادت است و صفير گلوله عقد ما را خواهد خواند و در پوششى از خون تازه و سرخ و بارش نقل سرب در حجله سنگر عروس شهادت را به آغوش خواهم كشيد امام حسين (ع) فرمود اگر دين خدا با خون من زنده مى گردد پس اى شمشيرها بر من فرود آييد من كه حتى ذره اى از خاك پاى آن بزرگوار نيستم حداقل مى توانم در راه تحقق اسلام خون بى ارزش خود را نثار كنم.
تنها چيزى كه مى تواند گلوى مرا سيراب كند شهادت است و من شهادت را با آغوش باز استقبال كنم كه شهادت برايم از عسل شيرين‌تر است دوستان پدر و مادرم خواهرم در خط الله باشيد و از اين خط جدا نشويد و اگر جدا شديد بين من و شما قطع رابطه خواهد شد مادرم مرا ببخش و مرا حلال كن كه با تو خداحافظى نكردم چون امكان داشت شما مانع جبهه رفتن من شويد و من ايمانم اجازه نمى داد كه در اين جا بمانم و دوستانم در جبهه شهيد شوند ما اين قدر در درياى خون شنا مى كنيم تا در ساحل آزادى پياده شوم و كربلا را فتح كنم.
پدر و مادرم در اين برهه از زمان براى فرزندتان آرزوى پيوستن به على اكبر حسين (ع) را داشته باشيد و بر خود بباليد كه امانت خدا را به خود خدا برگردانيد. من تنها آرزويم اين است كه مرگم براى اسلام سربلندى و براى شما پدر و مادرم افتخار و براى ملت درسى باشد و در آخر نيز از شما و از تمام فاميل حلاليت مى طلبم و انشاء الله مرگ من باعث تداوم بخشيدن هر چه بيشتر براى انقلاب اسلامى ايران بوده باشد و من از همه مى خواهم كه دعا به جان امام را فراموش نكنند زيرا او بود كه اين ملت را از زير ظلمت و گناه بيرون كشيد و ما را دوباره به راه مستقيم و راه الله كشانيد.
