سخنم با بعضی مسئولین است که به فکر فرهنگ مردم باشید و احساس مسئولیت کنید. شهر را پر از معنویت کنید، سنگر خالی شهدا را پر کنید و نگذارید بیگانه در کشور ما جای بگیرد.
به گزارش نوید شاهد از کرمان، شهید علی صادقی سال 1344 در روستای«جزفطن» از توابع جیرفت به دنیا آمد. علی همان جا ادامه تحصیل داد تا اینکه به دورة راهنمایی رسید. شهید صادقی بعد از دو سال برای تحصیل علوم دینی وارد حوزه علمیه امام صادق «ع» در جیرفت شد.

وی سپس به صورت داوطلبانه عازم جبهه شد و در عملیات کربلای 5 در تاريخ 4 بهمن ماه 1365 به آرزوی دیرینه اش یعنی «لقای پروردگار و شهادت» رسید .

بخشی از وصیّت نامه شهید علی صادقی :

روی سخنم با آن دسته از کسانی است که هنوز احساس در برابر جنگ مسئولیت نمی کنند . روزی که شهید می آورند ، لباس سیاه به تن می کنند و شعار «برادر شهیدم راهت ادامه دارد » را سر می دهند ، ولی بعد از چند روزی همان می و همان ساقی .

سخن دیگرم با بعضی مسئولین است که گوشه شهر مثل خفاش دزد جمع شده اند و برای پست و مقام سرو صدا راه می اندازند . به فکر فرهنگ مردم باشید و احساس مسئولیت کنید . شهر را پر از معنویت کنید . سنگر خالی شهدا را پر کنید و نگذارید بیگانه در کشور ما جای بگیرد و زن و کودک ما را به اسارت ببرد.

ما مسافریم و باید برویم . برای شب اول قبر خود چه چیزی مهیّا کرده ایم ؟ پس برادر و خواهر، پدر و مادر باید مجهز شویم چون روزی باید رفت . وصیت دیگر من به شما جوانان عزیز این است که نگذارید سنگر شهدا خالی بماند و سلاحشان روی زمین زنگ بزند . سنگر آنها را پر کنید و نگذارید قلب امام از دست ما ناراحت شود .

خواهران گرامی ، چادر شما حجاب شماست . نگذارید و نپسندید فردای قیامت پیش حضرت زهرا«س» سر بزیر باشید . خواهرم سیاهی چادر تو ، مانند تیری بلکه برنده تر از تیر بر قلب دشمن و ضد انقلاب است.

شما باید با رعایت حجاب خود  مشت محکمی را بر دهان آنها  بزنید و فرزندان نیکو تحویل جامعه دهید . مادران ، از رفتن جوانان به جبهه جلوگیری نکنید و اگر نگذارید جوانان به جبهه بروند ، فردای قیامت پیش حضرت زهرا«س» سر بزیر هستید . مگر خون جوانان شما از خون علی اکبر و عباس و حضرت علی «ع» رنگین تر است؟

مسجد را ترک نکنید، زیرا خانه خداست. دعای کمیل و توسل را تعطیل نکنید، زیرا سلاح ماست . مصیبت و روضه خوانی را ترک نکنید و دست از دامان اهلبیت برندارید، زیرا رمز پیروزی ماست.

پدرم، شما که پیش خدا بیشتر آبرو داریی، از خدا بخواه که اسلام پیروز شود و راه کربلا را بر روی زائران حسین بگشاید و اما مادرم، بر سر مزارم برای من گریه نکن، بلکه برای علی اکبر حسین «ع» گریه کن . برای آزادی اسرا دعا کنید.

برادرانم ، شما باید سلاح خونین مرا به دست بگیرید و سنگرم را پر کنید که دشمن با خوشحالی در سنگرم نیاید، مسئولیت شما چند برابر است و باید جوانان از شما درس بگیرند باید راه مرا ادامه دهید. والسلام

انتهای پیام/
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده