زندگینامه شهید نوروز الوانی
نسیم صبحگاه روز دهم خرداد ماه سال 1343 وزیدن گرفت و خبر تولد نوزادی از این مرز و بوم را در حاشیه کویری خشک ، در روستائی با تلألؤهای رنگین خورشید ، به ارمغان آورد . آری ! خانه ای محقر در روستای « جز» از توابع شهرستان سربیشه ، در این روز، غرق شادی و هلهله گردید . شادی برای تولد پسری که او را نوروز نام نهادند . والدینش به سیمای خوش منظر او نظر می انداختند و شادیشان دو چندان می شد . هرچند که کلبه حقیرانه آنها ، امکانات مادی و درخور نداشت ، اما رونق کلبه ایشان با حضور این طفل ، گویی صد چندان شده بود . پسر خندان و زیبای ایشان ، تحت مراقبت و تربیت نیک پدر و مادر بزرگ شد و دوران ابتدائی را با علاقه وافری که به درس داشت ، به پایان رساند . همیشه سیما و چهره ای خندان داشت . خوش اخلاق بود و با خوبی و نیکی با دیگران مواجه می شد . علاقه عجیبی به امور مذهبی و دینی داشت و همیشه واجبات را به موقع و سر وقت انجام می داد . هرچند که علاقه شدید به درس و مدرسه داشت ولیکن شرایط اقتصادی خانواده و مشکلاتی که بر سر راه بود مانع از ادامه تحصیل وی شده و مجبور شد برای امرار معاش ، به کارگری و بنائی ساختمان روی آورد . تربیت صحیح خانوادگی ، حضور در صحنه های مبارزاتی علیه رژیم منحوس پهلوی و همراه شدن با مردم در راهپیمائیها وتظاهرات ، شرکت مشتاقانه در برنامه های بسیج و کمک به مردم ، عشق به امام (ره) و انقلاب ، حضور داوطلبانه در جبهه به مدت یکسال قبل از شروع خدمت زیر پرچم و دیگر فعالیتهای خدمت رسانی به انقلاب و مردم ، عوامل مهمی در بوجود آوردن روحیه ایثار و از خودگذشتگی در او بود . شهید نوروز الوانی ، مدت طولانی را با عوامل ضد انقلاب در کردستان و جبهه های غرب به مبارزه پرداخت و معتقد بود که همه مردم باید در تمامی صحنه های انقلاب حضور داشته باشند و به دشمنان فرصت ندهند . باید حافظ دستاوردهای انقلاب واسلام باشند . پس از یکسال که بسیجی وار در جبهه ها از کردستان تا هویزه و جبهه های جنوب فعالیت کرد ، به خدمت مقدس سربازی اعزام و دوباره در جبهه شروع به فعالیتهای بیشماری نمود . یک بار در همین ایام براثر اصابت ترکش خمپاره ، از ناحیه ابرو مجروح شد که بزودی بهبود یافت و دوباره به مناطق عملیاتی اعزام شد . او انگیزه اش را از حضور در جبهه و مناطق جنگی ، براندازی و نابودی دشمنان وضد انقلاب عنوان می کرد . بار آخر که به مرخصی آمد ، هنگام خداحافظی با والدینش ، ایشان را به شدت در بغل گرفت و بوسید ، گویا خبر داشت که این سفر دیگر بازگشتی ندارد . سرانجام پس از انجام عملیات بدر ، در جزیره مجنون ، به تاریخ 27/1/1364 بار رحیل بربست و با چهره زیبا وخندانش ، به دیدار معبود شتافت . روحش شاد ویادش گرامی .
منبع : اداره اسناد وانتشارات اداره کل بنیاد شهید وامور ایثارگران خراسان جنوبی
