فرازي از زندگي نامه شهيد احمد پسند/شهدای دانش آموز استان گیلان
پنجشنبه, ۲۰ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۱۲
فرازي از زندگي نامه شهيد احمد پسند
فرازي از زندگي نامه شهيد احمد پسند
شهيد بزرگوار احمد پسند در سال 1347 ديده به جهان گشود . او در يک خانواده مذهبي و متدين در روستاي سياهکلرود از توابع شهرستان رودسر ديده به جهان گشود . دوران کودکي را در دامان پدر و مادري دلسوز و مهربان پرورش يافت . سال چهارم ابتدايي بود که برادر بزرگش محمود به شهادت رسيد . با آنکه دوران کودکي اش را سپري مي کرد نسبت به شهادت برادرش بي تفاوت نبود و بسيار احساس وظيفه مي کرد و سعي مي کرد به وصيت برادرش جامه عمل بپوشاند و او معتقد بود که سنگر برادرانش خالي نماند و سوم راهنمايي بود که با پيروي از امام و رهبر خودش خودش را براي دفاع از اسلام و قرآن آماده نمود و بعد از دوران آموزش به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل اعزام شد . اعتقاد راسخ در تلاش کسب مقامات معنوي داشت و جبهه را بهترين وسيله رشد و تعالي خود مي دانست مي گفت جبهه هم سنگر مبارزه با شياطين خارجي است و هم سنگر مبارزه با هواهاي نفساني . او در چند عمليات شرکت داشت که در کربلاي 5 از ناحيه پاي چپ مجروح و در همان عمليات برادرش عزت الله به درجه رفيع شهادت نائل گرديد و به منزل آمد . او زماني که در منزل بود آرام و قرار نداشت و دائم مي گفت : بايد همواره از اسلام و قرآن و ناموسمان و مملکت دفاع کنيم . حرام است اگر در خانه بنشينيم مجدداً خانه و زندگي را براي خود تنگ ديد و دوباره راهي جبهه ها گرديد . 5 ماه بعد از شهادت برادرش عزت الله نگذشته بود که در سن 17 سالگي در منطقه ماووت عراق در عمليات نصر 4 ، 1366 شربت شهادت را نوشيد و به آرزوي ديرينه اش رسيد .
از خصوصيات بارزش ايشان بسيار نيکو و خوب بودند . صورت زيبا و چهره نوراني اش همه را مجذوب خودش مي کرد . نسبت به پدر و مادر و خواهران و بستگانش مهربان و رئوف بود . در بعد اعتقادي به شعائر و مراسمات مذهبي بالاخص نماز و روزه و عبادت و دعاها پايبند بودند . در سنگر مبارزه و جهاد خيلي شجاع و دلير بود . همسنگران وي از شجاعت و دليري او همواره ياد مي کنند
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
شهيد بزرگوار احمد پسند در سال 1347 ديده به جهان گشود . او در يک خانواده مذهبي و متدين در روستاي سياهکلرود از توابع شهرستان رودسر ديده به جهان گشود . دوران کودکي را در دامان پدر و مادري دلسوز و مهربان پرورش يافت . سال چهارم ابتدايي بود که برادر بزرگش محمود به شهادت رسيد . با آنکه دوران کودکي اش را سپري مي کرد نسبت به شهادت برادرش بي تفاوت نبود و بسيار احساس وظيفه مي کرد و سعي مي کرد به وصيت برادرش جامه عمل بپوشاند و او معتقد بود که سنگر برادرانش خالي نماند و سوم راهنمايي بود که با پيروي از امام و رهبر خودش خودش را براي دفاع از اسلام و قرآن آماده نمود و بعد از دوران آموزش به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل اعزام شد . اعتقاد راسخ در تلاش کسب مقامات معنوي داشت و جبهه را بهترين وسيله رشد و تعالي خود مي دانست مي گفت جبهه هم سنگر مبارزه با شياطين خارجي است و هم سنگر مبارزه با هواهاي نفساني . او در چند عمليات شرکت داشت که در کربلاي 5 از ناحيه پاي چپ مجروح و در همان عمليات برادرش عزت الله به درجه رفيع شهادت نائل گرديد و به منزل آمد . او زماني که در منزل بود آرام و قرار نداشت و دائم مي گفت : بايد همواره از اسلام و قرآن و ناموسمان و مملکت دفاع کنيم . حرام است اگر در خانه بنشينيم مجدداً خانه و زندگي را براي خود تنگ ديد و دوباره راهي جبهه ها گرديد . 5 ماه بعد از شهادت برادرش عزت الله نگذشته بود که در سن 17 سالگي در منطقه ماووت عراق در عمليات نصر 4 ، 1366 شربت شهادت را نوشيد و به آرزوي ديرينه اش رسيد .
از خصوصيات بارزش ايشان بسيار نيکو و خوب بودند . صورت زيبا و چهره نوراني اش همه را مجذوب خودش مي کرد . نسبت به پدر و مادر و خواهران و بستگانش مهربان و رئوف بود . در بعد اعتقادي به شعائر و مراسمات مذهبي بالاخص نماز و روزه و عبادت و دعاها پايبند بودند . در سنگر مبارزه و جهاد خيلي شجاع و دلير بود . همسنگران وي از شجاعت و دليري او همواره ياد مي کنند
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
نظر شما
