چشمانم را باز بگذاريد تا كوردلان بدانند كه كوركورانه به اين راه نرفتم
*وصیتنامه شهید فرامرز دویران
بسم‌الله الرحمن الرحيم
«ولاتحسبنا لذين قتلوا فی سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون» (سوره آل‌عمران 169) بنام خدا و به نام او كه همه چيزم از اوست، به نام او كه زندگيم در جهت اوست به نام او كه زنده به اويم به نام او كه از اويم. زندگيم به خاطر اوست، مرادم اوست، اميدم اوست، جانم است. معبودم اوست. مقصودم اوست. احساس مى‌كنم با قلبم با ذره ذره وجودم احساس مى‌كنم بيانش نتوانم كرد.
خدايا! مى‌دانم آنچه تو مى‌خواهى مى‌كنى، مرا در آن راهى قرار بده كه مصلحت تو است. خدايا! تو جانم دادى و جانم را خواهى گرفت مرا در آن صراطى گذار كه هيچگاه در لحظه جان دادن حسرت نخورم.
اما چند جمله‌اى به عنوان وصيت بر روى كاغذ مى‌آورم، چشمانم را باز بگذاريد تا كوردلان بدانند كه كوركورانه به اين راه نرفتم و دستانم را بيرون بگذاريد تا راحت طلبان و دنيا پرستان ببينند كه چيزى با خود به آن دنيا نمى‌برم و مشتانم را گره كنيد تا كافران بدانند، نمى‌گذاريم تا حتى يك لحظه ساكت بنشينند حتى لحظه‌اى آرامش به خود ببينند برايم ناكام نگوييد زيرا به بهترين كام خود رسيدم.
سخنى چند با مادرم، شما را خيلى دوست دارم لكن خدا و اسلام را بيش از شما دوست دارم.
مادر مهربانم!
شما بسيار برايم زحمت كشيده‌ايد من تو را رنج بسيار داده‌ام اگر من شهيد گشتم مصرانه از شما مى‌خواهم برايم گريه نكنيد و جامه سياه بر تن نكنيد و درب خانه‌مان را چراغان كنيد چون كه مى‌دانيد وقتى كه تولد (امام زمان) مى‌رسد هميشه با برادران جلوى مسجد را چراغانى مى‌كرديم و حال دوست دارم كه در شهيد شدن من چنين باشد.
مادر مهربانم! خدا اجر جزيل و صبر جميل به تو عطا فرمايد.
از فراق من ناراحت نباش شاد باش كه شما نيز فرزندى را در راه اسلام و قرآن قربانى داده‌ايد برادرانم از شما تقاضا دارم، نگذاريد مادرم بيشتر در فكر من باشد آن را دلدارى دهيد.
اسلام پس از گذشت سال‌ها بار ديگر جان دوباره گرفته است قلب اسلام ولايت فقيه است ولايت فقيه را بايد سالم نگه داشت تا اسلام جانش سلامت باشد بعضى موقع فكر مى‌كنم، اگر اطاعت از امام نبود كدام قدرت مى‌توانست مرا وادار كند كه به جبهه سفر كنم اما ولايت فقيه اين چنين قدرت دارد كه اين چنين ما را به راه انبياء هدايت كرده است.
شهید
فرامرز دویران فرزند سلمان در تاریخ 20 دی ماه سال 1339 در ایستی‌گل زنجان متولد و
در تاریخ 12 مهرماه سال 1363 به شهادت رسید.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان
